Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΚΑΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΩΝΗ ΣΤΟ ΑΛΒΑΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ



(Αφορμή τα σχόλια σε μια ανάρτηση)
 
Καλοί μου φίλοι, 

δεν τρέφω καμιά κακία και για κανέναν, ανεξαρτήτως το πώς σχολιάζετε, αναλύετε, χειρίζεστε ο καθένας σας ξεχωριστά, την πράξη του  Dule, για να μπει σε λίστα αλβανικού κόμματος, συγκεκριμένα του δημοκρατικού, ως υποψήφιος βουλευτής στην εκλογική ζώνη της Αυλώνας. 

Όμως, έχω το ηθικό δικαίωμα, να σας υπενθυμίζω ότι: 

Πριν από μερικά χρόνια ίδια ένταξη, του Ξέρρα, σε ίδιο κόμμα, ο πρώην πρόεδρος της Ομόνοιας και πρόεδρος του ΚΕΑΔ, την αποκάλεσε προδοτική.

Το '96 έκανε σφοδρή επίθεση στον «γενίτσαρο» Τάβο.

Για τον Αγγέλη σιωπή. Τον Μάρτο, στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές, τον έριξε ο ίδιος στην αγκαλιά του Σ.Κ.

(Καμιά δεν ήταν σωστή επιλογή. Όμως, απ’ όλες, η σημερινή πολιτική πρωτοβουλία του Dule, για να σώσει μόνο το τομάρι του, είναι η χειρότερη).

Αναγνώστης σχολιάζοντας το κείμενό μου: «Μεθαύριο, 25/06/2017, κηδεύουμε την Πατρίδα μας», εκφράζει εντονότατα την αγανάκτησή του: 

«Λάθος κάνετε! (απευθύνεται σε μένα). Δεν κηδεύουμε, μεθαύριο έχουμε μνημόσυνο. Έχει κηδευτεί προ καιρού η Πατρίδα μας».

Άλλος αναγνώστης, αποκαλεί το Dule νεκροθάφτη …

Ίσως να εκλεχτούν βουλευτές - μερικά άτομα ελληνικής καταγωγής στο Αλβανικό Κοινοβούλιο - όμως δεν θα έχουμε πλέον - αυταπάτη ήταν και πρωτύτερα - καμιά ελληνική φωνή.

Ξεκαθαρίζουμε, για όσους δεν μπορούν να καταλάβουν τη διαφορά: 

Άλλη είναι η συνεργασία, η συμμαχία του ΚΕΑΔ με οποιοδήποτε αλβανικό κόμμα, πριν ή μετά τις βουλευτικές εκλογές - για να πετύχει στόχους για τις Μειονότητες - και άλλο η προσωπική επιλογή, η ένταξη σε αλβανικό κόμμα οποιουδήποτε. 

Ακόμα και Αρχηγού.

Μην μπερδεύουμε τα πράγματα. 


Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
29/05/2017

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«ΟΜΟΡΦΟΣ ΝΕΚΡΟΣ»

(Κοινωνικό θέμα) Φέρνω στο νου μου δύο συγκινητικές στιγμές, που σχετίζονται με το μοιραίο. Με το θάνατο. Τη μία την αποτύπωσα σε συζήτηση με τον οφθαλμίατρο, Χρηστάκη Τζούμπη. Λέει ο φίλος μου: «Δε φοβάμαι το θάνατο, αλλά τον τάφο. Το παράχωμα. Το χώμα που ρίχνει πάνω στο νεκρό ο νεκροθάφτης. Απ’ αυτό πανικοβάλομε. Κι η μάνα μου δεν φοβόταν το θάνατο. Εσένα, αγόρι μου, πονώ, μου έλεγε πριν φύγει. Σε σκέφτομαι στεναχωρημένο με το δάκρυ στο μάτι, να κάθεσαι πάνω από το στολισμένο φέρετρό μου στη μέση του οντά και θλίβομαι». Ο Χρηστάκης καταλήγει:  «Ακόμα και στα τελευταία της, η καλή μου μάνα, είχε όμορφη ψυχή!»      Η δεύτερη στιγμή: Μου έχει συμβεί να ακούω, συνήθως γυναίκες, βγαίνοντας από παρηγοριά, από οικογένεια που έχασε αγαπημένο πρόσωπο, ανάμεσα στα διάφορα, να λένε: «Όμορφος νεκρός. Σαν να κοιμόταν. Σαν να ήταν ζωντανός. Έτοιμος να σου μιλήσει … !». Σε μέρα βαθιού πόνου, πένθους γίνεται η συζήτηση. ...

ΠΡΟΒΟΛΗ

Αν ...  χορός, τραγούδι και στολή βάζαν ψηλά τον πήχη. Θα 'ταν τεράστια η προβολή,  του τόπου στον πλανήτη. Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ  27/09/2017

ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΜΕ ΠΟΝΟ ΨΥΧΗΣ

Είναι έργο ζωής το βιβλίο «Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ, Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΜΑΣ», του Βασίλη ΛΑΧΑΝΑ. Βαρύ σε περιεχόμενο, αλλά και σε όγκο. Βαραίνουν στο χέρι σου, ακόμα κι ως χάρτινο υλικό, οι 321 σελίδες. (Προσθέτεις εδώ και τις 259 ασπρόμαυρες και έγχρωμες φωτογραφίες που συμπεριλαμβάνονται στο έργο και του ανεβάζουν περισσότερο την αξία). Είναι άφθονα, αλλά και σωστά τεκμηριωμένα όλα τα στοιχεία. Στο σφιχτοδεμένο βιβλίο νομίζεις ότι αν ακουμπήσεις ανάλαφρα πάνω στο σώμα του μύτη μαχαιριού, θα δεις να  « ρέει »  αδιάκοπα άφθονο ποιοτικό απόσταγμα. Για το μικρό Βοδίνο, ο Βασίλης, το τέκνο του, μίλησε μέσω τού γραπτού του λόγου, με πόνο ψυχής. Η σωστή συντακτική και ορθογραφική επιμέλεια των Αλκιβιάδη Σ. ΓΚΑΖΙΚΑ και Μάρθας ΤΣΙΟΥΡΗ - ΘΑΝΑΣΗ, προσέθεσαν ομορφιά στις πολύτιμες σελίδες τού βιβλίου. Όταν τελείωσα τη σύνταξη όλου του υλικού, κατέληξα ενθουσιασμένος στο εύλογο συμπέρασμα: ότι από μικρή βατιά, βγήκε μεγάλος λαγός. Σε κάθε σειρά συναντάς την τεράστια υπομονή τ...