Νύχτα παραιτήθηκε ο Γενικός
Πρόεδρος της Ομόνοιας. (Μας τα πρόκοψε και ο Λεωνίδας). Στον κατακαημένο
τόπο μας όλα στο σκοτάδι γίνονται.
Και σε προκαλούν, σε αναγκάζουν
τα γεγονότα αυτά - όσο αθώος κι αν είσαι - να γίνεσαι καχύποπτος.
Να κοιτάς, να ψάχνεις, πίσω από
τα γεγονότα.
Ο Λεωνίδας Παππάς έπρεπε να είχε
παραιτηθεί. Τώρα είναι αργά. Μας έβλαψε με την ακυβερνησία του, τη χρονοτριβή του.
Μας πήγε, κι αυτός, κι άλλο πίσω.
Όλο αυτό το διάστημα δεν είχε
τίποτε ξεκάθαρο για το πού μας οδηγεί. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Μάλλον δεν
το ήξερε από την αρχή. Γι’ αυτό, με την εκλογή του, με την ανάδειξή του, κάλεσε
τους σοφούς του τόπου μας να μάθει την κατάσταση.
Ίσως να τον οδήγησε προψές,
στην αναμενόμενη προ καιρού παραίτησή του, η σίγουρη ήττα του στις επόμενες
εκλογές της οργάνωσης.
Υπάρχει και το άλλο ενδεχόμενο.
Να άδειασε τη γωνιά με συμφωνία, με εντολή, για να προωθηθεί σε άλλη θέση. Να
στηριχθεί στις τοπικές εκλογές που ξημερώνουν.
Να πω ότι κάποιος του το έβαλε
στον κρόταφο για να φύγει;! Με την έννοια ότι θέλουν να λαλεί μόνο ένας κόκορας
στον τόπο μας (ο Ντούλες) κι υποταχτικέ;! Αν είναι αυτό να βγει, αν έχει κότσια
και να το διαλαλήσει!
Υστερόγραφο:
Ετούτη είναι η δεύτερη
παραίτηση Γενικού Προέδρου της Ομόνοιας, μετά απ’ εκείνη του Ανδρέα Ζαρμπαλά,
που έγινε μέρα μεσημέρι, όχι μεσάνυχτα. Κι είχε σοβαρό λόγο: Σχεδόν όλο το
Γενικό Συμβούλιο λειτουργούσε εξαρτημένο από κέντρα.
Άλλοι αποφάσιζαν για μας. Κι αποφασίζουν.
Κι είχε κόσμο ο τόπος τότε, η Εθνική
Οργάνωσή μας είχε μέλη.
Τώρα η κονταρομαχία γίνεται
απλά να κερδηθεί η θέση στρατηγού χωρίς στρατιά.
Ο τόπος άδειασε.
Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
25/04/2018
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου