Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΔΥΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Παρόλο που είμαι γέννημα θρέμμα της περιοχής και με λόξα για την προβολή των αξιών του τόπου μου, δεν θα μπορούσα ποτέ να καταλάβω τον τόσο μεγάλο πολιτιστικό θησαυρό που κληρονομούμε, αν δεν αναλάμβανα την πρωτοβουλία, μαζί με ομάδα καλών φίλων και συνεργατών, να τον συγκεντρώναμε και τον αρχειοθετούσαμε προσεχτικά. 

Η έκδοση όλου αυτού του αξιόλογου υλικού στον Τουριστικού Οδηγό, με τίτλο: «Κάτω Δρόπολη - Περιοχή Έκπληξη», είναι χειροπιαστό δείγμα μιας μοχθηρής προσπάθειας. 

Κι είπα με περηφάνια κι απορία τότε, ξεφυλλίζοντας το έγχρωμο και καλαισθητικό έντυπο: 

«Μπράβο στις αξίες μας!». 

Τίθεται πρώτιστο καθήκον μας, να τις διατηρήσουμε, να τις εμπλουτίσουμε περισσότερο.

Πρώτη παρατήρηση:


Στόχος τούτου κειμένου δεν είναι απλά η διαφήμιση της προσπάθειας του 2004. Προαναφέραμε ότι όλες αυτές τις πολιτιστικές αξίες πρέπει να τις προστατέψουμε. 

Δυμβαίνει όμως το αντίθετο. 

Ο σερτός των Σωφρατίκων, λίγες δεκάδες μέτρα μακριά από τα γραφεία της επαρχίας Κάτω Δρόπολης, εξαφανίστηκε. Δεν υπάρχει ούτε πέτρα απανωτή. Μένει μόνο η φωτογραφία του αποτυπωμένη μέσα στις σελίδες του τουριστικού οδηγού. 

Η αμέλεια, η αδιαφορία σκοτώνει. Εξαφανίζει τον ανεκτίμητο θησαυρό, τις αξίες, τα πολιτιστικά μνημεία του τόπου μας. 

Τι κρίμα…!

Δεύτερη παρατήρηση:

Εννοούσα τότε ότι αυτή τη θετική πρωτοβουλία (έκδοση του τουριστικού οδηγού της Κάτω Δρόπολης), θα την ακολουθούσαν και οι άλλες επαρχίες του χώρου μας. Δηλαδή θα ετοίμαζε η καθεμιά τον Τουριστικό της Οδηγό και, μετά υπό τον έλεγχο και την επιμέλεια της Ένωσης Ελλήνων Έπαρχων, θα κατέληγαν από κοινού στον τουριστικό οδηγό όλης της Μειονότητας.

Δυστυχώς κάτι τέτοιο ακόμα δεν προέκυψε. Μακάρι να προκύψει στο μέλλον. 

Οι έπαρχοι να καταλάβουν ότι ο Τουριστικός Οδηγός για όλο το χώρο είναι απαραίτητος… Ένα έντυπο, με το οποίο λες του άλλου ποιος είσαι…κι από πού έρχεσαι…

(Η φωτογραφία είναι από το προσωπικό μου αρχείο).


Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
27/10/2013

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«ΟΜΟΡΦΟΣ ΝΕΚΡΟΣ»

(Κοινωνικό θέμα) Φέρνω στο νου μου δύο συγκινητικές στιγμές, που σχετίζονται με το μοιραίο. Με το θάνατο. Τη μία την αποτύπωσα σε συζήτηση με τον οφθαλμίατρο, Χρηστάκη Τζούμπη. Λέει ο φίλος μου: «Δε φοβάμαι το θάνατο, αλλά τον τάφο. Το παράχωμα. Το χώμα που ρίχνει πάνω στο νεκρό ο νεκροθάφτης. Απ’ αυτό πανικοβάλομε. Κι η μάνα μου δεν φοβόταν το θάνατο. Εσένα, αγόρι μου, πονώ, μου έλεγε πριν φύγει. Σε σκέφτομαι στεναχωρημένο με το δάκρυ στο μάτι, να κάθεσαι πάνω από το στολισμένο φέρετρό μου στη μέση του οντά και θλίβομαι». Ο Χρηστάκης καταλήγει:  «Ακόμα και στα τελευταία της, η καλή μου μάνα, είχε όμορφη ψυχή!»      Η δεύτερη στιγμή: Μου έχει συμβεί να ακούω, συνήθως γυναίκες, βγαίνοντας από παρηγοριά, από οικογένεια που έχασε αγαπημένο πρόσωπο, ανάμεσα στα διάφορα, να λένε: «Όμορφος νεκρός. Σαν να κοιμόταν. Σαν να ήταν ζωντανός. Έτοιμος να σου μιλήσει … !». Σε μέρα βαθιού πόνου, πένθους γίνεται η συζήτηση. ...

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Το 1958, ο 18χρονος Σπύρος ΚΟΥΜΠΟΥΛΗΣ μπαίνει στη φυλακή. Μόλις είχε τελειώσει τη διετή τεχνική σχολή, κι εκείνη την περίοδο, ως βοηθός τραχτερίστα, μέσα στη σκόνη και στο λιοπύρι όργωνε τα χωράφια της κρατικής επιχείρησης. Με τον Γιώργο ΛΕΖΟ από τη Λεσινίτσα και τον Παναγιώτη ΜΠΟΥΖΟΥΚΑ από το Βελιάχοβο, οι τρεις πυροστιά, αγανακτισμένοι, πήραν πάνω στους σβόλους, μια κοινή απόφαση: Να δραπετεύσουν απ’ τη χώρα αυτή, που σου στερούσε την ελευθερία. Είχαν συγκεκριμένο σχέδιο. Οι δύο να περνούσαν στην Ελλάδα, να οργανώνονταν και να γύριζαν ενισχυμένοι πίσω. Με στόχο: να ενώσουν με αγώνα τον τόπο με τον εθνικό κορμό, με την Πατρίδα τους. Ο Σπύρος, που θα έμενε στο Δέλβινο, για να παρακολουθήσει την κατάσταση, μετά τη δραπέτευσή τους, υποσχέθηκε να τους εξοπλίσει με κόκκινες ιταλικές χειροβομβίδες, απομεινάρια πολέμου, που τις έβρισκε στα καλύβια του χωριού του. Οι δύο: Γιώργος και Παναγιώτης, Χριστούγεννα του '57 βρέθηκαν στους Φιλιάτες. Ο ένας μετά τον ά...

ΠΡΟΒΟΛΗ

Αν ...  χορός, τραγούδι και στολή βάζαν ψηλά τον πήχη. Θα 'ταν τεράστια η προβολή,  του τόπου στον πλανήτη. Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ  27/09/2017