Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο ΑΛΕΚΟΣ

Διατηρώ πλούσιο φωνητικό αρχείο, χειρόγραφα κείμενα, πίνακες ζωγραφικής, γλυπτά του πολύπλευρου καλλιτέχνη με καταγωγή από την Παλάσσα, Αλέξανδρου Μπάμπη…

Έχοντας υπόψη τις αξίες του, τον συμπεριέλαβα στο βιβλίο μου με συνεντεύξεις «Διπλή ζωή».

Η αφήγησή του είναι καταπληκτική.

Πρωτότυπη, ελκυστική.

Μ’ εντυπωσίασε σε συνέχεια της συνεργασίας μας όλο το έργο του…

Στο πρώην δικτατορικό καθεστώς ήταν ο τύπος που έβαζε σε υποψία την αστυνομία.

Συνήθως όταν ανέβαινε σε παπαφίγκο του σπιτιού του στο κέντρο της Αυλώνας κι έγραφε, ζωγράφιζε, σκάλιζε σε πέτρα και σε ξύλο γλυπτά…

Εκεί πάνω είχε τοποθετήσει κι ένα τηλεσκόπιο, με το οποίο παρακολουθούσε τα άστρα, το φεγγάρι, το γαλαξία…

Τις εκλείψεις…

Κοιτούσε μακριά.

Το έτος της 4ης Ολομέλειας της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος για τον Αλέκο ήταν πολύ δύσκολο…

Για το έργο του «VESVESELIU» που δεν πρόλαβε να κυκλοφορήσει, αφού χαρακτηρίστηκε ως έργο με φροϊντιστικές τάσεις, δέχτηκε σκληρή κριτική…

Έστησα το βιβλίο του στην αλβανική: «50 - MINIATURA».

(Δακτυλογράφησα τα κείμενά του, σάρωσα τα σκίτσα του, σελιδοποίησα το βιβλίο, ετοίμασα το εξώφυλλο…) 

«Για αυτούς που ξέρουν να διαβάσουν και για αυτούς που δεν ξέρουν να διαβάσουν» - όπως το χαρακτηρίζει ο ίδιος στην αφιέρωση…

Κάθε σαρκαστικό κείμενο - γραμμένο ελκυστικά με στυλ Αλέκου - συνοδεύεται από τον ίδιο μ’ ένα πετυχημένο σκίτσο ζωγραφικής.

Γι’ αυτόν είναι ξεπερασμένη η περιγραφή με λογοτεχνική εικόνα. Ήταν λάτρης της δυνατής, συμπιεσμένης σκέψης.

Ήταν χάλια η υγεία του, αλλά και τα οικονομικά του, όταν του παρέδωσα δύο αντίτυπα του νέου του βιβλίου.

Με πρόλογο - κέντημα από έναν πεπειραμένο νου, του Διονύση ΚΥΡΙΑΖΗ. 

Δεν έκλεισε χρόνος, που έφυγε από κοντά μας ο Αλέκος. Καλά είναι να μην χαθεί, πάρει πίσω και το υπόλοιπο έτοιμο για έκδοση έργο του.

Γιατί είναι έργο καλλιτέχνη άλλων εποχών… Άλλο που… έπρεπε να φύγει ο Αλέκος για να το αξιολογήσουν σωστά ορισμένοι …


Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ

30/10/2015









  

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«ΟΜΟΡΦΟΣ ΝΕΚΡΟΣ»

(Κοινωνικό θέμα) Φέρνω στο νου μου δύο συγκινητικές στιγμές, που σχετίζονται με το μοιραίο. Με το θάνατο. Τη μία την αποτύπωσα σε συζήτηση με τον οφθαλμίατρο, Χρηστάκη Τζούμπη. Λέει ο φίλος μου: «Δε φοβάμαι το θάνατο, αλλά τον τάφο. Το παράχωμα. Το χώμα που ρίχνει πάνω στο νεκρό ο νεκροθάφτης. Απ’ αυτό πανικοβάλομε. Κι η μάνα μου δεν φοβόταν το θάνατο. Εσένα, αγόρι μου, πονώ, μου έλεγε πριν φύγει. Σε σκέφτομαι στεναχωρημένο με το δάκρυ στο μάτι, να κάθεσαι πάνω από το στολισμένο φέρετρό μου στη μέση του οντά και θλίβομαι». Ο Χρηστάκης καταλήγει:  «Ακόμα και στα τελευταία της, η καλή μου μάνα, είχε όμορφη ψυχή!»      Η δεύτερη στιγμή: Μου έχει συμβεί να ακούω, συνήθως γυναίκες, βγαίνοντας από παρηγοριά, από οικογένεια που έχασε αγαπημένο πρόσωπο, ανάμεσα στα διάφορα, να λένε: «Όμορφος νεκρός. Σαν να κοιμόταν. Σαν να ήταν ζωντανός. Έτοιμος να σου μιλήσει … !». Σε μέρα βαθιού πόνου, πένθους γίνεται η συζήτηση. ...

ΠΡΟΒΟΛΗ

Αν ...  χορός, τραγούδι και στολή βάζαν ψηλά τον πήχη. Θα 'ταν τεράστια η προβολή,  του τόπου στον πλανήτη. Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ  27/09/2017

ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΜΕ ΠΟΝΟ ΨΥΧΗΣ

Είναι έργο ζωής το βιβλίο «Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ, Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΜΑΣ», του Βασίλη ΛΑΧΑΝΑ. Βαρύ σε περιεχόμενο, αλλά και σε όγκο. Βαραίνουν στο χέρι σου, ακόμα κι ως χάρτινο υλικό, οι 321 σελίδες. (Προσθέτεις εδώ και τις 259 ασπρόμαυρες και έγχρωμες φωτογραφίες που συμπεριλαμβάνονται στο έργο και του ανεβάζουν περισσότερο την αξία). Είναι άφθονα, αλλά και σωστά τεκμηριωμένα όλα τα στοιχεία. Στο σφιχτοδεμένο βιβλίο νομίζεις ότι αν ακουμπήσεις ανάλαφρα πάνω στο σώμα του μύτη μαχαιριού, θα δεις να  « ρέει »  αδιάκοπα άφθονο ποιοτικό απόσταγμα. Για το μικρό Βοδίνο, ο Βασίλης, το τέκνο του, μίλησε μέσω τού γραπτού του λόγου, με πόνο ψυχής. Η σωστή συντακτική και ορθογραφική επιμέλεια των Αλκιβιάδη Σ. ΓΚΑΖΙΚΑ και Μάρθας ΤΣΙΟΥΡΗ - ΘΑΝΑΣΗ, προσέθεσαν ομορφιά στις πολύτιμες σελίδες τού βιβλίου. Όταν τελείωσα τη σύνταξη όλου του υλικού, κατέληξα ενθουσιασμένος στο εύλογο συμπέρασμα: ότι από μικρή βατιά, βγήκε μεγάλος λαγός. Σε κάθε σειρά συναντάς την τεράστια υπομονή τ...