Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΤΟ ΒΟΛΙ ΣΕ ΒΟΛΕΜΕΝΟΥΣ !!!



Επισκέπτονται τα χωριά μας προεκλογικά οι ίδιοι, πλέον γερασμένοι πολιτικοί και λένε τα ίδια. 
 
Το χιλιοειπωμένο παραμύθι .

Αν προσέξατε: 

Στην έκκληση για να τους ψηφίσουμε, δεν αναφέρουν το αλβανικό κόμμα, στο οποίο είναι ενταγμένοι, αλλά αριθμούς (το 1, 2, 6 … )!!!

Το πιο σοβαρό, κιόλας ασυγχώρητο, είναι: 

Ότι σε ομιλία, σε συνάντηση με ψηφοφόρους, κανείς δεν λογόπιασε τη δίγλωσση πινακίδα στην είσοδο του χωριού, που έχει  την ελληνική γλώσσα σβησμένη.

(Χέρι εθνικιστή την πασάλειψε).

Από τη φοβία, μην τυχών, το κόμμα που υπηρετεί, του κόψει τη γλώσσα.

Μέσα σε Αλβανικό Κόμμα, ως Έλληνας Μειονοτικός, ασφαλώς και δεν τολμάς να εκφραστείς ελεύθερα, αποδεδειγμένο φαινόμενο.

Να λειτουργήσεις εθνικά.

(Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη σήμερα το πρωί. Βρίσκεται πάνω στην Εθνική Οδό που διασχίζει τα χωριά μας. Απέναντι είναι η Καλογοραντζή, το χωριό του Ντούλε, που επισκέφτηκε τις προάλλες ο Πρωθυπουργός της χώρας, Έντι Ράμα και τον αντιπολιτεύτηκε μέσα στο σπίτι του).

Καλοί μου φίλοι, στηρίξτε βολεμένο!

Για να μην πάει το βόλι σας χαμένο!


Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
15/06/2017

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«ΟΜΟΡΦΟΣ ΝΕΚΡΟΣ»

(Κοινωνικό θέμα) Φέρνω στο νου μου δύο συγκινητικές στιγμές, που σχετίζονται με το μοιραίο. Με το θάνατο. Τη μία την αποτύπωσα σε συζήτηση με τον οφθαλμίατρο, Χρηστάκη Τζούμπη. Λέει ο φίλος μου: «Δε φοβάμαι το θάνατο, αλλά τον τάφο. Το παράχωμα. Το χώμα που ρίχνει πάνω στο νεκρό ο νεκροθάφτης. Απ’ αυτό πανικοβάλομε. Κι η μάνα μου δεν φοβόταν το θάνατο. Εσένα, αγόρι μου, πονώ, μου έλεγε πριν φύγει. Σε σκέφτομαι στεναχωρημένο με το δάκρυ στο μάτι, να κάθεσαι πάνω από το στολισμένο φέρετρό μου στη μέση του οντά και θλίβομαι». Ο Χρηστάκης καταλήγει:  «Ακόμα και στα τελευταία της, η καλή μου μάνα, είχε όμορφη ψυχή!»      Η δεύτερη στιγμή: Μου έχει συμβεί να ακούω, συνήθως γυναίκες, βγαίνοντας από παρηγοριά, από οικογένεια που έχασε αγαπημένο πρόσωπο, ανάμεσα στα διάφορα, να λένε: «Όμορφος νεκρός. Σαν να κοιμόταν. Σαν να ήταν ζωντανός. Έτοιμος να σου μιλήσει … !». Σε μέρα βαθιού πόνου, πένθους γίνεται η συζήτηση. ...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

ΠΡΟΒΟΛΗ

Αν ...  χορός, τραγούδι και στολή βάζαν ψηλά τον πήχη. Θα 'ταν τεράστια η προβολή,  του τόπου στον πλανήτη. Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ  27/09/2017
Διαβάστε περισσότερα

ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΜΕ ΠΟΝΟ ΨΥΧΗΣ

Είναι έργο ζωής το βιβλίο «Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ, Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΜΑΣ», του Βασίλη ΛΑΧΑΝΑ. Βαρύ σε περιεχόμενο, αλλά και σε όγκο. Βαραίνουν στο χέρι σου, ακόμα κι ως χάρτινο υλικό, οι 321 σελίδες. (Προσθέτεις εδώ και τις 259 ασπρόμαυρες και έγχρωμες φωτογραφίες που συμπεριλαμβάνονται στο έργο και του ανεβάζουν περισσότερο την αξία). Είναι άφθονα, αλλά και σωστά τεκμηριωμένα όλα τα στοιχεία. Στο σφιχτοδεμένο βιβλίο νομίζεις ότι αν ακουμπήσεις ανάλαφρα πάνω στο σώμα του μύτη μαχαιριού, θα δεις να  « ρέει »  αδιάκοπα άφθονο ποιοτικό απόσταγμα. Για το μικρό Βοδίνο, ο Βασίλης, το τέκνο του, μίλησε μέσω τού γραπτού του λόγου, με πόνο ψυχής. Η σωστή συντακτική και ορθογραφική επιμέλεια των Αλκιβιάδη Σ. ΓΚΑΖΙΚΑ και Μάρθας ΤΣΙΟΥΡΗ - ΘΑΝΑΣΗ, προσέθεσαν ομορφιά στις πολύτιμες σελίδες τού βιβλίου. Όταν τελείωσα τη σύνταξη όλου του υλικού, κατέληξα ενθουσιασμένος στο εύλογο συμπέρασμα: ότι από μικρή βατιά, βγήκε μεγάλος λαγός. Σε κάθε σειρά συναντάς την τεράστια υπομονή τ...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα