Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΠΩΣ ΜΑΣ ΘΕΛΕΙ Ο ΤΟΠΟΣ, ΟΧΙ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ…

Εξαρτάτε από ποια σκοπιά, ποια οπτική γωνία βλέπει κανείς τη σημερινή νίκη.

Αλλά και την ήττα.

Όταν αλληλοσκοτώνονται κατεστημένα, έμποροι πολιτικοί και βγαίνει ο "νικητής", τότε τι νίκη να τη θεωρήσεις αυτή;!

Το παράδοξο - η συνεργασία δύο άκρων - δύο οχτρών -  έφερε στη Δρόπολη τη νίκη.

Διαφέρουν τα πράγματα στη Φοινίκη.

Χρήζουν άλλης ειδικής ανάλυσης τ' αποτελέσματα...

Αυτού κέρδισε το Κόμμα των Ελλήνων…

Όμως το γεγονός..., που δεν αμφισβητείται με τίποτε, είναι ότι ο Ντούλες χάνοντας τους τρεις Δήμους, έπρεπε να είχε πάει κιόλας σπίτι του.

Με την αυταρχική, καταστροφική πολιτική, που άσκησε όλα αυτά τα χρόνια, φεύγοντας θ' αφήσει πίσω άβυσσο…

Συντρίμμια, όχι απλά πληγές.

Η Ομόνοια τώρα πρέπει να διαχειριστεί εποικοδομητικά τη νέα πολιτική κατάσταση που δημιουργήθηκε στον τόπο μας.

Πρέπει να αναλογιστεί τις ευθύνες…, να ανασυγκροτηθεί, να αναζωογονηθεί…

Να ρίξει τα τείχη, να δει πέρα απ' τον ορίζοντα.

Να λάβει τολμηρές αποφάσεις, να ανακεφαλαιώσει - καταλήξει προς τα πού θα οδηγήσει τον τόπο και τον κόσμο.

Στις προσωπικές επιλογές του καθενός - για να είναι υπηρέτης αλβανικού κόμματος και να δεσμεύει με κούφιες υποσχέσεις τον ψηφοφόρο μας - ή στις συνολικές επιλογές, που εξυπηρετούν όλους μας…;

Αναρωτιέμαι:

Στη Δρόπολη και σ' όλη την κοινότητα μας, θα ενταχθούμε όλοι στα αλβανικά κόμματα, ή θα λειτουργήσουμε, βάσει των ιδιαιτεροτήτων που χαίρει μια καθαρή Μειονότητα;!

Αναμένουμε τώρα τις λύσεις, την υλοποίηση των προεκλογικών υποσχέσεων από τους νικητές…

Για μας που είμαστε έξω, που μας έδιωξαν οι λανθασμένες πολιτικές επιλογές και οι παράλογες τριβές κι αντιπαραθέσεις μεταξύ Ντούλε, Τάβου, Ξέρρα..., υπάρχει ελπίδα να δημιουργηθούν ευνοϊκές συνθήκες για να ξαναεπιστρέψουμε στις εστίες μας;!

Αυτό είναι το μεγαλύτερο στοίχημα, το βασικό ζητούμενο.

Οι τυμπανοκρουσίες, οι ενθουσιασμοί του νικητή… πλέον είναι περιττοί σ' έναν άδειο τόπο.

Τα δύσκολα είναι όλα μπροστά.

Αντιμετωπίζονται μόνο αν υπάρχει ενότητα και συγκεκριμένος στόχος.


Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ

22/06/2015

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«ΟΜΟΡΦΟΣ ΝΕΚΡΟΣ»

(Κοινωνικό θέμα) Φέρνω στο νου μου δύο συγκινητικές στιγμές, που σχετίζονται με το μοιραίο. Με το θάνατο. Τη μία την αποτύπωσα σε συζήτηση με τον οφθαλμίατρο, Χρηστάκη Τζούμπη. Λέει ο φίλος μου: «Δε φοβάμαι το θάνατο, αλλά τον τάφο. Το παράχωμα. Το χώμα που ρίχνει πάνω στο νεκρό ο νεκροθάφτης. Απ’ αυτό πανικοβάλομε. Κι η μάνα μου δεν φοβόταν το θάνατο. Εσένα, αγόρι μου, πονώ, μου έλεγε πριν φύγει. Σε σκέφτομαι στεναχωρημένο με το δάκρυ στο μάτι, να κάθεσαι πάνω από το στολισμένο φέρετρό μου στη μέση του οντά και θλίβομαι». Ο Χρηστάκης καταλήγει:  «Ακόμα και στα τελευταία της, η καλή μου μάνα, είχε όμορφη ψυχή!»      Η δεύτερη στιγμή: Μου έχει συμβεί να ακούω, συνήθως γυναίκες, βγαίνοντας από παρηγοριά, από οικογένεια που έχασε αγαπημένο πρόσωπο, ανάμεσα στα διάφορα, να λένε: «Όμορφος νεκρός. Σαν να κοιμόταν. Σαν να ήταν ζωντανός. Έτοιμος να σου μιλήσει … !». Σε μέρα βαθιού πόνου, πένθους γίνεται η συζήτηση. ...

ΠΡΟΒΟΛΗ

Αν ...  χορός, τραγούδι και στολή βάζαν ψηλά τον πήχη. Θα 'ταν τεράστια η προβολή,  του τόπου στον πλανήτη. Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ  27/09/2017

ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΜΕ ΠΟΝΟ ΨΥΧΗΣ

Είναι έργο ζωής το βιβλίο «Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ, Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΜΑΣ», του Βασίλη ΛΑΧΑΝΑ. Βαρύ σε περιεχόμενο, αλλά και σε όγκο. Βαραίνουν στο χέρι σου, ακόμα κι ως χάρτινο υλικό, οι 321 σελίδες. (Προσθέτεις εδώ και τις 259 ασπρόμαυρες και έγχρωμες φωτογραφίες που συμπεριλαμβάνονται στο έργο και του ανεβάζουν περισσότερο την αξία). Είναι άφθονα, αλλά και σωστά τεκμηριωμένα όλα τα στοιχεία. Στο σφιχτοδεμένο βιβλίο νομίζεις ότι αν ακουμπήσεις ανάλαφρα πάνω στο σώμα του μύτη μαχαιριού, θα δεις να  « ρέει »  αδιάκοπα άφθονο ποιοτικό απόσταγμα. Για το μικρό Βοδίνο, ο Βασίλης, το τέκνο του, μίλησε μέσω τού γραπτού του λόγου, με πόνο ψυχής. Η σωστή συντακτική και ορθογραφική επιμέλεια των Αλκιβιάδη Σ. ΓΚΑΖΙΚΑ και Μάρθας ΤΣΙΟΥΡΗ - ΘΑΝΑΣΗ, προσέθεσαν ομορφιά στις πολύτιμες σελίδες τού βιβλίου. Όταν τελείωσα τη σύνταξη όλου του υλικού, κατέληξα ενθουσιασμένος στο εύλογο συμπέρασμα: ότι από μικρή βατιά, βγήκε μεγάλος λαγός. Σε κάθε σειρά συναντάς την τεράστια υπομονή τ...