Ο Βασίλης Γιώργης (ο μικρός) διευθυντής τότε του νοσοκομείου
της πόλης τ’ Αργυρόκαστρου, παράγγειλε στα Τίρανα μια μικρή προτομή του
Ιπποκράτη.
Ήθελε μ’ αυτή να διακοσμήσει το γραφείο του.
Όταν το φιλοτέχνημα ήταν έτοιμο, ειδοποίησε ο γλύπτης να πάνε
να το πάρουν.
Μετέφερε το γλυπτό από την πρωτεύουσα ο κτηνίατρος, Βασίλης
Ζούπας, αφού έτυχε να ήταν με υπηρεσία εκεί.
Στην επιστροφή ενημερώνει τηλεφωνικώς το διευθυντή:
«Η παραγγελιά είναι στο γραφείο μου, έρχεσαι να την
πάρεις!».
Φωνάζει αμέσως ο γιατρός τον οδηγό και του λέει:
«Θα πας πάνω στο Βασίλη Ζούπα και θα μου φέρεις κάτω τον
Ιπποκράτη!».
Βάζει μπρος τη βετούρα τύπου Μoskviç ο Βέλιο κι
ανηφορίζει στο Παζάρι. Μπαίνει στο γραφείο του κτηνίατρου και του λέει:
-Το και το. Μου είπε
ο διευθυντής να μου δώσεις τον Ιπποκράτη.
-Ναι, αλλά περίμενε λιγάκι…
Πηγαίνει στο χώρο που είχε τοποθετημένο το καλυμμένο γλυπτό
και του το φέρνει.
-Πάρτον! -
του λέει.
-Τι να πάρω;! - του απευθύνεται όλο απορία ο οδηγός.
Νομίζοντας ότι θα μετέφερε άτομο.
-Τον Ιπποκράτη…
…Αφού αντιλήφτηκαν το μπέρδεμα, γέλασαν ταυτόχρονα και οι
δύο.
Όταν ο Βέλιο έδωσε το γλυπτό στο διευθυντή, «παραπονέθηκε» κιόλας:
-Δεν μου διευκρίνισες ποιον Ιπποκράτη να μεταφέρω…
Γέλια ξανά.
Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
22/05/2016
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου