ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΟΣ «ΔΕΡΟΠΟΛΗ»;!

(Στη φώτο, λέει φίλη μου, διακρίνω ομορφιά, χάρη, συγκίνηση, περηφάνεια ...)

Ανήσυχος συμπατριώτης, στέλνει μήνυμα στον «Αντίλογο» για τις χθεσινές πολιτικές εξελίξεις. Το δημοσιεύουμε ατόφιο:

«Παρακολούθησα σχεδόν όλους τους πολιτικούς μας να χαιρετίζουν την στάση του Λαογραφικού Συγκροτήματος «Δερόπολη», που απείχε από την γιορταστική εκδήλωση με την ευκαιρία της αναβάθμισης της πλατείας των Τιράνων. Αφού εκεί υπήρχαν αναγραφές τοπωνυμιών, που θίγουν βάναυσα την εθνική μας υπόσταση.

Η δήλωση του Ντούλε είναι μακροσκελής. Διέπεται από «πατριωτικά συναισθήματα».

Ο Τάβος, για το ίδιο θέμα, επέλεξε την πολιτική αντιπαράθεση με υποψήφια βουλευτή του Σ.Κ.

Οι υπόλοιποι αντιμετώπισαν την οξυμένη κατάσταση με μεγάλη αδιαφορία, με διγλωσσία, με μισόλογα.

Εύλογο είναι το ερώτημα:

Γιατί δεν ακολουθούν και οι πολιτικοί μας το παράδειγμα του λαογραφικού συγκροτήματος «Δερόπολη»;!

Να φύγουν από τ’ αλβανικά κόμματα, που βάλανε την πέτρα του σκανδάλου και να κατέβουν μόνοι τους στον κόσμο και να του ζητήσουν την ψήφο;!

Διαφορετικά να πάνε στο σπίτι τους!»

Ολοκληρωμένη η τοποθέτηση του συμπατριώτη. Δεν υπάρχει λόγος για παρέμβαση.

Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ

13/06/2017

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«ΟΜΟΡΦΟΣ ΝΕΚΡΟΣ»

(Κοινωνικό θέμα) Φέρνω στο νου μου δύο συγκινητικές στιγμές, που σχετίζονται με το μοιραίο. Με το θάνατο. Τη μία την αποτύπωσα σε συζήτηση με τον οφθαλμίατρο, Χρηστάκη Τζούμπη. Λέει ο φίλος μου: «Δε φοβάμαι το θάνατο, αλλά τον τάφο. Το παράχωμα. Το χώμα που ρίχνει πάνω στο νεκρό ο νεκροθάφτης. Απ’ αυτό πανικοβάλομε. Κι η μάνα μου δεν φοβόταν το θάνατο. Εσένα, αγόρι μου, πονώ, μου έλεγε πριν φύγει. Σε σκέφτομαι στεναχωρημένο με το δάκρυ στο μάτι, να κάθεσαι πάνω από το στολισμένο φέρετρό μου στη μέση του οντά και θλίβομαι». Ο Χρηστάκης καταλήγει: «Ακόμα και στα τελευταία της, η καλή μου μάνα, είχε όμορφη ψυχή!» Η δεύτερη στιγμή: Μου έχει συμβεί να ακούω, συνήθως γυναίκες, βγαίνοντας από παρηγοριά, από οικογένεια που έχασε αγαπημένο πρόσωπο, ανάμεσα στα διάφορα, να λένε: «Όμορφος νεκρός. Σαν να κοιμόταν. Σαν να ήταν ζωντανός. Έτοιμος να σου μιλήσει … !». Σε μέρα βαθιού πόνου, πένθους γίνεται η συζήτηση. ...

Διαβάστε περισσότερα

ΠΡΟΒΟΛΗ

Αν ... χορός, τραγούδι και στολή βάζαν ψηλά τον πήχη. Θα 'ταν τεράστια η προβολή, του τόπου στον πλανήτη. Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ 27/09/2017

Διαβάστε περισσότερα

ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΜΕ ΠΟΝΟ ΨΥΧΗΣ

Είναι έργο ζωής το βιβλίο «Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ, Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΜΑΣ», του Βασίλη ΛΑΧΑΝΑ. Βαρύ σε περιεχόμενο, αλλά και σε όγκο. Βαραίνουν στο χέρι σου, ακόμα κι ως χάρτινο υλικό, οι 321 σελίδες. (Προσθέτεις εδώ και τις 259 ασπρόμαυρες και έγχρωμες φωτογραφίες που συμπεριλαμβάνονται στο έργο και του ανεβάζουν περισσότερο την αξία). Είναι άφθονα, αλλά και σωστά τεκμηριωμένα όλα τα στοιχεία. Στο σφιχτοδεμένο βιβλίο νομίζεις ότι αν ακουμπήσεις ανάλαφρα πάνω στο σώμα του μύτη μαχαιριού, θα δεις να « ρέει » αδιάκοπα άφθονο ποιοτικό απόσταγμα. Για το μικρό Βοδίνο, ο Βασίλης, το τέκνο του, μίλησε μέσω τού γραπτού του λόγου, με πόνο ψυχής. Η σωστή συντακτική και ορθογραφική επιμέλεια των Αλκιβιάδη Σ. ΓΚΑΖΙΚΑ και Μάρθας ΤΣΙΟΥΡΗ - ΘΑΝΑΣΗ, προσέθεσαν ομορφιά στις πολύτιμες σελίδες τού βιβλίου. Όταν τελείωσα τη σύνταξη όλου του υλικού, κατέληξα ενθουσιασμένος στο εύλογο συμπέρασμα: ότι από μικρή βατιά, βγήκε μεγάλος λαγός. Σε κάθε σειρά συναντάς την τεράστια υπομονή τ...

Διαβάστε περισσότερα

Αντίλογος

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου