Ο Βορράς έπρεπε ν’ ανοίξει τα μάτια. Αρκετά έμεινε τυφλός, πίσω από τον κόσμο.
Ο Νότος, που ήταν εξελιγμένος, ασφαλώς, θα βοηθούσε καλύτερα. για να ‘βγαινε κι αυτό το κομμάτι της Αλβανίας απ’ την καθυστέρηση.
Το ‘70, το Κόμμα, καθόρισε τη Δρόπολη να μεταλαμπαδεύσει σ’ ορεσίβιους πολιτισμό.
Να δώσει φως.
Γι’ αυτό τους φόρτωναν σε λεωφορεία - από μέρη, που όλο το χειμώνα ήταν πολιορκημένοι από το χιόνι - έβλεπαν μια χούφτα ουρανό κι έτρωγαν μόνο πατάτες - και τους ξεφόρτωναν στη Δρόπολη.
Τους μοίραζαν σε οικογένειες στα χωριά μας, για να μάθουν απ’ τους κατοίκους εδώ, την καθαριότητα, τη μαγειρική, πώς να φοριούνται, πώς να εργάζονται στο συνεταιρισμό κι ένα σωρό άλλα πράγματα.
Να διδαχθούν πολιτισμένες συμπεριφορές. Να μάθουν, γενικά, τη ζωή.
Αργότερα, όπως θυμάμαι, πήγαν αρκετούς δροπολίτες στις βορινές περιοχές. Για να μεταδώσουν κι επιτόπου την προηγμένη πείρα τους.
Υστερόγραφο: Στην φωτογραφία, που δανείστηκα από τον Κυριάκο Οικονομίδη, στο κέντρο, με την παραδοσιακή δροπολίτικη στολή, που φοράει η νύφη τη Δευτέρα, είναι ορεσίβια.
Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
24/08/2017
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου