Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο «ΦΑΝΑΤΙΚΟΣ» ΟΜΟΝΟΙΤΗΣ - ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ


Άκουγα πάντα ένα όνομα: 

Του Ανδρέα Μάρτου. 

Κι έφτιαχνα από μόνος μου προσεχτικά την εικόνα του. 
 
Το πορτρέτο του.

Ασφαλώς βάσει της φαντασία μου. Αφού ποτέ δεν τον είδα, ποτέ δεν τον αντάμωσα. 

Απ’ τα όσα άκουγα: 

Για τη στάση του, τ’ αξιώματά του, τον γενικό αγώνα του - υποθέσεις έκανα - τον θεωρούσα κορυφαίο αγωνιστή στο Ομονοιακό Στρατόπεδο.

Μετά από το πολιτικό τέχνασμα του ΚΕΑΔ, στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές, τη στήριξή του από το ΣΚ - έτσι πέτυχε την έδρα - ο Μάρτος τώρα πλέον είναι ολοκληρωτικά ενταγμένος στο κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα.

Είναι υποψήφιος βουλευτής του ΣΚ, στην εκλογική ζώνη της Αυλώνας, πέμπτος στην λίστα, πριν το Ράμα. 

Δηλαδή είναι σίγουρη η επανεκλογή του. Η νίκη του.

Ο «φανατικός ομονοίτης» που «έσωσε» τον Ελληνισμό της Αλβανίας, μέσω Ομόνοιας - ΚΕΑΔ, τώρα παραδομένος στο ΣΚ, θα «σώσει» την Αλβανία.

Αυτά είναι τα στελέχη μας!!!


Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
11/05/2017 

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«ΟΜΟΡΦΟΣ ΝΕΚΡΟΣ»

(Κοινωνικό θέμα) Φέρνω στο νου μου δύο συγκινητικές στιγμές, που σχετίζονται με το μοιραίο. Με το θάνατο. Τη μία την αποτύπωσα σε συζήτηση με τον οφθαλμίατρο, Χρηστάκη Τζούμπη. Λέει ο φίλος μου: «Δε φοβάμαι το θάνατο, αλλά τον τάφο. Το παράχωμα. Το χώμα που ρίχνει πάνω στο νεκρό ο νεκροθάφτης. Απ’ αυτό πανικοβάλομε. Κι η μάνα μου δεν φοβόταν το θάνατο. Εσένα, αγόρι μου, πονώ, μου έλεγε πριν φύγει. Σε σκέφτομαι στεναχωρημένο με το δάκρυ στο μάτι, να κάθεσαι πάνω από το στολισμένο φέρετρό μου στη μέση του οντά και θλίβομαι». Ο Χρηστάκης καταλήγει:  «Ακόμα και στα τελευταία της, η καλή μου μάνα, είχε όμορφη ψυχή!»      Η δεύτερη στιγμή: Μου έχει συμβεί να ακούω, συνήθως γυναίκες, βγαίνοντας από παρηγοριά, από οικογένεια που έχασε αγαπημένο πρόσωπο, ανάμεσα στα διάφορα, να λένε: «Όμορφος νεκρός. Σαν να κοιμόταν. Σαν να ήταν ζωντανός. Έτοιμος να σου μιλήσει … !». Σε μέρα βαθιού πόνου, πένθους γίνεται η συζήτηση. ...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Το 1958, ο 18χρονος Σπύρος ΚΟΥΜΠΟΥΛΗΣ μπαίνει στη φυλακή. Μόλις είχε τελειώσει τη διετή τεχνική σχολή, κι εκείνη την περίοδο, ως βοηθός τραχτερίστα, μέσα στη σκόνη και στο λιοπύρι όργωνε τα χωράφια της κρατικής επιχείρησης. Με τον Γιώργο ΛΕΖΟ από τη Λεσινίτσα και τον Παναγιώτη ΜΠΟΥΖΟΥΚΑ από το Βελιάχοβο, οι τρεις πυροστιά, αγανακτισμένοι, πήραν πάνω στους σβόλους, μια κοινή απόφαση: Να δραπετεύσουν απ’ τη χώρα αυτή, που σου στερούσε την ελευθερία. Είχαν συγκεκριμένο σχέδιο. Οι δύο να περνούσαν στην Ελλάδα, να οργανώνονταν και να γύριζαν ενισχυμένοι πίσω. Με στόχο: να ενώσουν με αγώνα τον τόπο με τον εθνικό κορμό, με την Πατρίδα τους. Ο Σπύρος, που θα έμενε στο Δέλβινο, για να παρακολουθήσει την κατάσταση, μετά τη δραπέτευσή τους, υποσχέθηκε να τους εξοπλίσει με κόκκινες ιταλικές χειροβομβίδες, απομεινάρια πολέμου, που τις έβρισκε στα καλύβια του χωριού του. Οι δύο: Γιώργος και Παναγιώτης, Χριστούγεννα του '57 βρέθηκαν στους Φιλιάτες. Ο ένας μετά τον ά...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

ΠΡΟΒΟΛΗ

Αν ...  χορός, τραγούδι και στολή βάζαν ψηλά τον πήχη. Θα 'ταν τεράστια η προβολή,  του τόπου στον πλανήτη. Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ  27/09/2017
Διαβάστε περισσότερα