Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΜΑΘΕ ΤΑ ΝΕΑ, ΠΑΤΕΡΑ!

(Ιδρύω Νέο Κόμμα!)

Με τα σημερινά κινήματα της πλάκας, αν έχεις μπουκώσει, έχεις αντιληφθεί σωστά τα πολιτικά,  μπορείς ν’ αστειευτείς.

Κάλλιστα να το διασκεδάσεις…

… Ενώ ο τόπος χάνεται, πρωταγωνιστές των κινημάτων - οι περισσότεροι παλιάς κοπής - βάζουν «Σπίθα», δημιουργούν «Δράση», φυτεύουν «Ελιά», βάζουν μπρος τ’ ορμητικό «Ποτάμι», μαζεύονται οι «57» ανήσυχοι  και συζητούν για την τύχη του «τόπου»…

Το νεοσύστατο «Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών», φωνάζει θριαμβευτικά δια του στόματος του Γιώργου:

Πάμε!

Κι ας υπάρχει μπροστά βαθύς γκρεμός και πίσω επικίνδυνο ρέμα.

Υπόσχεται ότι θα «γράψει»,.., μαζί με το λαό ιστορία. 

Θα ‘χει αρχή τις αξίες, το καθαρό όραμα, το νέο μοντέλο ανάπτυξης του τόπου.

Το σημερινό λογαριασμό - τα γενικά συστημικά ελλείμματα - θα τα «ξεχρεώσει». Ώστε να μην περάσουν στην επόμενη γενιά.

Έχει βάλει μπρος πια, για εφαρμογή το ελληνικό σχέδιο. Για να «απελευθερώσει» την οικονομία και την ελεγχόμενη δημοκρατία…

Όλα αυτά, ασφαλώς θα τα υλοποιήσει με τις «δυνάμεις προοδευτικής αλλαγής». Με την κοινωνική συμμαχία.

Θα «οργώσει» όλη την Ελλάδα και θα της περάσει το μήνυμα ότι έκλεισε πια ο κύκλος της αντιπολίτευσης...

Κι ότι ο Έλληνας πρέπει να καταλάβει τ' αυτονόητο. Να πιστέψει στις δυνάμεις του και ν’ αλλάξει την Ελλάδα…

... Το Νέο Κίνημα σχεδόν όλα τα παλιά - αναμασήματα - τα πάσαρε στον κοσμάκη σαν νέα…

Χωρίς να κάνει τρίμμα κριτική στο κακό παρελθόν του, που έπαιξε στα ζάρια την κατακαημένη Πατρίδα... 

Ένα μόνο θα πω, έχοντας υπόψη τα όσα ανάφερε στη διακήρυξη του κινήματος ο Γιώργος, μα κι απ’ το συμπέρασμα που εξήγαγα κάποτε, μετά από προσωπική συνάντηση μαζί του, για τα ζητήματα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, όταν κατείχε θέση Υπουργού Εξωτερικών…

… Ότι κι αν είπε χθες, αν κατάλαβε κάτι ο ίδιος, να μου τρυπήσετε με πυρωμένο σίδερο τη μύτη…

… Και να μου περάσετε χαλκιά…  


Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ

04/01/2015

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«ΟΜΟΡΦΟΣ ΝΕΚΡΟΣ»

(Κοινωνικό θέμα) Φέρνω στο νου μου δύο συγκινητικές στιγμές, που σχετίζονται με το μοιραίο. Με το θάνατο. Τη μία την αποτύπωσα σε συζήτηση με τον οφθαλμίατρο, Χρηστάκη Τζούμπη. Λέει ο φίλος μου: «Δε φοβάμαι το θάνατο, αλλά τον τάφο. Το παράχωμα. Το χώμα που ρίχνει πάνω στο νεκρό ο νεκροθάφτης. Απ’ αυτό πανικοβάλομε. Κι η μάνα μου δεν φοβόταν το θάνατο. Εσένα, αγόρι μου, πονώ, μου έλεγε πριν φύγει. Σε σκέφτομαι στεναχωρημένο με το δάκρυ στο μάτι, να κάθεσαι πάνω από το στολισμένο φέρετρό μου στη μέση του οντά και θλίβομαι». Ο Χρηστάκης καταλήγει:  «Ακόμα και στα τελευταία της, η καλή μου μάνα, είχε όμορφη ψυχή!»      Η δεύτερη στιγμή: Μου έχει συμβεί να ακούω, συνήθως γυναίκες, βγαίνοντας από παρηγοριά, από οικογένεια που έχασε αγαπημένο πρόσωπο, ανάμεσα στα διάφορα, να λένε: «Όμορφος νεκρός. Σαν να κοιμόταν. Σαν να ήταν ζωντανός. Έτοιμος να σου μιλήσει … !». Σε μέρα βαθιού πόνου, πένθους γίνεται η συζήτηση. ...

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Το 1958, ο 18χρονος Σπύρος ΚΟΥΜΠΟΥΛΗΣ μπαίνει στη φυλακή. Μόλις είχε τελειώσει τη διετή τεχνική σχολή, κι εκείνη την περίοδο, ως βοηθός τραχτερίστα, μέσα στη σκόνη και στο λιοπύρι όργωνε τα χωράφια της κρατικής επιχείρησης. Με τον Γιώργο ΛΕΖΟ από τη Λεσινίτσα και τον Παναγιώτη ΜΠΟΥΖΟΥΚΑ από το Βελιάχοβο, οι τρεις πυροστιά, αγανακτισμένοι, πήραν πάνω στους σβόλους, μια κοινή απόφαση: Να δραπετεύσουν απ’ τη χώρα αυτή, που σου στερούσε την ελευθερία. Είχαν συγκεκριμένο σχέδιο. Οι δύο να περνούσαν στην Ελλάδα, να οργανώνονταν και να γύριζαν ενισχυμένοι πίσω. Με στόχο: να ενώσουν με αγώνα τον τόπο με τον εθνικό κορμό, με την Πατρίδα τους. Ο Σπύρος, που θα έμενε στο Δέλβινο, για να παρακολουθήσει την κατάσταση, μετά τη δραπέτευσή τους, υποσχέθηκε να τους εξοπλίσει με κόκκινες ιταλικές χειροβομβίδες, απομεινάρια πολέμου, που τις έβρισκε στα καλύβια του χωριού του. Οι δύο: Γιώργος και Παναγιώτης, Χριστούγεννα του '57 βρέθηκαν στους Φιλιάτες. Ο ένας μετά τον ά...

ΠΡΟΒΟΛΗ

Αν ...  χορός, τραγούδι και στολή βάζαν ψηλά τον πήχη. Θα 'ταν τεράστια η προβολή,  του τόπου στον πλανήτη. Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ  27/09/2017