Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΑΝ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΚΑΛΑ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΣΟΥ

Είναι σαν ο άνθρωπος και ο τόπος.

Πονάει, αρρωσταίνει, αναρρώνει...

Έχει αδυναμίες και αντοχές.


Αν δεν τον ξέρεις καλά, δεν τον φροντίσεις, δεν του προσφέρεις την κατάλληλη βοήθεια τη δεδομένη στιγμή, τον χάνεις.


Ίσως να είμαστε τυχεροί. Να μας πρόλαβε η κατάρτιση του Γενικού Τοπικού Σχεδιασμού, πάνω στον οποίο θα  ακουμπήσει η υλοποίηση αναπτυξιακών προγραμμάτων.


Σε στιγμή που χαροπαλεύουμε, ταλαιπωρούμαστε στην εντατική.


Σήμερα μέσα σ’ ένα χώρο λίγοι οι συγκεντρωμένοι, εκτεταμένη η μελέτη, προσεχτική, με λεπτομέρειες.


Συνοδευόμενη και με εικόνες.  


Αρκετές οι συζητήσεις και η ανάλυση βαθιά. Ασφαλώς και ανακουφίστηκα.


Μια γενική μελέτη, που μετράει πόντο - πόντο την επιφάνεια του Δήμου Δρόπολης και Πωγωνίου, που καθορίζει το σύνορο, που προγραμματίζει προσεκτικά - βάζει τάξη σε πολλά πράγματα, κοιτάει κατάματα το μέλλον, την προοπτική, στοχεύει στην ραγδαία, ομαλή ανάπτυξη της περιοχής.


Θέτει αρχές και προτεραιότητες, καθορίζει τη στρατηγική.


Ελπίζει ακόμα και στον επαναπατρισμό.


Φωνάζει δυνατά η σκέψη ενός εξειδικευμένου προσωπικού, με έναν ειδικό τρόπο Πανεπιστημίου: Του Polis. Μ’ έναν αρχιτέκτονα, υπέροχο άνθρωπο κι επιστήμονα στη διοίκηση. Τον ευαίσθητο Besnik Alia, που αγαπάει τον τόπο μας, που εκτιμά τους ανθρώπους μας, που υποκλίνεται στον πολιτισμό μας.


Βουνά, ποτάμια, κάμποι, δρόμοι, γέφυρες, πηγές, αξιοθέατα, παράδοση, συνεργασίες, αποστάσεις, τουριστικοί προορισμοί, διάφορα προϊόντα, ιδιωτικές και δημόσιες επιχειρήσεις ...,  πιάνουν θέση στα σχέδια.


Ρίχνονται τα πάντα στο χαρτί. Καταρτίζεται μελέτη για να βοηθήσει τον άνθρωπο.


Με προσεγμένες επιστημονικές προσεγγίσεις ο Besnik με την ομάδα εργασίας - τους φοιτητές του - σου βάζει τον τόπο σου πάνω στην παλάμη σου. Να τον δεις, να τον μελετήσεις, να τον γνωρίσεις καλά. Να χαράξεις πορεία.


Χωρίς να ξέρεις τον τόπο σου, δεν ξέρεις πού πας. Δεν ξέρεις τι ζητάς. Περπατάς στα τυφλά.


Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ

13/07/2017

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«ΟΜΟΡΦΟΣ ΝΕΚΡΟΣ»

(Κοινωνικό θέμα) Φέρνω στο νου μου δύο συγκινητικές στιγμές, που σχετίζονται με το μοιραίο. Με το θάνατο. Τη μία την αποτύπωσα σε συζήτηση με τον οφθαλμίατρο, Χρηστάκη Τζούμπη. Λέει ο φίλος μου: «Δε φοβάμαι το θάνατο, αλλά τον τάφο. Το παράχωμα. Το χώμα που ρίχνει πάνω στο νεκρό ο νεκροθάφτης. Απ’ αυτό πανικοβάλομε. Κι η μάνα μου δεν φοβόταν το θάνατο. Εσένα, αγόρι μου, πονώ, μου έλεγε πριν φύγει. Σε σκέφτομαι στεναχωρημένο με το δάκρυ στο μάτι, να κάθεσαι πάνω από το στολισμένο φέρετρό μου στη μέση του οντά και θλίβομαι». Ο Χρηστάκης καταλήγει:  «Ακόμα και στα τελευταία της, η καλή μου μάνα, είχε όμορφη ψυχή!»      Η δεύτερη στιγμή: Μου έχει συμβεί να ακούω, συνήθως γυναίκες, βγαίνοντας από παρηγοριά, από οικογένεια που έχασε αγαπημένο πρόσωπο, ανάμεσα στα διάφορα, να λένε: «Όμορφος νεκρός. Σαν να κοιμόταν. Σαν να ήταν ζωντανός. Έτοιμος να σου μιλήσει … !». Σε μέρα βαθιού πόνου, πένθους γίνεται η συζήτηση. ...

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Το 1958, ο 18χρονος Σπύρος ΚΟΥΜΠΟΥΛΗΣ μπαίνει στη φυλακή. Μόλις είχε τελειώσει τη διετή τεχνική σχολή, κι εκείνη την περίοδο, ως βοηθός τραχτερίστα, μέσα στη σκόνη και στο λιοπύρι όργωνε τα χωράφια της κρατικής επιχείρησης. Με τον Γιώργο ΛΕΖΟ από τη Λεσινίτσα και τον Παναγιώτη ΜΠΟΥΖΟΥΚΑ από το Βελιάχοβο, οι τρεις πυροστιά, αγανακτισμένοι, πήραν πάνω στους σβόλους, μια κοινή απόφαση: Να δραπετεύσουν απ’ τη χώρα αυτή, που σου στερούσε την ελευθερία. Είχαν συγκεκριμένο σχέδιο. Οι δύο να περνούσαν στην Ελλάδα, να οργανώνονταν και να γύριζαν ενισχυμένοι πίσω. Με στόχο: να ενώσουν με αγώνα τον τόπο με τον εθνικό κορμό, με την Πατρίδα τους. Ο Σπύρος, που θα έμενε στο Δέλβινο, για να παρακολουθήσει την κατάσταση, μετά τη δραπέτευσή τους, υποσχέθηκε να τους εξοπλίσει με κόκκινες ιταλικές χειροβομβίδες, απομεινάρια πολέμου, που τις έβρισκε στα καλύβια του χωριού του. Οι δύο: Γιώργος και Παναγιώτης, Χριστούγεννα του '57 βρέθηκαν στους Φιλιάτες. Ο ένας μετά τον ά...

ΠΡΟΒΟΛΗ

Αν ...  χορός, τραγούδι και στολή βάζαν ψηλά τον πήχη. Θα 'ταν τεράστια η προβολή,  του τόπου στον πλανήτη. Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ  27/09/2017