ΜΕ ΚΛΑΔΕΜΕΝΟ ΣΥΜΒΟΛΟ

(Αφαιρέθηκε το 1914)

Το σκεπτικό μου, που ακολουθεί, εσείς οι νέοι του χορού, του τραγουδιού της Δρόπολης,

που διατηρείται με θυσία, προστατεύεται καλαισθητικά την παράδοσή μας,

σας παρακαλώ πολύ, μην το αντιλαμβάνεστε σαν αυστηρή κριτική, αλλά σαν συμβουλή.

Από έναν μεγαλύτερό σας, που σας αγαπά και στηρίζει την προσπάθειά σας.

Παρακολουθώ προσεκτικά και με ιδιαίτερη ικανοποίηση τις δοκιμές σας σε αίθουσα, τις εκδηλώσεις σας, τα καλλιτεχνικά σας ανταμώματα. Ακόμα και τα λαογραφικά σας ταξίδια.

Χαίρομαι που βλέπω τη Δερόπολη να πηγαίνει σε Κέρκυρα, σε Κόνιτσα …, παντού.

Μέσα στο χώρο σας και σ’ όλη την Ελλάδα, εκπροσωπείστε όμορφα  και με το επιλεγμένο σύμβολό σας.

Όμως …, πραγματικά, δεν μπόρεσα να καταλάβω, και λυπάμαι για την πράξη αυτή. όταν περάσατε το σύνορο, βρεθήκατε στα μέρη σας, στον τόπο της αυτονομίας, γιατί αφαιρέσατε από την αφίσα και όλο το σκηνικό, το 1914;!

(Ρωτάω και απορώ). Μήπως αυτό το σύμβολο το έχετε να σας εξυπηρετεί συγκυριακά;!

Χορέψατε, τραγουδήσατε το καλοκαίρι στην πετυχημένη εκδήλωση της Βάνιστας, «Δερόπολη δεν σ’ αλησμονώ», με κλαδεμένο (κουτσουρεμένο) σύμβολο.

Να εκφράσω την ταπεινή μου γνώμη γι’ αυτό το ενδεχόμενο:

"Από τη στιγμή που σχεδιάζεις κάτι και συμφωνείς να είναι σύμβολό σου, της διατήρησης της παράδοσής σου ή του αγώνα σου, δεν το αποχωρίζεσαι."

Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ

16/11/2016