Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο ΑΡΕΣΤΟΣ ΓΙΑ ΔΗΜΑΡΧΟΣ

Κάνω μια πρόβλεψη κι έχω την προαίσθηση ότι δεν θα διαψευσθώ...

Βασισμένη σε σοκάκ - λαφ, σε διάφορες επίσημες πηγές, αλλά και στην προσωπική μου σκέψη.

Για Δήμαρχο στη Δρόπολη μ’ επιλογή της Ομόνοιας - ΚΕΑΔ, θα προωθηθεί - δεν ρωτάει, δεν σέβεται κανείς τον κόσμο, μόνο την ψήφο του ζητάει - τον νυν έπαρχο της Κάτω Δρόπολης, Δημήτριο Μαλιούκη.  

Αποδεκτή η επιλογή και από το LSI του Τάβου, που μέχρι στιγμής «αντιστέκεται - διαφωνεί».

Έτσι το πρόσωπο αυτό, θα είναι «κοινής αποδοχής» και θα κατέβει με τη «σημαία» του Ελληνισμού.

Ο Τάκης Ντούτσης, νυν έπαρχος της Πάνω Δρόπολης, φουλ δυσαρεστημένος - με το δίκιο του - θα κατέβει ανεξάρτητος.

Θα είναι ο αντίπαλος του αρεστού… 

Στην διάρκεια του προεκλογικού αγώνα θα τον αποκαλέσουν - όπως συνηθίζουν να κάνουν οι επίσημοι φορείς μας, για να πωρώσουν τον ψηφοφόρο -  προδότη του Ελληνισμού.

Το Ντούτση θα τον στηρίξουν τα οικονομικά συμφέροντα, αλλά και όσοι θα δυσαρεστηθούν, θα αγανακτήσουν από την υποψηφιότητα Μαλιούκη…

Τον άριστο κανείς δεν πήρε τον κόπο να τον πλησιάσει, δυστυχώς.

Γιατί ο άριστος δεν πρέπει να είναι Δήμαρχος…

Τέτοιο λάθος..., δεν κάνει το κατεστημένο...η παλιά συνήθεια συνεχίζεται...

Η προαίσθησή μου λέει ότι ο κόσμος θ’ αναδείξει τον «προδότη» Δήμαρχο…


Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ

31/03/2015

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«ΟΜΟΡΦΟΣ ΝΕΚΡΟΣ»

(Κοινωνικό θέμα) Φέρνω στο νου μου δύο συγκινητικές στιγμές, που σχετίζονται με το μοιραίο. Με το θάνατο. Τη μία την αποτύπωσα σε συζήτηση με τον οφθαλμίατρο, Χρηστάκη Τζούμπη. Λέει ο φίλος μου: «Δε φοβάμαι το θάνατο, αλλά τον τάφο. Το παράχωμα. Το χώμα που ρίχνει πάνω στο νεκρό ο νεκροθάφτης. Απ’ αυτό πανικοβάλομε. Κι η μάνα μου δεν φοβόταν το θάνατο. Εσένα, αγόρι μου, πονώ, μου έλεγε πριν φύγει. Σε σκέφτομαι στεναχωρημένο με το δάκρυ στο μάτι, να κάθεσαι πάνω από το στολισμένο φέρετρό μου στη μέση του οντά και θλίβομαι». Ο Χρηστάκης καταλήγει:  «Ακόμα και στα τελευταία της, η καλή μου μάνα, είχε όμορφη ψυχή!»      Η δεύτερη στιγμή: Μου έχει συμβεί να ακούω, συνήθως γυναίκες, βγαίνοντας από παρηγοριά, από οικογένεια που έχασε αγαπημένο πρόσωπο, ανάμεσα στα διάφορα, να λένε: «Όμορφος νεκρός. Σαν να κοιμόταν. Σαν να ήταν ζωντανός. Έτοιμος να σου μιλήσει … !». Σε μέρα βαθιού πόνου, πένθους γίνεται η συζήτηση. ...

ΠΡΟΒΟΛΗ

Αν ...  χορός, τραγούδι και στολή βάζαν ψηλά τον πήχη. Θα 'ταν τεράστια η προβολή,  του τόπου στον πλανήτη. Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ  27/09/2017

ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΜΕ ΠΟΝΟ ΨΥΧΗΣ

Είναι έργο ζωής το βιβλίο «Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ, Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΜΑΣ», του Βασίλη ΛΑΧΑΝΑ. Βαρύ σε περιεχόμενο, αλλά και σε όγκο. Βαραίνουν στο χέρι σου, ακόμα κι ως χάρτινο υλικό, οι 321 σελίδες. (Προσθέτεις εδώ και τις 259 ασπρόμαυρες και έγχρωμες φωτογραφίες που συμπεριλαμβάνονται στο έργο και του ανεβάζουν περισσότερο την αξία). Είναι άφθονα, αλλά και σωστά τεκμηριωμένα όλα τα στοιχεία. Στο σφιχτοδεμένο βιβλίο νομίζεις ότι αν ακουμπήσεις ανάλαφρα πάνω στο σώμα του μύτη μαχαιριού, θα δεις να  « ρέει »  αδιάκοπα άφθονο ποιοτικό απόσταγμα. Για το μικρό Βοδίνο, ο Βασίλης, το τέκνο του, μίλησε μέσω τού γραπτού του λόγου, με πόνο ψυχής. Η σωστή συντακτική και ορθογραφική επιμέλεια των Αλκιβιάδη Σ. ΓΚΑΖΙΚΑ και Μάρθας ΤΣΙΟΥΡΗ - ΘΑΝΑΣΗ, προσέθεσαν ομορφιά στις πολύτιμες σελίδες τού βιβλίου. Όταν τελείωσα τη σύνταξη όλου του υλικού, κατέληξα ενθουσιασμένος στο εύλογο συμπέρασμα: ότι από μικρή βατιά, βγήκε μεγάλος λαγός. Σε κάθε σειρά συναντάς την τεράστια υπομονή τ...