Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο,ΤΙ ΔΕΝ ΣΟΥ ΧΩΡΕΙ Ο ΝΟΥΣ …


Σε χώρο - μεταξύ ισογείου και πρώτου ορόφου σε μια πολυκατοικία στα Γιάννενα - ήταν δύσκολο μέχρι ακατόρθωτο να κοπεί σκάλα. Το μυαλό του πολιτικού μηχανικού είχε «κολλήσει».
- Συγνώμη, μπορώ να κάνω κι εγώ μια προσπάθεια;
Ήταν ο Σωκράτης Μπαρούτας, εργαζόμενος στην ίδια ιδιωτική εταιρία, που ανέλαβε την πρωτοβουλία, που τόλμησε να δοκιμάσει. Κάτι που πίστευε ότι θα το κατόρθωνε.
Ρίχνει αδιάφορη μέχρι υποτιμητική ματιά στον «μετανάστη» ο Αγαμέμνων και του λέει:
- Αν εσύ φτιάξεις τη σκάλα, εγώ θα σχίσω το πτυχίο! Εδώ, μπροστά στα μάτια σου!
Η σκάλα έγινε, αλλά ο Γιαννιώτης πολιτικός μηχανικός το πτυχίο δεν το ‘σκισε …
Κάτι παρόμοιο, συνέβη του Σωκράτη και στ’ Αργυρόκαστρο. Αυτή τη φορά με σιδερένια σκάλα, σε πολυτελέστατη καφετέρια, πίσω από το στάδιο.  
Ό,τι βλέπει το μάτι του, που έχει σχέση με τη δουλειά του, με το μεράκι του, με το πάθος του, πρώτα το μελετάει καλά, μετά αναλαμβάνει να το φτιάξει ο ίδιος καλύτερο, όσον αφορά την αντοχή, την εμφάνιση και τη λειτουργικότητα.
Λένε στο χωριό:
«Ο Σωκράτης έχει ξεπεράσει τον παππο - Μήτρο και τον θειο - Γιάννη».
Το αμόνι, το καμίνι, τον πάγκο, το τρυπάνι, τη μέγγενη, τις λίμες, τα κατσαβίδια, τα σφυριά, τους τροχούς, τον τόρνο…, όλα σχεδόν τα εργαλεία που συναντούσες στην «οφιτσίνα» του Ξέρρα, τ’ αντικατέστησε με σύγχρονο εξοπλισμό στο μηχανουργείο του.
-Για να φτιάξεις ψωμί, θέλεις ζυμάρι. Για να παράγεις εργαλεία, εξαρτήματα, χρειάζεσαι μέταλλο… Του δίνεις τη μορφή, βάσει εξελιγμένης λογικής, που να συμπεριλαμβάνει όλα τ’ απαραίτητα - αναφέρει σεμνά ο Σωκράτης σε παρέα του.   
Η υπομονή, η παρατηρητικότητα, η περιέργεια, βασικά το DNA, που αποφασίζει σε κάθε άνθρωπο, τον έκανε καινοτόμο, φημισμένο μάστορα.
… μια μέρα ενώ επισκεύαζε ραπτομηχανή ο Γιάννης, βρέθηκε κι ο Σωκράτης, τυχαία, πλάι του.
- Όταν δουλεύω… ούτε ο Χριστός δεν θέλω να με βλέπει - του λέει.
Κι επιχείρησε να του σκάσει μια ανάποδη.
Δεν σου άνοιγε τα μάτια. Ο Γιάννης ήθελε να δούλευε μόνος του. Δεν ήθελε η τέχνη του να βγει εκτός του σπίτι του.
Ο Σωκράτης τώρα κατασκευάζει διάφορα μεταλλικά είδη, εξαρτήματα ... κάγκελα, πόρτες, κάδους απορριμμάτων …  Ό,τι δεν σου χωρεί ο νους.
Συνεργάζεται με τους πάντες …
Προσέχει στη δουλειά του ακόμα και το πέταλο. Το απλό, το στρωτό για τον κάμπο. Κι αυτό με γάντζο, για τ’ ανώμαλα μέρη, ώστε να μην γλιστράει στο βουνό το άλογο.
Προσέχει ακόμα και την κλίτσα του βοσκού, που έχει κι αυτή το δικό της μυστικό. Το μεντεσέ…
Τα πάντα …


Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
05/09/2018

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«ΟΜΟΡΦΟΣ ΝΕΚΡΟΣ»

(Κοινωνικό θέμα) Φέρνω στο νου μου δύο συγκινητικές στιγμές, που σχετίζονται με το μοιραίο. Με το θάνατο. Τη μία την αποτύπωσα σε συζήτηση με τον οφθαλμίατρο, Χρηστάκη Τζούμπη. Λέει ο φίλος μου: «Δε φοβάμαι το θάνατο, αλλά τον τάφο. Το παράχωμα. Το χώμα που ρίχνει πάνω στο νεκρό ο νεκροθάφτης. Απ’ αυτό πανικοβάλομε. Κι η μάνα μου δεν φοβόταν το θάνατο. Εσένα, αγόρι μου, πονώ, μου έλεγε πριν φύγει. Σε σκέφτομαι στεναχωρημένο με το δάκρυ στο μάτι, να κάθεσαι πάνω από το στολισμένο φέρετρό μου στη μέση του οντά και θλίβομαι». Ο Χρηστάκης καταλήγει:  «Ακόμα και στα τελευταία της, η καλή μου μάνα, είχε όμορφη ψυχή!»      Η δεύτερη στιγμή: Μου έχει συμβεί να ακούω, συνήθως γυναίκες, βγαίνοντας από παρηγοριά, από οικογένεια που έχασε αγαπημένο πρόσωπο, ανάμεσα στα διάφορα, να λένε: «Όμορφος νεκρός. Σαν να κοιμόταν. Σαν να ήταν ζωντανός. Έτοιμος να σου μιλήσει … !». Σε μέρα βαθιού πόνου, πένθους γίνεται η συζήτηση. ...

ΠΡΟΒΟΛΗ

Αν ...  χορός, τραγούδι και στολή βάζαν ψηλά τον πήχη. Θα 'ταν τεράστια η προβολή,  του τόπου στον πλανήτη. Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ  27/09/2017

ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΜΕ ΠΟΝΟ ΨΥΧΗΣ

Είναι έργο ζωής το βιβλίο «Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ, Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΜΑΣ», του Βασίλη ΛΑΧΑΝΑ. Βαρύ σε περιεχόμενο, αλλά και σε όγκο. Βαραίνουν στο χέρι σου, ακόμα κι ως χάρτινο υλικό, οι 321 σελίδες. (Προσθέτεις εδώ και τις 259 ασπρόμαυρες και έγχρωμες φωτογραφίες που συμπεριλαμβάνονται στο έργο και του ανεβάζουν περισσότερο την αξία). Είναι άφθονα, αλλά και σωστά τεκμηριωμένα όλα τα στοιχεία. Στο σφιχτοδεμένο βιβλίο νομίζεις ότι αν ακουμπήσεις ανάλαφρα πάνω στο σώμα του μύτη μαχαιριού, θα δεις να  « ρέει »  αδιάκοπα άφθονο ποιοτικό απόσταγμα. Για το μικρό Βοδίνο, ο Βασίλης, το τέκνο του, μίλησε μέσω τού γραπτού του λόγου, με πόνο ψυχής. Η σωστή συντακτική και ορθογραφική επιμέλεια των Αλκιβιάδη Σ. ΓΚΑΖΙΚΑ και Μάρθας ΤΣΙΟΥΡΗ - ΘΑΝΑΣΗ, προσέθεσαν ομορφιά στις πολύτιμες σελίδες τού βιβλίου. Όταν τελείωσα τη σύνταξη όλου του υλικού, κατέληξα ενθουσιασμένος στο εύλογο συμπέρασμα: ότι από μικρή βατιά, βγήκε μεγάλος λαγός. Σε κάθε σειρά συναντάς την τεράστια υπομονή τ...