Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

(Τώρα είναι η σειρά να πιάσει δουλειά η Ομόνοια).

Ορισμένοι δικοί μας άνθρωποι, θεωρούν ότι με την εκλογή σε θέση δημάρχου, του Αχιλλέα Ντέτσικα στη Δρόπολη και του Λεωνίδα Χρήστου στη Φοινίκη, ο Ελληνισμός απέτυχε.

Μεταξύ τους, δυστυχώς, είναι και νεαροί...

Συμβουλεύω:

- Καθίστε και κάντε ορθολογικά την ανάλυση, καμάρια μου!

Άλλο ο τρόπος με τον οποίο ήρθε η αλλαγή…

Κι εγώ, προσωπικά, διαφορετικά επιθυμούσα να γίνει…

Όμως… έφυγε η κλίκα.

Και πέτυχε καθαρή Νίκη ο Ελληνισμός…

Κέρδισε κατά κράτος η διαφορετικότητα.

Στη συνέχεια πρέπει να δούμε κι άλλες ανατροπές…

Ριζικές αλλαγές…

Μια ομάδα ανθρώπων που μας κράτησε, για τα δικά της συμφέροντα, σε ομηρία σχεδόν δύο δεκαετίες, έκοψε το λαιμό της.

Ξεκουμπήθηκε η χολέρα.

Φανάτισαν, παραπλάνησαν σκόπιμα, με ψεύτικα κατασκευασμένα συνθήματα, χωρίς παραγωγή έργου, αθώους απλούς πολίτες…

Κράτησαν με χυδαίο, παράλογο, παράνομο τρόπο, χωρίς κανένα δικαίωμα, με το έτσι θέλω, χρόνια στη σειρά, την αποκλειστικότητα της εκπροσώπησης του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού…

Από δω και πέρα όλο το βάρος πέφτει στην πλάτη του Λεωνίδα Παππά και του Γενικού Συμβουλίου.

- Τώρα πρέπει να πιάσει δουλειά η Ομόνοια -.

Ιδού το λακωνικό μήνυμα του Γενικού Προέδρου, μετά την ανακοίνωση των τελικών αποτελεσμάτων των εκλογών στους Δήμους μας:

«Ο λαός μίλησε...

Μας λύθηκαν πολλές απορίες και προστέθηκαν περισσότερα ερωτήματα.

Συγχαρητήρια στους νέους δημάρχους Λεωνίδα Χρήστου και Αχιλλέα Ντέτσικα!».

Η συνέχεια της δράσης του είναι: Να καθορίσει όρους και να βάλει όλους τους παράγοντες του τόπου στο μεγάλο τραπέζι της έντιμης συνεργασίας.

Συνεργασία για τον τόπο, όχι για πρόσωπα…, για την υλοποίηση των εθνικών στόχων.

Ο ρόλος μου, πάντως, για το κοινό καλό, θα είναι πάντα αντιπολιτευτικός…

Δεν θα πάω για ύπνο…!

Δεν θα κοιμηθώ...!


Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ

23/06/2015

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«ΟΜΟΡΦΟΣ ΝΕΚΡΟΣ»

(Κοινωνικό θέμα) Φέρνω στο νου μου δύο συγκινητικές στιγμές, που σχετίζονται με το μοιραίο. Με το θάνατο. Τη μία την αποτύπωσα σε συζήτηση με τον οφθαλμίατρο, Χρηστάκη Τζούμπη. Λέει ο φίλος μου: «Δε φοβάμαι το θάνατο, αλλά τον τάφο. Το παράχωμα. Το χώμα που ρίχνει πάνω στο νεκρό ο νεκροθάφτης. Απ’ αυτό πανικοβάλομε. Κι η μάνα μου δεν φοβόταν το θάνατο. Εσένα, αγόρι μου, πονώ, μου έλεγε πριν φύγει. Σε σκέφτομαι στεναχωρημένο με το δάκρυ στο μάτι, να κάθεσαι πάνω από το στολισμένο φέρετρό μου στη μέση του οντά και θλίβομαι». Ο Χρηστάκης καταλήγει:  «Ακόμα και στα τελευταία της, η καλή μου μάνα, είχε όμορφη ψυχή!»      Η δεύτερη στιγμή: Μου έχει συμβεί να ακούω, συνήθως γυναίκες, βγαίνοντας από παρηγοριά, από οικογένεια που έχασε αγαπημένο πρόσωπο, ανάμεσα στα διάφορα, να λένε: «Όμορφος νεκρός. Σαν να κοιμόταν. Σαν να ήταν ζωντανός. Έτοιμος να σου μιλήσει … !». Σε μέρα βαθιού πόνου, πένθους γίνεται η συζήτηση. ...

ΠΡΟΒΟΛΗ

Αν ...  χορός, τραγούδι και στολή βάζαν ψηλά τον πήχη. Θα 'ταν τεράστια η προβολή,  του τόπου στον πλανήτη. Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ  27/09/2017

ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΜΕ ΠΟΝΟ ΨΥΧΗΣ

Είναι έργο ζωής το βιβλίο «Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ, Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΜΑΣ», του Βασίλη ΛΑΧΑΝΑ. Βαρύ σε περιεχόμενο, αλλά και σε όγκο. Βαραίνουν στο χέρι σου, ακόμα κι ως χάρτινο υλικό, οι 321 σελίδες. (Προσθέτεις εδώ και τις 259 ασπρόμαυρες και έγχρωμες φωτογραφίες που συμπεριλαμβάνονται στο έργο και του ανεβάζουν περισσότερο την αξία). Είναι άφθονα, αλλά και σωστά τεκμηριωμένα όλα τα στοιχεία. Στο σφιχτοδεμένο βιβλίο νομίζεις ότι αν ακουμπήσεις ανάλαφρα πάνω στο σώμα του μύτη μαχαιριού, θα δεις να  « ρέει »  αδιάκοπα άφθονο ποιοτικό απόσταγμα. Για το μικρό Βοδίνο, ο Βασίλης, το τέκνο του, μίλησε μέσω τού γραπτού του λόγου, με πόνο ψυχής. Η σωστή συντακτική και ορθογραφική επιμέλεια των Αλκιβιάδη Σ. ΓΚΑΖΙΚΑ και Μάρθας ΤΣΙΟΥΡΗ - ΘΑΝΑΣΗ, προσέθεσαν ομορφιά στις πολύτιμες σελίδες τού βιβλίου. Όταν τελείωσα τη σύνταξη όλου του υλικού, κατέληξα ενθουσιασμένος στο εύλογο συμπέρασμα: ότι από μικρή βατιά, βγήκε μεγάλος λαγός. Σε κάθε σειρά συναντάς την τεράστια υπομονή τ...