Τ’ Αργυρόκαστρο τώρα το συνδέει με τον Οβυρό καταπληκτική
λεωφόρος.
Αλλά στο λιθόστρωτο πεζοδρόμο, μόλις ρίχνεις τα πρώτα βήματα,
σκέπτεσαι αμέσως να τον αποχωριστείς.
Επιλέγεις τον ποδηλατοδρόμο που κατασκευάστηκε ευτυχώς πλάι
του.
Με στρώση - επένδυση κόκκινου τούβλου.
Αφού το κάθε βήμα πάνω στις ανώμαλες πέτρες ντουβαριού το νιώθεις
βαρύ σφυρί…
Να σου χτυπάει δυνατά τον εγκέφαλο.
Ζευγάρι αποκλείεται να σπρώξει σ’ αυτόν τον πεζόδρομο - στη
βόλτα του - καροτσάκι με μωρό.
Αυτό είναι πεζοδρόμιο που θα μείνει κενό…
Δεν θα εξυπηρετήσει, αλλά μόνο θα καθαρίζεται συνέχεια από
σκουπιδιάρη…
Και… δυστυχώς ποτέ δεν θα περιπατηθεί.
Τι μηχανικός είναι αυτός που δεν σκέφτηκε το βασικό - τη
λειτουργικότητα του πεζοδρομίου -.
Δεν μπορώ να τον φανταστώ…
Κάτι παρόμοιο - λένε - γίνεται και στο Γεωργουτσάτι.
Στο κέντρο που θα στεγαστεί μελλοντικά το Δημαρχείο της περιοχής...
Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
04/01/2016
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου