Έγραψα κάποτε για τον γραψιώτη πρωτοχορευτή, Νίκο Παπά:
"... όταν ο χορευτής αυτοσχεδίαζε, έκανε κινήσεις "του κεφαλιού του", ξεκομμένος απ' τη γη, σε κάποιους έμοιαζε ότι έχανε τη ροή.
Κι όμως, χωρίς καμιά δυσκολία, έπιανε ξανά το νήμα, έμπαινε στο ρυθμό των άλλων χορευτών.
Οι κόκκινες φούντες - σαν φωτιές - πάνω στα παπούτσια, τρελενόταν στην κίνηση, η άσπρη φουστανέλα σήκωνε κύμα κάργα.
Τα μανίκια, τα άκρα του γελεκιού, το πέσι της ζώνης... όλα "ζαλιζόταν".
Πίσω του, ο Νίκος, έσερνε τους νεαρούς, που αργότερα θα έβγαιναν αυτοί στην κορυφή.
(Γιατί η παράδοση πρέπει να συνεχιστεί).
Τους έδειχνε τα σκέρτσα, τα καμώματα, την τρέλα του.
Το καλλιτεχνικό συγκρότημα "Δρόπολη", που τότε έκανε εποχή με τους παραδοσιακούς χορούς μας και τα τραγούδια μας, στηρίχτηκε και πάνω στην πείρα του πρωτοχορευτή, Νίκου Παπά.
Στα πόδια του οι παλιοί χοροί απόχτησαν νέα διάσταση.
"Έβαλαν" φτερά...!
Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
22/10/2013
"... όταν ο χορευτής αυτοσχεδίαζε, έκανε κινήσεις "του κεφαλιού του", ξεκομμένος απ' τη γη, σε κάποιους έμοιαζε ότι έχανε τη ροή.
Κι όμως, χωρίς καμιά δυσκολία, έπιανε ξανά το νήμα, έμπαινε στο ρυθμό των άλλων χορευτών.
Οι κόκκινες φούντες - σαν φωτιές - πάνω στα παπούτσια, τρελενόταν στην κίνηση, η άσπρη φουστανέλα σήκωνε κύμα κάργα.
Τα μανίκια, τα άκρα του γελεκιού, το πέσι της ζώνης... όλα "ζαλιζόταν".
Πίσω του, ο Νίκος, έσερνε τους νεαρούς, που αργότερα θα έβγαιναν αυτοί στην κορυφή.
(Γιατί η παράδοση πρέπει να συνεχιστεί).
Τους έδειχνε τα σκέρτσα, τα καμώματα, την τρέλα του.
Το καλλιτεχνικό συγκρότημα "Δρόπολη", που τότε έκανε εποχή με τους παραδοσιακούς χορούς μας και τα τραγούδια μας, στηρίχτηκε και πάνω στην πείρα του πρωτοχορευτή, Νίκου Παπά.
Στα πόδια του οι παλιοί χοροί απόχτησαν νέα διάσταση.
"Έβαλαν" φτερά...!
Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
22/10/2013
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου