Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

«ΦΩΤΙΣΤΕ ΤΗ ΣΚΟΤΕΙΝΗ!»

(Παρέμβαση)

Σε περίοδο παρατεταμένης ξηρασίας, εργαζόμενοι της Επιχείρησης Υδάτων, έριξαν εκείνη την εποχή στην υπόγεια λίμνη της Σκοτεινής μια βαρκούλα, εγκαταστήσανε πάνω της μια υποβρύχια αντλία και βγάλανε στην επιφάνεια της γης άφθονο νερό.

Για να ποτίσουν τότε τα φυτά τρεις ταξιαρχίες λαχανικών: Δερβιτσάνης, Καλογοραντζής και Δούβιανης.

Γι’ αυτό το γεγονός τότε έγραψα - σε τοπική εφημερίδα - κείμενο με τίτλο: «Η Σκοτεινή που μετατράπηκε σε φωτεινή».

Εδώ δεν θα κάνουμε λόγο για τα νερά της Σπηλιάς της Σκοτεινής, μα για τις τουριστικές αξίες αυτού του φυσικού μνημείου, που περιγράφονται λακωνικά στον Τουριστικό Οδηγό της Κάτω Δρόπολης:

«…Νοτιοανατολικά της Γοραντζής βρίσκεται ο Λάκκος της Σκοτεινής. Στο ανώτερο σημείο του είναι η Σπηλιά της Σκοτεινής. Η μεγαλύτερη και η βαθύτερη σε όλο το Νότο. Η είσοδός της είναι στενή. Προχωρώντας προς το βάθος φαρδαίνει αρκετά. Σε θρύλο αναφέρεται ότι κάποτε νεόνυμφη, με την τραχηλιά στο στήθος και τη σκούφια στο κεφάλι, μπήκε στη Σπηλιά για να πάρει νερό. Στην προσπάθεια για να γεμίσει τη βαλέρα, της γλίστρησε το πόδι και… πνίγηκε η νύφη στο βυθό. Σε συνέχεια ο θρύλος  λέει ότι την πνιγμένη νύφη τα νερά τη Σκοτεινής την έβγαλαν στη λίμνη του Οβυρού. Οι έρευνες, που έγιναν από διάφορους επιστήμονες τα τελευταία χρόνια, με χρώμα και πλαστικά αντικείμενα, απέδειξαν ότι η Σκοτεινή επικοινωνεί με τον Οβυρό. Μα.., αν υπάρχει ή όχι κάποιο κενό στο βάθος της λίμνης που να χωράει ανθρώπινο σώμα, δεν επιβεβαιώθηκε ακόμα…».

Δημοτικό Συμβούλιο Δρόπολης και Πωγωνίου αφουγκράσου τι θα πω:

Ο κόσμος φτιάχνει μια σπηλιά και πλάθει από μόνος του μιαν ιστορία. Με στόχο την προσέλκυση των επισκεπτών. Εμείς έχουμε τη φυσική Σπηλιά της Σκοτεινής με τον περίφημο παμπάλαιο Θρύλο της Νύφης και δεν τ’ αξιοποιούμε. Η κάθε Χαράδρα του Βίκου, δεν έχει απολύτως τίποτε περισσότερο, που κάθε χρόνο την επισκέπτονται εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες…!!!

Ακούγεται ότι έχει καταρτιστεί σχέδιο αξιοποίησης, που ίσως να βρίσκεται σε συρτάρια Υπουργείου. Αφού δεν υλοποιείται τζάμπα έχει γίνει.

Σας παρακαλώ πολύ, για το κοινό καλό, φωτίστε τη Σκοτεινή!


Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
13/04/2017



Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΠΩΣ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ Η ΝΤΙΝΑ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ !

Ήταν το 1978. Μετά από πολυήμερες δοκιμές, νυχτο - ξημερώματα πάνω στο χορό, ο όμιλος γυναικών της Δρόπολης ενόψει του Φολκλορικού Φεστιβάλ τ’ Αργυροκάστρου, ήταν έτοιμος, ν’ ανέβει στη σκηνή. Ασφαλώς, με την αδιαμφισβήτητη επιτυχία. Με την τέλεια προετοιμασία του, τη δεξιοτεχνία του, θα ενθουσίαζε, στο αρχαίο κάστρο, τους θαυμαστές. Θα τους έκοβε για πολλοστή φορά, ξανά μόνο για λίγο την ανάσα. Ήταν η Ντίνα του Μήλου στην κορυφή. Η καλύτερη επιλογή - πρώτο μπόι, ευλύγιστο σώμα - με προσόντα καλλονής. Η λάμψη όλη πάνω της ... ! Αυτή καθόρισαν οι ειδικοί , αποκλειστικά, να σύρει το δροπολίτικο χορό. Ενώ, όλα ήταν έτοιμα και μετά από λίγες ώρες θα ξεκινούσε η εκδήλωση, ανώτατα κομματικά στελέχη έφεραν αντίρρηση. Παρενέβησαν στο φολκλόρ. Το ανέμισμα του μαντιλιού, δεν το εμπιστευόταν στην Ντίνα. Ως μέλος θιγμένης οικογένειας, δεν άρμοζε να είναι η Νίνα στην κορυφή. Να την έβγαζαν από το χορό; Ήταν πλέον αργά. Να την έβαζαν στο τέλος; Θα φαινόταν ξανά.  Σκέφτηκαν
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

«ΟΜΟΡΦΟΣ ΝΕΚΡΟΣ»

(Κοινωνικό θέμα) Φέρνω στο νου μου δύο συγκινητικές στιγμές, που σχετίζονται με το μοιραίο. Με το θάνατο. Τη μία την αποτύπωσα σε συζήτηση με τον οφθαλμίατρο, Χρηστάκη Τζούμπη. Λέει ο φίλος μου: «Δε φοβάμαι το θάνατο, αλλά τον τάφο. Το παράχωμα. Το χώμα που ρίχνει πάνω στο νεκρό ο νεκροθάφτης. Απ’ αυτό πανικοβάλομε. Κι η μάνα μου δεν φοβόταν το θάνατο. Εσένα, αγόρι μου, πονώ, μου έλεγε πριν φύγει. Σε σκέφτομαι στεναχωρημένο με το δάκρυ στο μάτι, να κάθεσαι πάνω από το στολισμένο φέρετρό μου στη μέση του οντά και θλίβομαι». Ο Χρηστάκης καταλήγει:  «Ακόμα και στα τελευταία της, η καλή μου μάνα, είχε όμορφη ψυχή!»      Η δεύτερη στιγμή: Μου έχει συμβεί να ακούω, συνήθως γυναίκες, βγαίνοντας από παρηγοριά, από οικογένεια που έχασε αγαπημένο πρόσωπο, ανάμεσα στα διάφορα, να λένε: «Όμορφος νεκρός. Σαν να κοιμόταν. Σαν να ήταν ζωντανός. Έτοιμος να σου μιλήσει … !». Σε μέρα βαθιού πόνου, πένθους γίνεται η συζήτηση. Με τι να σχετίζεται τάχ
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥΣ

(Κοινωνικό θέμα) Δεν μπορώ να καταλάβω την πράξη ορισμένων υπερηλίκων σε χωριά της Πάνω Δρόπολης, που καλούν μάστορα κι ετοιμάζει, στα «δυο μέτρα» τους στο νεκροταφείο, τον τάφο τους. Αποφασίζουν, κιόλας οι ίδιοι, να γίνει με γρανίτη ή με μάρμαρο... Για να έχει αντοχή και να μην λερώνεται... Εκτός από τον τάφο, από τις οικονομίες τους καλύπτουν-όταν έρχεται η ώρα-και τα έξοδα της κηδείας τους. Προσπαθώ να μπω στον κόσμο αυτών των ανθρώπων. Στην ψυχολογία τους, στο σκεπτικό τους, στο συναίσθημά τους κι αδυνατώ πραγματικά να συλλάβω την τόλμη τους, τη δύναμή τους. Φαίνεται, το γεγονός που τους αναγκάζει να κάνουν την πράξη αυτή, που τους οδηγεί να φτάσουν στο σημείο αυτό, είναι η ασθένεια της εποχής, που σε μεγάλο ποσοστό το παιδί παρατάει το γονιό. Κι όντας μόνος του, ο γέροντας, έχει χάσει την ελπίδα. Κι έχει αποκτήσει πλέον άλλη αντίληψη για τη ζωή του. Περιμένει χωρίς φόβο, χωρίς άγχος, ήρεμα, φυσιολογικά το θάνατό του. Ετοιμάζει και τον τάφο του.
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα