(Απλά παίρνω αφορμή από τη μάνα μου..., αυτή είναι και η μάνα σου...).
Μου λέει η μάνα μου κάθε τόσο:
«Όπου και να ακουμπήσεις το χέρι στο κορμί του γέρου, πονάει πολύ!
Για να σαπίσει ο πόνος σου, θα περάσουν τόσες μέρες, όσα χρόνια έχεις!».
Για να σαπίσει ο πόνος σου, θα περάσουν τόσες μέρες, όσα χρόνια έχεις!».
Περίεργο ... !!!
(Και ο νους μου φτερουγίζει, πάει αμέσως στα γηρατειά μου …
Ω, πω, πω!!!
Λαχταρώ!).
Ενισχύει καλύτερα την ιδέα αυτή και με την ερμηνεία της:
Ότι αυτό της το έχει πει κι ο γιατρός του χωριού.
(Στην άποψή της βάζει και "επίσημη" σφραγίδα…
Του ειδικού).
Ως εδώ εντάξει, να την "πιστέψω".
Διαπιστώνω, όμως, ένα άλλο φαινόμενο:
Όταν την επισκέπτεται μια στενή φίλη της στο σπίτι, να δεις τι χαρές…,!!!
Κελαηδούν!!!
Κελαηδούν!!!
Το διασκεδάζουν μια χαρά..., δεν τη βλέπω να κλαίγεται.
Αυτές τις ώρες δεν έχει απολύτως "τίποτε".
Ούτε νύχι δεν την πονάει...
Τι να είναι αυτό;!
Διαλαλώ και το «μυστικό» της οικογένειας!!!
Πραγματικό κλαψούρισμα είναι ή η μάνα μου χαϊδεύεται;!
Η κάθε γριά - μάνα - θέλω να πω;!
Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
11/07/2016
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου