Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΠΩΣ ΠΡΟΕΚΥΨΕ Η ΙΔΕΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ ΚΙ ΕΚΔΟΣΗΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΥ ΟΔΗΓΟΥ

Η επίσκεψη επιτελείου της ΟΥΝΕΣΚΟ, στο επαρχείο Κάτω Δρόπολης, την περίοδο που υπηρέτησα σαν προϊστάμενος δημοσίων σχέσεων, δεν ήταν άστοχη.  

Καθίσαμε για καφέ σε σημείο, απ’ όπου οι φίλοι έβλεπαν άνετα αρκετά χωριά της περιοχής.

Ο Καναδός, μ’ εύστροφο νου και έξυπνο μάτι, μόλις αντίκρισε την καταπληκτική εικόνα που πρόβαλε μπροστά του, γυρίζει και μου λέει:

- Ωραία τα πέτρινα χωριά… Τοποθετημένα τόσο όμορφα και τόσο κοντά το ‘να με τ’ άλλο… Όλα μαζί μοιάζουν με πίνακα ζωγραφικής…

- Μπορείτε να βοηθήσετε στον καλλωπισμό τους; Αυτή η ζωγραφιά να γίνει πιο ελκυστική - του είπα χωρίς να πολυσκεφτώ.

- Αυτός είναι ο στόχος μας. Να βρούμε κοινά σημεία σύγκλισης. Να μας δώσετε συγκεκριμένα σχέδια και προτάσεις.

- Τι σχέδια και προτάσεις; - αναρωτήθηκα μέσα μου.

Τότε το επαρχείο, δεν διέθετε ούτε μια φωτογραφία…

Εκείνη τη στιγμή, εντελώς αυθόρμητα, μου δημιουργήθηκε η ιδέα προετοιμασίας κι έκδοσης Τουριστικού Οδηγού της περιοχής.

Σαν η πιο κατάλληλη εκδοχή προβολής κι ανάδειξης των αξιών του τόπου μας;!

Σε επισήμους, που θα επισκέπτονται τα γραφεία μας, εκτός των άλλων, να δωρίζουμε και Τουριστικό Οδηγό…

Να παίρνουν χειροπιαστό υλικό μαζί τους.

Με φωτογραφική μηχανή στον ώμο και το σημειωματάριο παραμάσκαλα ξεκίνησα το κουραστικό κι όμορφο ταξίδι.

Πάτησα ένα - ένα σχεδόν όλα τα παραδοσιακά πολιτιστικά μνημεία της περιοχής…

Σκαρφάλωσα στο «Βράχο της Νύφης» και κατέβηκα σκαλί - σκαλί  το Σπήλαιο της Σκοτεινής.

Συμπερίλαβα στ' αρχείο μου μύθους, πηγάδια, εκκλησίες, μοναστήρια, το Θέατρο των Σωφρατίκων, τη νυφική στολή, πέτρινα γιοφύρια…

Σκόρπια, έτσι όπως είναι τα παραδοσιακά μνημεία, δεν μπορούσα εύκολα ούτε εγώ να ξέρω επακριβώς τον σωστό αριθμό.

Όταν τοποθετήθηκαν όμορφα κι ωραία σε Τουριστικό Οδηγό, μόνο τότε αντιλήφθηκα όλο το μεγαλείο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

Για την ολοκλήρωση αυτού του έργου, δεν στηρίχθηκα μόνο στις δυνάμεις μου.

Ζήτησα βοήθεια κι από αξιόλογα άτομα του χώρου - γίναμε ομάδα.

Όπως από το Λευτέρη Κοντό, τον Παναγιώτη Σιούκουρα και τον Βλαδίμηρο Κυριάκη.

Όλοι γνώστες της βαθιάς ρίζας του πολιτισμού και της παράδοσής μας.

Τα 1500 αντίτυπα που εκδώσαμε, διανεμήθηκαν στους Πέντε Ηπείρους. Έφτασαν μέχρι την Αμερική...

Τίθεται καθήκον η επανέκδοση του Τουριστικού Οδηγού της περιοχής. Ανανεωμένος πλέον με έγγραφο περιεχόμενο και φωτογραφικό υλικό απ’ όλο το Δήμο…


Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
20/02/2015

  
    



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«ΟΜΟΡΦΟΣ ΝΕΚΡΟΣ»

(Κοινωνικό θέμα) Φέρνω στο νου μου δύο συγκινητικές στιγμές, που σχετίζονται με το μοιραίο. Με το θάνατο. Τη μία την αποτύπωσα σε συζήτηση με τον οφθαλμίατρο, Χρηστάκη Τζούμπη. Λέει ο φίλος μου: «Δε φοβάμαι το θάνατο, αλλά τον τάφο. Το παράχωμα. Το χώμα που ρίχνει πάνω στο νεκρό ο νεκροθάφτης. Απ’ αυτό πανικοβάλομε. Κι η μάνα μου δεν φοβόταν το θάνατο. Εσένα, αγόρι μου, πονώ, μου έλεγε πριν φύγει. Σε σκέφτομαι στεναχωρημένο με το δάκρυ στο μάτι, να κάθεσαι πάνω από το στολισμένο φέρετρό μου στη μέση του οντά και θλίβομαι». Ο Χρηστάκης καταλήγει:  «Ακόμα και στα τελευταία της, η καλή μου μάνα, είχε όμορφη ψυχή!»      Η δεύτερη στιγμή: Μου έχει συμβεί να ακούω, συνήθως γυναίκες, βγαίνοντας από παρηγοριά, από οικογένεια που έχασε αγαπημένο πρόσωπο, ανάμεσα στα διάφορα, να λένε: «Όμορφος νεκρός. Σαν να κοιμόταν. Σαν να ήταν ζωντανός. Έτοιμος να σου μιλήσει … !». Σε μέρα βαθιού πόνου, πένθους γίνεται η συζήτηση. ...

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Το 1958, ο 18χρονος Σπύρος ΚΟΥΜΠΟΥΛΗΣ μπαίνει στη φυλακή. Μόλις είχε τελειώσει τη διετή τεχνική σχολή, κι εκείνη την περίοδο, ως βοηθός τραχτερίστα, μέσα στη σκόνη και στο λιοπύρι όργωνε τα χωράφια της κρατικής επιχείρησης. Με τον Γιώργο ΛΕΖΟ από τη Λεσινίτσα και τον Παναγιώτη ΜΠΟΥΖΟΥΚΑ από το Βελιάχοβο, οι τρεις πυροστιά, αγανακτισμένοι, πήραν πάνω στους σβόλους, μια κοινή απόφαση: Να δραπετεύσουν απ’ τη χώρα αυτή, που σου στερούσε την ελευθερία. Είχαν συγκεκριμένο σχέδιο. Οι δύο να περνούσαν στην Ελλάδα, να οργανώνονταν και να γύριζαν ενισχυμένοι πίσω. Με στόχο: να ενώσουν με αγώνα τον τόπο με τον εθνικό κορμό, με την Πατρίδα τους. Ο Σπύρος, που θα έμενε στο Δέλβινο, για να παρακολουθήσει την κατάσταση, μετά τη δραπέτευσή τους, υποσχέθηκε να τους εξοπλίσει με κόκκινες ιταλικές χειροβομβίδες, απομεινάρια πολέμου, που τις έβρισκε στα καλύβια του χωριού του. Οι δύο: Γιώργος και Παναγιώτης, Χριστούγεννα του '57 βρέθηκαν στους Φιλιάτες. Ο ένας μετά τον ά...

ΠΡΟΒΟΛΗ

Αν ...  χορός, τραγούδι και στολή βάζαν ψηλά τον πήχη. Θα 'ταν τεράστια η προβολή,  του τόπου στον πλανήτη. Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ  27/09/2017