Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

FACEBOOK - Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΓΥΜΝΗ

Η περιέργεια για να μάθω τι είναι το facebook, που κρατάει εγκλωβισμένους αρκετούς πολίτες σ’ όλο τον πλανήτη, μ’ ανάγκασε ν’ ανοίξω λογαριασμό.

Μπήκα και βρήκα σ’ αυτό, τον κόσμο γυμνό.

Με την έννοια ότι ο καθένας κλείνεται μέσα σε συγκεκριμένο χώρο - π.χ. στο δωμάτιο του κι επικοινωνεί πιο άνετα με αόρατους και ορατούς φίλους απ’ ότι ενώπιον ενωπίον…

Κι εκφράζει ελεύθερα, χωρίς καμιά επιφύλαξη, ό,τι νομίζει: τους πόθους, τα μεράκια, τα παράπονα, βγάζει έξω όλη του την ψυχή.

Κάνει και άφθονο κουτσομπολιό.

Περισσότερο μάλιστα απ' ό,τι στην ορατή, στην επίγεια κοινωνία.

Νομίζει ότι δεν τον βλέπει κανείς κι όμως είναι πλήρως εκτεθειμένος.

Κι όταν σβήνεις την επικοινωνία στα μηνύματά σου, προσοχή:

Στον κεντρικό εγκέφαλο - στο τεράστιο σέρβερ της εταιρείας αυτής - που σου παρέχει τη δυνατότητα επικοινωνίας - και ταυτοχρόνως σε ελέγχει απόλυτα, αυστηρά - όλο το αρχείο σου, πλέον, είναι καταγεγραμμένο.

Δεν ξέρω εσάς!

Εμένα προσωπικά η κοινωνική δικτύωση με βοηθάει φοβερά στο συγγραφικό μου έργο.

Εδώ γνώρισα καλύτερα τον άνθρωπο. Τον ήρωά μου, που προσπαθώ να περιγράψω πιστά.

Με τον εσωτερικό κόσμο, τις ευαισθησίες του, τις απαιτήσεις του, την αυτοσυγκράτησή του, τον αυθορμητισμό του …

Τα "θέλω" και "δεν θέλω" του…

Επέλεξα και τον τρόπο πώς να τον βοηθήσω ανιδιοτελώς.

Μέσω του facebook μαθαίνω πολλά… Επωφελούμαι αφάνταστα…   

Αλλά πέφτω σ’ επαφή και με πολλά αρνητικά…

και άσχετα.

Ακόμα και με χυδαία…

Είναι εδώ οι κάλπικοι, παράλογοι, παράνομοι έρωτες, τα ψεύτικα προφίλ, τα "καλλιστεία", οι λόξες, οι τρέλες, οι εγωισμοί, η επίδειξη, οι υπερβολές, οι ασχετοσύνες, οι ανορθόγραφοι, οι "φιλόσοφοι", οι "δικαστές", οι πολύξεροι ...

Το facebook είναι τόπος για όλους, χωρίς καμιά εξαίρεση... 

Είναι η κοινωνία γυμνή, που δεν μπορείς, δυστυχώς, να την αποχωριστείς, αφού είσαι κοινωνικό πρόσωπο. 

Μπήκα και δεν βγαίνω εύκολα … Κάθομαι εδώ με τη θέλησή μου. Αλλά και με κρατούν.


Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
15/02/2016












  

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«ΟΜΟΡΦΟΣ ΝΕΚΡΟΣ»

(Κοινωνικό θέμα) Φέρνω στο νου μου δύο συγκινητικές στιγμές, που σχετίζονται με το μοιραίο. Με το θάνατο. Τη μία την αποτύπωσα σε συζήτηση με τον οφθαλμίατρο, Χρηστάκη Τζούμπη. Λέει ο φίλος μου: «Δε φοβάμαι το θάνατο, αλλά τον τάφο. Το παράχωμα. Το χώμα που ρίχνει πάνω στο νεκρό ο νεκροθάφτης. Απ’ αυτό πανικοβάλομε. Κι η μάνα μου δεν φοβόταν το θάνατο. Εσένα, αγόρι μου, πονώ, μου έλεγε πριν φύγει. Σε σκέφτομαι στεναχωρημένο με το δάκρυ στο μάτι, να κάθεσαι πάνω από το στολισμένο φέρετρό μου στη μέση του οντά και θλίβομαι». Ο Χρηστάκης καταλήγει:  «Ακόμα και στα τελευταία της, η καλή μου μάνα, είχε όμορφη ψυχή!»      Η δεύτερη στιγμή: Μου έχει συμβεί να ακούω, συνήθως γυναίκες, βγαίνοντας από παρηγοριά, από οικογένεια που έχασε αγαπημένο πρόσωπο, ανάμεσα στα διάφορα, να λένε: «Όμορφος νεκρός. Σαν να κοιμόταν. Σαν να ήταν ζωντανός. Έτοιμος να σου μιλήσει … !». Σε μέρα βαθιού πόνου, πένθους γίνεται η συζήτηση. ...

ΠΡΟΒΟΛΗ

Αν ...  χορός, τραγούδι και στολή βάζαν ψηλά τον πήχη. Θα 'ταν τεράστια η προβολή,  του τόπου στον πλανήτη. Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ  27/09/2017

ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΜΕ ΠΟΝΟ ΨΥΧΗΣ

Είναι έργο ζωής το βιβλίο «Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ, Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΜΑΣ», του Βασίλη ΛΑΧΑΝΑ. Βαρύ σε περιεχόμενο, αλλά και σε όγκο. Βαραίνουν στο χέρι σου, ακόμα κι ως χάρτινο υλικό, οι 321 σελίδες. (Προσθέτεις εδώ και τις 259 ασπρόμαυρες και έγχρωμες φωτογραφίες που συμπεριλαμβάνονται στο έργο και του ανεβάζουν περισσότερο την αξία). Είναι άφθονα, αλλά και σωστά τεκμηριωμένα όλα τα στοιχεία. Στο σφιχτοδεμένο βιβλίο νομίζεις ότι αν ακουμπήσεις ανάλαφρα πάνω στο σώμα του μύτη μαχαιριού, θα δεις να  « ρέει »  αδιάκοπα άφθονο ποιοτικό απόσταγμα. Για το μικρό Βοδίνο, ο Βασίλης, το τέκνο του, μίλησε μέσω τού γραπτού του λόγου, με πόνο ψυχής. Η σωστή συντακτική και ορθογραφική επιμέλεια των Αλκιβιάδη Σ. ΓΚΑΖΙΚΑ και Μάρθας ΤΣΙΟΥΡΗ - ΘΑΝΑΣΗ, προσέθεσαν ομορφιά στις πολύτιμες σελίδες τού βιβλίου. Όταν τελείωσα τη σύνταξη όλου του υλικού, κατέληξα ενθουσιασμένος στο εύλογο συμπέρασμα: ότι από μικρή βατιά, βγήκε μεγάλος λαγός. Σε κάθε σειρά συναντάς την τεράστια υπομονή τ...