Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΑΝ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΚΑΛΑ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΣΟΥ

Είναι σαν ο άνθρωπος και ο τόπος.

Πονάει, αρρωσταίνει, αναρρώνει...

Έχει αδυναμίες και αντοχές.


Αν δεν τον ξέρεις καλά, δεν τον φροντίσεις, δεν του προσφέρεις την κατάλληλη βοήθεια τη δεδομένη στιγμή, τον χάνεις.


Ίσως να είμαστε τυχεροί. Να μας πρόλαβε η κατάρτιση του Γενικού Τοπικού Σχεδιασμού, πάνω στον οποίο θα  ακουμπήσει η υλοποίηση αναπτυξιακών προγραμμάτων.


Σε στιγμή που χαροπαλεύουμε, ταλαιπωρούμαστε στην εντατική.


Σήμερα μέσα σ’ ένα χώρο λίγοι οι συγκεντρωμένοι, εκτεταμένη η μελέτη, προσεχτική, με λεπτομέρειες.


Συνοδευόμενη και με εικόνες.  


Αρκετές οι συζητήσεις και η ανάλυση βαθιά. Ασφαλώς και ανακουφίστηκα.


Μια γενική μελέτη, που μετράει πόντο - πόντο την επιφάνεια του Δήμου Δρόπολης και Πωγωνίου, που καθορίζει το σύνορο, που προγραμματίζει προσεκτικά - βάζει τάξη σε πολλά πράγματα, κοιτάει κατάματα το μέλλον, την προοπτική, στοχεύει στην ραγδαία, ομαλή ανάπτυξη της περιοχής.


Θέτει αρχές και προτεραιότητες, καθορίζει τη στρατηγική.


Ελπίζει ακόμα και στον επαναπατρισμό.


Φωνάζει δυνατά η σκέψη ενός εξειδικευμένου προσωπικού, με έναν ειδικό τρόπο Πανεπιστημίου: Του Polis. Μ’ έναν αρχιτέκτονα, υπέροχο άνθρωπο κι επιστήμονα στη διοίκηση. Τον ευαίσθητο Besnik Alia, που αγαπάει τον τόπο μας, που εκτιμά τους ανθρώπους μας, που υποκλίνεται στον πολιτισμό μας.


Βουνά, ποτάμια, κάμποι, δρόμοι, γέφυρες, πηγές, αξιοθέατα, παράδοση, συνεργασίες, αποστάσεις, τουριστικοί προορισμοί, διάφορα προϊόντα, ιδιωτικές και δημόσιες επιχειρήσεις ...,  πιάνουν θέση στα σχέδια.


Ρίχνονται τα πάντα στο χαρτί. Καταρτίζεται μελέτη για να βοηθήσει τον άνθρωπο.


Με προσεγμένες επιστημονικές προσεγγίσεις ο Besnik με την ομάδα εργασίας - τους φοιτητές του - σου βάζει τον τόπο σου πάνω στην παλάμη σου. Να τον δεις, να τον μελετήσεις, να τον γνωρίσεις καλά. Να χαράξεις πορεία.


Χωρίς να ξέρεις τον τόπο σου, δεν ξέρεις πού πας. Δεν ξέρεις τι ζητάς. Περπατάς στα τυφλά.


Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ

13/07/2017

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«ΟΜΟΡΦΟΣ ΝΕΚΡΟΣ»

(Κοινωνικό θέμα) Φέρνω στο νου μου δύο συγκινητικές στιγμές, που σχετίζονται με το μοιραίο. Με το θάνατο. Τη μία την αποτύπωσα σε συζήτηση με τον οφθαλμίατρο, Χρηστάκη Τζούμπη. Λέει ο φίλος μου: «Δε φοβάμαι το θάνατο, αλλά τον τάφο. Το παράχωμα. Το χώμα που ρίχνει πάνω στο νεκρό ο νεκροθάφτης. Απ’ αυτό πανικοβάλομε. Κι η μάνα μου δεν φοβόταν το θάνατο. Εσένα, αγόρι μου, πονώ, μου έλεγε πριν φύγει. Σε σκέφτομαι στεναχωρημένο με το δάκρυ στο μάτι, να κάθεσαι πάνω από το στολισμένο φέρετρό μου στη μέση του οντά και θλίβομαι». Ο Χρηστάκης καταλήγει:  «Ακόμα και στα τελευταία της, η καλή μου μάνα, είχε όμορφη ψυχή!»      Η δεύτερη στιγμή: Μου έχει συμβεί να ακούω, συνήθως γυναίκες, βγαίνοντας από παρηγοριά, από οικογένεια που έχασε αγαπημένο πρόσωπο, ανάμεσα στα διάφορα, να λένε: «Όμορφος νεκρός. Σαν να κοιμόταν. Σαν να ήταν ζωντανός. Έτοιμος να σου μιλήσει … !». Σε μέρα βαθιού πόνου, πένθους γίνεται η συζήτηση. ...

ΠΡΟΒΟΛΗ

Αν ...  χορός, τραγούδι και στολή βάζαν ψηλά τον πήχη. Θα 'ταν τεράστια η προβολή,  του τόπου στον πλανήτη. Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ  27/09/2017

ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΜΕ ΠΟΝΟ ΨΥΧΗΣ

Είναι έργο ζωής το βιβλίο «Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ, Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΜΑΣ», του Βασίλη ΛΑΧΑΝΑ. Βαρύ σε περιεχόμενο, αλλά και σε όγκο. Βαραίνουν στο χέρι σου, ακόμα κι ως χάρτινο υλικό, οι 321 σελίδες. (Προσθέτεις εδώ και τις 259 ασπρόμαυρες και έγχρωμες φωτογραφίες που συμπεριλαμβάνονται στο έργο και του ανεβάζουν περισσότερο την αξία). Είναι άφθονα, αλλά και σωστά τεκμηριωμένα όλα τα στοιχεία. Στο σφιχτοδεμένο βιβλίο νομίζεις ότι αν ακουμπήσεις ανάλαφρα πάνω στο σώμα του μύτη μαχαιριού, θα δεις να  « ρέει »  αδιάκοπα άφθονο ποιοτικό απόσταγμα. Για το μικρό Βοδίνο, ο Βασίλης, το τέκνο του, μίλησε μέσω τού γραπτού του λόγου, με πόνο ψυχής. Η σωστή συντακτική και ορθογραφική επιμέλεια των Αλκιβιάδη Σ. ΓΚΑΖΙΚΑ και Μάρθας ΤΣΙΟΥΡΗ - ΘΑΝΑΣΗ, προσέθεσαν ομορφιά στις πολύτιμες σελίδες τού βιβλίου. Όταν τελείωσα τη σύνταξη όλου του υλικού, κατέληξα ενθουσιασμένος στο εύλογο συμπέρασμα: ότι από μικρή βατιά, βγήκε μεγάλος λαγός. Σε κάθε σειρά συναντάς την τεράστια υπομονή τ...