Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

«ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ»

 (ΑΠΑΝΤΗΣΗ από τον Antoni Sotiriou Kalogeri στο ΓΕΝΙΚΟ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΟΜΟΝΟΙΑΣ, Λεωνίδα Παππά)

Συνηθίζω να αναδημοσιεύω παλιά κείμενα, πάντα μ’ ένα σκοπό. Ορισμένα διατηρούν την επικαιρότητα,  άλλα φρεσκάρουν το νου.

Κρατάν ζωντανή τη μνήμη.

Θυμίζουν στον αναγνώστη του «Αντίλογου» βασικά ζητήματα.

Συνηθίζω, με την υπογραφή μου

- σοβαρότητας και ευθύνης -

να βάζω και την ημερομηνία δημοσίευσης σε κάθε κείμενο.

Σε θέσεις, προτάσεις, απόψεις με βάρος, όπως «Αναβάθμιση της Ομόνοιας σε Κόμμα», «Πιάσε το βόδι από τα κέρατα», «Με Ομόνοια Κόμμα λένε του μπελά καλημέρα», «Τον αράπη κι αν τον πλένεις, το σαπούνι σου χαλάς», «Πρόεδρος Ομόνοιας που διχάζει» και λοιπά και λοιπά, που στοχεύουν στην Εθνική Ενότητα, που χωρίς αυτή είμαστε νεκροί, τελειωμένοι, ο Γενικός Πρόεδρος της Ομόνοιας, ο αγαπημένος φίλος μου, Λεωνίδας Παππάς, σιωπάει.

Κρύβεται.

Τον τσάντισε μόνο ένα κείμενο: «Ποιος Λεωνίδας έσβησε τη φωτιά στην Τσερκοβίτσα» κι απάντησε εκνευριστικά.
Για να προβάλει το «έργο της δουλειάς του», που κατ’ εμέ πουθενά δε φαίνεται
- η Ομόνοια είναι Ενότητα, αλλά επιμένει η διχόνοια -
με την προκατάληψη ότι του το αγνοήσαμε, το επισκιάσαμε, δεν το υπολογίσαμε, στο κείμενο «ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ Ο ΕΝΒΕΡ ΧΟΤΖΑ…»
πιάνει την πένα και σχολιάζει:
Λεωνίδας Παππάς Αγαπητέ Γιώργο, δεν ξέρω αν είναι πρόσφατο η παλιό το άρθρο. Τουλάχιστον το θέμα των μεταφράσεων (ίσως επειδή είναι ανέξοδο) διευθετήθηκε http://omonoia-deeem.org/.../diefthetithike-apo-to-ipex.../
Ο Αντώνης του απαντάει:
Antonis Sotiriou Kalogeris Το άρθρο είναι του Μαρτίου του 2015 και η εγκύκλιος του Υπουργού είναι το Φεβρουάριο του 2016, ένα πρόβλημα που είχαμε και επί Χότζα και τώρα, ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ και ΕΝΟΤΗΤΑ! Πότε δεν είναι αργά ...
Αντώνη, με όλο μου το σεβασμό, σας ευχαριστώ! Στη θέση μου απαντήσατε εσείς κάλλιστα στον Γενικό Πρόεδρο της Ομόνοιας.
Με εκπροσωπήσατε επάξια. Συμφωνώ απόλυτα με όλο σας το σκεπτικό. Την ελεύθερη σκέψη, την καθαρή άποψη. Την κοινή ανησυχία. Βασικά με το «Ποτέ δεν είναι αργά», για τη ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ και την ΕΝΟΤΗΤΑ.

Βρισκόμαστε κιόλας μπροστά σε σημαντική βουλευτική εκλογική αναμέτρηση ...

Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
27/03/2017

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«ΟΜΟΡΦΟΣ ΝΕΚΡΟΣ»

(Κοινωνικό θέμα) Φέρνω στο νου μου δύο συγκινητικές στιγμές, που σχετίζονται με το μοιραίο. Με το θάνατο. Τη μία την αποτύπωσα σε συζήτηση με τον οφθαλμίατρο, Χρηστάκη Τζούμπη. Λέει ο φίλος μου: «Δε φοβάμαι το θάνατο, αλλά τον τάφο. Το παράχωμα. Το χώμα που ρίχνει πάνω στο νεκρό ο νεκροθάφτης. Απ’ αυτό πανικοβάλομε. Κι η μάνα μου δεν φοβόταν το θάνατο. Εσένα, αγόρι μου, πονώ, μου έλεγε πριν φύγει. Σε σκέφτομαι στεναχωρημένο με το δάκρυ στο μάτι, να κάθεσαι πάνω από το στολισμένο φέρετρό μου στη μέση του οντά και θλίβομαι». Ο Χρηστάκης καταλήγει:  «Ακόμα και στα τελευταία της, η καλή μου μάνα, είχε όμορφη ψυχή!»      Η δεύτερη στιγμή: Μου έχει συμβεί να ακούω, συνήθως γυναίκες, βγαίνοντας από παρηγοριά, από οικογένεια που έχασε αγαπημένο πρόσωπο, ανάμεσα στα διάφορα, να λένε: «Όμορφος νεκρός. Σαν να κοιμόταν. Σαν να ήταν ζωντανός. Έτοιμος να σου μιλήσει … !». Σε μέρα βαθιού πόνου, πένθους γίνεται η συζήτηση. ...

ΠΡΟΒΟΛΗ

Αν ...  χορός, τραγούδι και στολή βάζαν ψηλά τον πήχη. Θα 'ταν τεράστια η προβολή,  του τόπου στον πλανήτη. Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ  27/09/2017

ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΜΕ ΠΟΝΟ ΨΥΧΗΣ

Είναι έργο ζωής το βιβλίο «Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ, Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΜΑΣ», του Βασίλη ΛΑΧΑΝΑ. Βαρύ σε περιεχόμενο, αλλά και σε όγκο. Βαραίνουν στο χέρι σου, ακόμα κι ως χάρτινο υλικό, οι 321 σελίδες. (Προσθέτεις εδώ και τις 259 ασπρόμαυρες και έγχρωμες φωτογραφίες που συμπεριλαμβάνονται στο έργο και του ανεβάζουν περισσότερο την αξία). Είναι άφθονα, αλλά και σωστά τεκμηριωμένα όλα τα στοιχεία. Στο σφιχτοδεμένο βιβλίο νομίζεις ότι αν ακουμπήσεις ανάλαφρα πάνω στο σώμα του μύτη μαχαιριού, θα δεις να  « ρέει »  αδιάκοπα άφθονο ποιοτικό απόσταγμα. Για το μικρό Βοδίνο, ο Βασίλης, το τέκνο του, μίλησε μέσω τού γραπτού του λόγου, με πόνο ψυχής. Η σωστή συντακτική και ορθογραφική επιμέλεια των Αλκιβιάδη Σ. ΓΚΑΖΙΚΑ και Μάρθας ΤΣΙΟΥΡΗ - ΘΑΝΑΣΗ, προσέθεσαν ομορφιά στις πολύτιμες σελίδες τού βιβλίου. Όταν τελείωσα τη σύνταξη όλου του υλικού, κατέληξα ενθουσιασμένος στο εύλογο συμπέρασμα: ότι από μικρή βατιά, βγήκε μεγάλος λαγός. Σε κάθε σειρά συναντάς την τεράστια υπομονή τ...