Όση υπομονή κι αν έχεις, όταν κόβοντας δέντρα σε
νεκροταφείο, σού πειράζουν νεκρό, σπάνε από ασχετοσύνη μάρμαρα μνημείου (κεφαλές,
κολωνάκια … ) και το χειρότερο κακό, δεν σε ειδοποιούν για τη ζημιά που έγινε,
δεν συγκρατιέσαι.
Θλίβεσαι και διαμαρτύρεσαι.
Οδηγείσαι από το παράπονο του νεκρού πατέρα σου, της
ανιψιάς σου, του δικού σου, του συγχωριανού σου, για την ενόχληση και τα
παίρνεις στο κρανίο.
Δεν διαφωνεί κανείς για τον καλλωπισμό στο χώρο αυτό.
Στ’ άτομα που ασχολούνται με την εργασία αυτή, η οποία
έπρεπε να είχε γίνει από χρόνια, πραγματικά αξίζουν έπαινοι.
Όμως, πριν ξεκινήσει κανείς τέτοιου είδους δουλειά σε
νεκροταφείο, πάνω σε μνημεία, στημένα με πόνο και κόπο, πρώτα λαμβάνει
προστατευτικά μέτρα.
Αυτή η ζημιά, όσο κι αν θες, δεν ξεζημιώνεται!
Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
02/05/2017
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου