Ας είχε περάσει κάπως η ηλικία της.
Η Όλγα του Μπότα (του Σαμαρά) φτιασίδωνε τα μάγουλά της.
Περιποιούνταν τα χείλη της. Να φαινόταν καλή.
Να έπιανε μάτι ...
Σαν η συγχωρεμένη η Βέργω της Σίμος στη Γοραντζή.
Με τα μυαλά που κουβαλούσε, έμεινε όλη τη ζωή της «νεαρή».
- Πώς είναι η δουλειά με την κούκλα; - ρωτήσαμε στο σπίτι που η Όλγα φύτρωνε από το πρωί.
Η Καλλιρρόη Διαμάντη μας εξιστορεί:
-Ήταν ξαδέλφη της μαμάς μου η θεία Όλγα και σχεδόν συνομήλικες.
Δεν είχε άλλους στο χωριό. Μόνο εμάς.
Αν την έχανες, σπίτι μας θα την έβρισκες… Πουθενά αλλού!
Όταν αγόρασαν κούκλα της μαμάς μου στην Κωνσταντινούπολη, αγόρασαν μια και για την Όλγα.
Στα χέρια της μαμάς μου η κούκλα δεν έκλεισε μήνα.
Η θεία Όλγα την κράτησε ως τα βαθιά γεράματα.
Ολοένα ξεγελούσε τις κοπέλες μου.
Τους έλεγε:
-Άμα θα έρθετε σπίτι μου, θα σας δώσω την κούκλα. Θα δείτε και αγγέλους, κρεμασμένους στο δέντρο.
Θα σας φτιάξω και τηγανίτες…!"
Έδειχνε την κούκλα στην Μαριάνθη και την Ιρένα και την κλείδωνε ξανά μέσα στο σεντούκι της.
Ποτέ δεν τους την έδωσε...
Όταν πέθανε η θεία Όλγα στον τάφο της έβαλα και την κούκλα, μαζί με τη σίτα της παντρειάς, που την είχε φτιάξει στον Κίκη…»
Μεγαλώσαμε έτσι όλοι μας με την κούκλα της θείας Όλγας …
Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
17/12/2015
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου