Η ΔΡΟΠΟΛΗ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ…

Ένα αυτοκίνητο παμπάλαιου τύπου, σε ασπρόμαυρη φωτογραφία,

που καλλωπίζει πανέμορφη αίθουσα εστιατορίου στην πέτρινη πόλη τ’ Αργυρόκαστρου

- το οποίο εκτελούσε δρομολόγια Γεωργουτσάτι - Ερσέκα, σ' εποχή χαλαρών συνόρων -  

μ’ έβαλε να σκεφτώ για το πώς ξεκίνησαν κάποτε στον τόπο μου οι μεταφορές, οι συγκοινωνίες …

“Πέρασαν” στο νου μου τα καραβάνια με μουλάρια…,

... με τον πανικό, τη φοβία..., μήπως σε στενά, σε επικίνδυνα μονοπάτια, σε ντερβένια ... στηθεί καρτέρι και τα κατακλέψουν τα ρημάξουν οι ληστές ...

Σκέφτηκα τις στάσεις σε Χάνι, για φαγητό και ύπνο τη νύχτα, των κουρασμένων αγωγιατών. Το θρέψιμο με ζαηρέ των μουλαριών ...

Κάθισαν για μια στιγμή σταυροπόδι στη μνήμη μου:

Ο Πύλιος Τσέκας με το πρώτο αυτοκίνητο που έφτανε προπολεμικά στα Γιάννενα,

Ο Τσιότσης, ο Πατσέλης, ο Τάσσης..., με τις κοριέρες,

Ο Σιούτζος, ο Ζήκος, ο Θύμιος, ο Μάστορας, ο Ντάκος…, με τα λεωφορεία.

Ο Γκίκας, ο Ντέρος, ο Πύρπος..., με τη "φυσαρμόνικα",

Οι 100 οδηγοί, ενός και μόνο χωριού, της Γράψης.

Οι ταλαντούχοι δροπολίτες μηχανουργοί εξάλειψης βλαβών στα αυτοκίνητα …

Πέρασε από το νου μου όλη η διαδρομή...

Η Δρόπολη να ταξιδεύει...

Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ

29/12/2016