Στη Λυντζουριά - απέναντι από το Αργυρόκαστρο και στη Ζαγοριά - πίσω από το Τσαγιούπι - πριν εμφανιστούν τα αλβανικά γράμματα τα παιδιά στα σχολειά και των δύο περιοχών, μάθαιναν ελληνικά.
Ο Σωκράτης Κούτρας, από το Κακόζι το 1906 - 1910, έβγαλε το Δημοτικό δύο φορές.
Στην ελληνική πρώτα...
Κι όταν μπήκε η αλβανική, ξεκίνησε το Δημοτικό από την αρχή.
Σαν διακεκριμένο μαθητή, οι γονείς του, μετά την αποπεράτωση του σχολείου στο χωριό του, έστειλαν το γιο τους με μουλάρι στο Νορμάλε του Ελμπασάν να σπουδάσει διδασκαλική.
Τον συμβούλεψαν:
“Φτάνεις στην πόλη, πουλάς το μουλάρι και με τα λεφτά που θα πάρεις, βολέψου όσο μπορείς!”.
Η Μάρθα Κορκάρη - Καραντζά, η φιλήσυχη γειτόνισσά μας, όταν ζούσε, έφερε για μια στιγμή
στη μνήμη της τον υπέροχο δάσκαλό της, τον πράο Σωκράτη, τον παππού της συζύγου μου, που της έμαθε τα αλβανικά.
Λέξεις που οι μαθητές δεν τις καταλάβαιναν στην αλβανική, ο Σωκράτης τους τις έλεγε στην ελληνική.
Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
01/01/2017
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου