Ο παππο - Κώτσιος Παππάς - είναι ο εικονιζόμενος - ο οποίος έκανε αρκετά χρόνια στην ξενιτιά.
-Τότε στην άκρη του κόσμου, πίσω από τον ήλιο, τώρα αλλάζουν τα πράγματα-.
Έλεγε της γυναίκας του:
«Όπως πονάει η καρδιά σας όταν γεννάτε το μωρό, αυτό παθαίνουμε κι εμείς σαράντα ολόκληρα μερόνυχτα μέσα σε καραβιού αμπάρι, όσο να φτάσουμε στον προορισμό».
Εργάστηκε σκληρά από 12 χρονών παιδί,
σε Πόλη σε Αυστραλία, σε Αμερική.
Γύρισε στο χωριό του, στην οικογένεια του με μια ζόρμπα λύρες.
Αυτές ήταν όλος ο κόπος του.
Ήταν φιλότιμος, αθώος κι άλλοι του τις έφαγαν, τις χάρηκαν.
Έκτισαν δίπατα σπίτια στο χωριό, άνοιξαν Χάνι στο Δέλβινο.
Αυτός αγόρασε χωράφια κι έφτιαξε μόνο ένα καλυβόσπιτο,
για το βιο, το ζαηρέ, την μικρή του οικογένεια.
Η μάνα μου όταν αντικρίζει στην τηλεόραση τον Παύλο Τσίμα, συχνά λέει:
«Αυτός με γιατρεύει. Μου βγάζει τον πόνο του πατέρα μου.
Έτσι σουλουπωμένος ήταν και αυτός. Με το μουστάκι του, στρογγυλοπρόσωπος, με το ψηλό μέτωπο, τη φαλάκρα του…
Ήπιων τόνων!».
Τον Παύλο έχει ως σημείο αναφοράς.
Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
07/07/2016
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου