Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

«ΟΤΙ ΣΥΜΒΕΙ ΣΤΟ ΚΟΣΣΟΒΟ»

(Από το ανέκδοτο βιβλίο  ΤΡΙΚΛΟΠΟΔΙΕΣ)

Ενώ βρέθηκα  στο Κούξι, ρίχτηκα για λίγες ώρες πέρα από το σύνορο.

Πήγα για έναν καφέ και για μια βόλτα στο Κόσσοβο.

Για να ρίξω μια ματιά  σ’ άλλο «πλανήτη».

- Η πόλη Πρίζρεν απέχει ίσα μ’ ένα τσιγάρο από το Κούξι -.

Προέκυψε η επίσκεψη λίγους μήνες μετά από την πυρκαγιά που ξέσπασε στην παλιά συνοικία των Σέρβων, μέσα στην καρδιά της παραδοσιακής πόλης.

Νωπή πληγή, που δεν θα επουλωθεί εύκολα.

Φωτογράφισα τις πέτρινες γέφυρες με τις πελώριες καμάρες, τα παραδοσιακά σπίτια  γιαννιώτικου στυλ, τα πλατιά και καθαρά σοκάκια, τα διατηρημένα μουσεία, τις πλατειούλες, τα πάρκα μ’ άφθονο πράσινο…

Κάθισα σε καφετερία κι έλαχε να συνομιλήσω με συνταξιούχο, πρώην καθηγητή πανεπιστημίου, γνώστη καταστάσεων και γεγονότων.

Ανικανοποίητο από την πενιχρή σύνταξη που απολαμβάνει κι αγαναχτισμένο από τη μακάβρια τραγωδία στη γενέτειρά του.

- Μας χαλάει τη διάθεση - μου λέει - η άσχημη εικόνα των καμένων σπιτιών των αδερφών μας Σέρβων. Καλά περνούσαμε, δεν αντιμετωπίζαμε κανένα πρόβλημα. Άλλοι μας έμπασαν τον καυγά. Εμείς από καιρό ζητάμε ανεξαρτησία, που είναι απλά ένα δημοκρατικό δικαίωμα.  Με τη μεσολάβηση και στήριξη της φίλης μας, Αμερικής, ελπίζουμε ότι θα την πετύχουμε σύντομα. Ίσως και χωρίς αιματοχυσία.

- Το επόμενο βήμα θα είναι η ένωση με την Αλβανία;
- Και ναι και όχι.
- Αν ναι, ποια θα είναι η πρωτεύουσα;
- Η όμορφη πόλη Πρίζρεν, όπως ανέκαθεν.
- Το κράτος από ποιους θα διοικείται;
- Επί το πλείστον από μας τους Κοσσοβάρους.

Μπροστά μας υψώνεται το άγαλμα του Αρχηγού της πρόσφατης εμπόλεμης διένεξης στο Κόσσοβο, που έσπρωξε σε προσωρινή φυγή από τις εστίες του τον άμαχο πληθυσμό, που κουβαλήθηκε ως το Αργυρόκαστρο.

Πλάι κυματίζει η κόκκινη σημαία με γυρτό το δικέφαλο αετό σ’ ένδειξη διαμαρτυρίας για τη σκλαβωμένη πατρίδα.  

(Όπως αποκορυφώνει την αφήγησή του ο καθηγητής).

Εκεί στην πόλη Πρίζρεν, πίνοντας τυχαία καφέ μ’ έναν μορφωμένο Κοσσοβάρο,  θυμήθηκα την ανάλογη ιστορία του τόπου μου.

Τη δική μας ανοικτή πληγή, αλλά και  την υπόσχεση του Έλληνα Πρωθυπουργού, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, που τόλμησε να πει:

«Όποια λύση θα δοθεί στο Κοσσυφοπέδιο, θα δοθεί και στην Βόρεια Ήπειρο».


Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
23/07/2015

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«ΟΜΟΡΦΟΣ ΝΕΚΡΟΣ»

(Κοινωνικό θέμα) Φέρνω στο νου μου δύο συγκινητικές στιγμές, που σχετίζονται με το μοιραίο. Με το θάνατο. Τη μία την αποτύπωσα σε συζήτηση με τον οφθαλμίατρο, Χρηστάκη Τζούμπη. Λέει ο φίλος μου: «Δε φοβάμαι το θάνατο, αλλά τον τάφο. Το παράχωμα. Το χώμα που ρίχνει πάνω στο νεκρό ο νεκροθάφτης. Απ’ αυτό πανικοβάλομε. Κι η μάνα μου δεν φοβόταν το θάνατο. Εσένα, αγόρι μου, πονώ, μου έλεγε πριν φύγει. Σε σκέφτομαι στεναχωρημένο με το δάκρυ στο μάτι, να κάθεσαι πάνω από το στολισμένο φέρετρό μου στη μέση του οντά και θλίβομαι». Ο Χρηστάκης καταλήγει:  «Ακόμα και στα τελευταία της, η καλή μου μάνα, είχε όμορφη ψυχή!»      Η δεύτερη στιγμή: Μου έχει συμβεί να ακούω, συνήθως γυναίκες, βγαίνοντας από παρηγοριά, από οικογένεια που έχασε αγαπημένο πρόσωπο, ανάμεσα στα διάφορα, να λένε: «Όμορφος νεκρός. Σαν να κοιμόταν. Σαν να ήταν ζωντανός. Έτοιμος να σου μιλήσει … !». Σε μέρα βαθιού πόνου, πένθους γίνεται η συζήτηση. ...

ΠΡΟΒΟΛΗ

Αν ...  χορός, τραγούδι και στολή βάζαν ψηλά τον πήχη. Θα 'ταν τεράστια η προβολή,  του τόπου στον πλανήτη. Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ  27/09/2017

ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΜΕ ΠΟΝΟ ΨΥΧΗΣ

Είναι έργο ζωής το βιβλίο «Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ, Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΜΑΣ», του Βασίλη ΛΑΧΑΝΑ. Βαρύ σε περιεχόμενο, αλλά και σε όγκο. Βαραίνουν στο χέρι σου, ακόμα κι ως χάρτινο υλικό, οι 321 σελίδες. (Προσθέτεις εδώ και τις 259 ασπρόμαυρες και έγχρωμες φωτογραφίες που συμπεριλαμβάνονται στο έργο και του ανεβάζουν περισσότερο την αξία). Είναι άφθονα, αλλά και σωστά τεκμηριωμένα όλα τα στοιχεία. Στο σφιχτοδεμένο βιβλίο νομίζεις ότι αν ακουμπήσεις ανάλαφρα πάνω στο σώμα του μύτη μαχαιριού, θα δεις να  « ρέει »  αδιάκοπα άφθονο ποιοτικό απόσταγμα. Για το μικρό Βοδίνο, ο Βασίλης, το τέκνο του, μίλησε μέσω τού γραπτού του λόγου, με πόνο ψυχής. Η σωστή συντακτική και ορθογραφική επιμέλεια των Αλκιβιάδη Σ. ΓΚΑΖΙΚΑ και Μάρθας ΤΣΙΟΥΡΗ - ΘΑΝΑΣΗ, προσέθεσαν ομορφιά στις πολύτιμες σελίδες τού βιβλίου. Όταν τελείωσα τη σύνταξη όλου του υλικού, κατέληξα ενθουσιασμένος στο εύλογο συμπέρασμα: ότι από μικρή βατιά, βγήκε μεγάλος λαγός. Σε κάθε σειρά συναντάς την τεράστια υπομονή τ...