Δεκαπενταετία ίσως να πέρασε από τότε που
επισκέφτηκα αποθήκη ηλεκτρικών ειδών για ν' αγοράσω φωτιστικά.
Ο Αργιάν Πάνος τα προμηθεύεται ο ίδιος απ'
την Κίνα.
Περίεργος για τη χώρα αυτή, τον ρώτησα να
μου περιγράψει, με λίγες μόνο λέξεις, την οικονομική της ισχύ.
«Έφτασα νύχτα στη Σανγκάη και διανυκτέρευσα
στον δέκατο έβδομο όροφο ενός ξενοδοχείου. Το πρωί, μόλις ξύπνησα κι άνοιξα το
παράθυρο, είδα να περνάει μπροστά μου με μεγάλη ταχύτητα ένα τρένο».
Δεν είπε τίποτε άλλο κι ούτε ρώτησα
παραπέρα.
Έκλεισε τότε σ' αυτό το σημείο η συζήτηση
στα Σωφράτικα με τον Αργιάν, για να συνεχιστεί αυτές τις μέρες στην Αθήνα μ'
ένα ανοικτόμυαλο κορίτσι μας, που έχει τη μητέρα της απ' τη Δερβιτσάνη.
Τρένο μπαίνει στη μέση του διαλόγου μας ξανά,
που τώρα πια τρέχει περισσότερο, για να ενώσει απόμακρες χώρες και ηπείρους.
Να φέρει τον κόσμο πιο κοντά, ακίνδυνα και
οικονομικά.
Στα σχέδια του μέλλοντος, που ακόμα δεν τα
έχει αντιληφθεί ο ανθρώπινος νους, σε πρόγραμμα της Πολυεθνικής Εταιρείας που
προσπαθεί να θέσει σε λειτουργία το εναέριο τρένο, συμμετέχει ενεργά και η
Αλεξάνδρα ΝΑΣΕ.
Διοργανώνει σεμινάρια, μιλάει σε κόσμο για
το όραμα, εμπνέει εμπιστοσύνη, ώστε να γίνουμε επενδυτές του μέλλοντος κι
εμείς.
Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
28/11/2018
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου