Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ ΣΤΟΝ «ΑΝΤΙΛΟΓΟ»

Ξεκίνησα σαν  «ψέμα» τον «ΑΝΤΙΛΟΓΟ». 

Σαν πρόχειρη διαδικτυακή επικοινωνία…

Σαν παιχνίδι χρονοτριβής.

Όπως συμβαίνει, συνήθως, σε πολλούς…

Δεν προέβλεπα εύκολα… ότι αν προσέξεις τον δημόσιο λόγο σου, τον θέσεις υπεύθυνα και απλά στην υπηρεσία του κοινού, θα έχεις τόση μεγάλη ανταπόκριση.

Θα σε διαβάζει πολλής κόσμος.

Τώρα πλέον ο «ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ» μετατράπηκε σ’ ένα σοβαρό μέσο μαζικής επικοινωνίας κι ενημέρωσης, που με κρατάει δέσμιο.

Με σκουντάει… 

(Θέλω ή μη, μ’ επιστρατεύει συνέχεια σε δουλειά).

Μ’ αναγκάζει να είμαι υπεύθυνος και σεμνός στα όσα λέω…

Στο πώς να τα λέω…

Με θέλει να είμαι ρεαλιστής.

Καθόλου λαοπλάνος, λαϊκιστής. 

Δηλαδή να χαϊδεύω αφτιά…

Να λέω ατόφια την αλήθεια που πονάει κι ας μ’ αφήνει «μόνο» και «φτωχό».

Στόχος του «ΑΝΤΙΛΟΓΟΥ» είναι η περιγραφή μ’ ακρίβεια κι ειλικρινά του δρόμου που διανύουμε ως Βορειοηπειρωτική Κοινότητα.

Παρουσιάζει με περισσή αγάπη αξιόλογα πρόσωπα και πράξεις, μιλάει για ήθη κι έθιμα, για παραδόσεις.

Εκφράζει ελεύθερα, αδέσμευτα απόψεις για την καλύτερη πορεία μας.

Ασκεί, όμως, και καλοπροαίρετη, καλόπιστη κριτική. 

Που..., ασφαλώς, ενοχλεί τους αποδέκτες.

Τον εαυτό του, δεν τον θεωρεί αλάνθαστο, τέλειο, γι’ αυτό επιθυμεί και ζητάει απ’ όλους να γίνεται αντίλογος στον «ΑΝΤΙΛΟΓΟ».

Για να βελτιωθεί, να γίνει καλύτερος…  

Σε προσέχει να μην πέσεις και τσακιστείς.

Σε βοηθάει να μείνεις όρθιος...

Όσοι διαβάζετε τον «ΑΝΤΙΛΟΓΟ», τον σέβεστε, τον εκτιμάτε, τον εμπιστεύεστε ως πρότυπο ενημέρωσης…, αν στην πορεία διαπιστώσετε ότι παραστρατεί, αποπροσανατολίζει, πάει νερό σε μύλο ανέμελων, γλείφει…, τότε χωρίς καμιά επιφύλαξη, πρώτα συγχαθήτε τον…

Κι έπειτα - αλήθεια σας λέω, με ειλικρίνεια - στήστε τον στον τοίχο και πυροβολήστε τον εν ψυχρό... 

Στο ψαχνό...

Εξαφανίστε τον από την επιφάνεια της γης.

Αφού πλέον θα είναι επιζήμιος, άχρηστος.

Να το επιχειρήσετε αυτό, προτού προλάβει και κάνει κακό…!


Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ

10/04/2015

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«ΟΜΟΡΦΟΣ ΝΕΚΡΟΣ»

(Κοινωνικό θέμα) Φέρνω στο νου μου δύο συγκινητικές στιγμές, που σχετίζονται με το μοιραίο. Με το θάνατο. Τη μία την αποτύπωσα σε συζήτηση με τον οφθαλμίατρο, Χρηστάκη Τζούμπη. Λέει ο φίλος μου: «Δε φοβάμαι το θάνατο, αλλά τον τάφο. Το παράχωμα. Το χώμα που ρίχνει πάνω στο νεκρό ο νεκροθάφτης. Απ’ αυτό πανικοβάλομε. Κι η μάνα μου δεν φοβόταν το θάνατο. Εσένα, αγόρι μου, πονώ, μου έλεγε πριν φύγει. Σε σκέφτομαι στεναχωρημένο με το δάκρυ στο μάτι, να κάθεσαι πάνω από το στολισμένο φέρετρό μου στη μέση του οντά και θλίβομαι». Ο Χρηστάκης καταλήγει:  «Ακόμα και στα τελευταία της, η καλή μου μάνα, είχε όμορφη ψυχή!»      Η δεύτερη στιγμή: Μου έχει συμβεί να ακούω, συνήθως γυναίκες, βγαίνοντας από παρηγοριά, από οικογένεια που έχασε αγαπημένο πρόσωπο, ανάμεσα στα διάφορα, να λένε: «Όμορφος νεκρός. Σαν να κοιμόταν. Σαν να ήταν ζωντανός. Έτοιμος να σου μιλήσει … !». Σε μέρα βαθιού πόνου, πένθους γίνεται η συζήτηση. ...

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Το 1958, ο 18χρονος Σπύρος ΚΟΥΜΠΟΥΛΗΣ μπαίνει στη φυλακή. Μόλις είχε τελειώσει τη διετή τεχνική σχολή, κι εκείνη την περίοδο, ως βοηθός τραχτερίστα, μέσα στη σκόνη και στο λιοπύρι όργωνε τα χωράφια της κρατικής επιχείρησης. Με τον Γιώργο ΛΕΖΟ από τη Λεσινίτσα και τον Παναγιώτη ΜΠΟΥΖΟΥΚΑ από το Βελιάχοβο, οι τρεις πυροστιά, αγανακτισμένοι, πήραν πάνω στους σβόλους, μια κοινή απόφαση: Να δραπετεύσουν απ’ τη χώρα αυτή, που σου στερούσε την ελευθερία. Είχαν συγκεκριμένο σχέδιο. Οι δύο να περνούσαν στην Ελλάδα, να οργανώνονταν και να γύριζαν ενισχυμένοι πίσω. Με στόχο: να ενώσουν με αγώνα τον τόπο με τον εθνικό κορμό, με την Πατρίδα τους. Ο Σπύρος, που θα έμενε στο Δέλβινο, για να παρακολουθήσει την κατάσταση, μετά τη δραπέτευσή τους, υποσχέθηκε να τους εξοπλίσει με κόκκινες ιταλικές χειροβομβίδες, απομεινάρια πολέμου, που τις έβρισκε στα καλύβια του χωριού του. Οι δύο: Γιώργος και Παναγιώτης, Χριστούγεννα του '57 βρέθηκαν στους Φιλιάτες. Ο ένας μετά τον ά...

ΠΡΟΒΟΛΗ

Αν ...  χορός, τραγούδι και στολή βάζαν ψηλά τον πήχη. Θα 'ταν τεράστια η προβολή,  του τόπου στον πλανήτη. Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ  27/09/2017