Θα πω και το ελάττωμα, που αντιστοιχεί σε στάση ορισμένων
δικών μας ανθρώπων.
Όπως εκτίθενται - με τις απόψεις τους σε κείμενα και σε δημόσιο διάλογο
- σε εκνευρισμένη κομματική αντιπαράθεση - σε σκουντούν, σ’ ερεθίζουν και παίρνεις
ανάποδες.
Παρόλο που το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα είναι αναξιόπιστο
- βουτηγμένο σε βαθιά κρίση - οι φανατικοί Βορειοηπειρώτες υποστηρικτές των διεφθαρμένων κομμάτων το χαβά τους…
Νομίζεις ότι γεννήθηκαν και μεγάλωσαν μαζί με τα ελληνικά
κόμματα.
Κι ας γνωρίζουν καλά ότι μας αγνοούν, μας προσβάλουν, μας
ξεχωρίζουν με την πολιτική τους συμπεριφορά…
Κάπου οι φανατισμένοι κομματικοί υποστηρικτές, σε δημόσιο διάλογο,
μπάζουν σαν σφήνα το «παράπονο» και τον «καημό» τους, για την εγκαταλειμμένη Πατρίδα
μας…
Με μόνιμη 25χρονη διαμονή στην Ελλάδα, μετατράπηκε πλέον σε
σχήμα λόγου, σε παιχνίδι, σε κοροϊδία η αναφορά στα πάτρια εδάφη.
Αφού σταδιακά συγχωνευόμαστε, εντασσόμαστε ολοκληρωτικά στην
ελλαδική κοινωνία.
Χωρίς την παρουσία μας - την ανθρώπινη ανάσα πάνω στα εδάφη μας
- ο τόπος λιγοστεύει.
Χάνεται.
Αλλάζει - εις βάρος μας - ο χάρτης…
Στα παλιά χαμένα χωριά μας:
Το Ντερζιό, την Καμενίτσα, το Πυροκκόκι, την Κατούνα, το
Λουψάτι, το Ρουσιάτι…, θα προστεθούν σύντομα και νέα:
Το Μαυρόγυρο, το Καρόκι, το Λευθεροχώρι, το Γαρδικάκι...
Ήδη κάποια άδειασαν από μας…, αλλά θα γεμίσουν μ’
αλλοεθνείς…
Κενά δεν θα μείνουν…
Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
01/04/2015
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου