Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΑΝ ΕΙΧΑΜΕ ΚΙ ΕΝΑΝ ΠΟΙΟΤΙΚΟ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΟΜΙΛΟ

(Εκφράζω ιδέες, με σκοπό και ελπίδα να υλοποιηθούν).


Καιρό τώρα με βασανίζει ένα θέμα, μια ιδέα:

Η στενή συνεργασία της πολιτικής με την παράδοση στο χώρο μας. 

Η συμπόρευση - σχέση της Εθνικής μας Οργάνωσης, της Ομόνοιας, με το χορό, με το τραγούδι, με την παραδοσιακή ενδυμασία, με τους λαλητάδες...

Μ’ όλη τη λαογραφία της περιοχής, στη γενικότητα… 

Ο Νικηφόρος Τσολάκης με ξάστερο μυαλό - συνταξιούχος χωρίς σύνταξη - σου λέει ένα γεγονός:

Με ρώτησε ένας Εβραίος:

-Από πού είσαι; Από τα Γιάννενα ή από πιο βόρεια;

Του ανέφερα κοντολογίς την ιστορία του τόπου μου, το παράπονό μου. Πώς έπεσε ένα σύνορο κι άφησε έξω από την Πατρίδα - κορμό τη γενέτειρά μου.

Το εντυπωσιακό είναι ότι ο Εβραίος, μ’ εμπορικό μυαλό, είχε δει λαογραφικές παραστάσεις και είχε κόλλημα με μια πεντακάθαρη ενδυμασία, με πολλά κεντήματα και χρυσαφικά.

Αυτή της Δρόπολης.

Είπε χαρακτηριστικά:

- Όταν ταράζονται τα κρεμασμένα φλουριά στο μέτωπο και στα στήθη των πανέμορφων κοριτσιών, τα σπιθοβολήματα αλλάζουν τα φώτα κάθε θεατή.

Ξεσκαλίζω στη μνήμη και φέρνω στο νου μου το Καλλιτεχνικό Συγκρότημα "Δρόπολη".

Εκείνα τα χρόνια χωρίς καμιά υποδομή, αυτό λειτουργούσε ομαλά. Μας έδινε χαρά, ένα φεγγάρι έκανε και ταξίδι, περιοδεία στην Ελλάδα …

Σήμερα, με μεγάλες δυνατότητες αξιοποίησης, παρατήσαμε το Συγκρότημα...

Την παράδοση, συνολικά ... Την αξιοποιούμε μόνον ευκαιριακά.

Η σημερινή Ομόνοια - των δυνατοτήτων και προσδοκιών - έχει καθήκον να συγκροτήσει, να αξιοποιήσει αποτελεσματικά έναν ποιοτικό λαογραφικό όμιλο.

Να τον εκμεταλλευτεί - γιατί όχι - και επιχειρηματικά…

Όπου θα πηγαίνει, για να λειτουργήσει, να εκφραστεί πολιτικά, να έχει μαζί της και το λαογραφικό όμιλο.

Ο οποίος να μιλάει κι αυτός, με τις καταπληκτικές παραστάσεις του, λαογραφικά.

Να πετυχαίνουμε έτσι διπλή αναγνώριση και προβολή ως Βορειοηπειρωτική Κοινότητα.

Πολιτική και πολιτιστική.

Δεν είναι ωραία αυτή η ιδέα;!


Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
28/01/2015


  

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«ΟΜΟΡΦΟΣ ΝΕΚΡΟΣ»

(Κοινωνικό θέμα) Φέρνω στο νου μου δύο συγκινητικές στιγμές, που σχετίζονται με το μοιραίο. Με το θάνατο. Τη μία την αποτύπωσα σε συζήτηση με τον οφθαλμίατρο, Χρηστάκη Τζούμπη. Λέει ο φίλος μου: «Δε φοβάμαι το θάνατο, αλλά τον τάφο. Το παράχωμα. Το χώμα που ρίχνει πάνω στο νεκρό ο νεκροθάφτης. Απ’ αυτό πανικοβάλομε. Κι η μάνα μου δεν φοβόταν το θάνατο. Εσένα, αγόρι μου, πονώ, μου έλεγε πριν φύγει. Σε σκέφτομαι στεναχωρημένο με το δάκρυ στο μάτι, να κάθεσαι πάνω από το στολισμένο φέρετρό μου στη μέση του οντά και θλίβομαι». Ο Χρηστάκης καταλήγει:  «Ακόμα και στα τελευταία της, η καλή μου μάνα, είχε όμορφη ψυχή!»      Η δεύτερη στιγμή: Μου έχει συμβεί να ακούω, συνήθως γυναίκες, βγαίνοντας από παρηγοριά, από οικογένεια που έχασε αγαπημένο πρόσωπο, ανάμεσα στα διάφορα, να λένε: «Όμορφος νεκρός. Σαν να κοιμόταν. Σαν να ήταν ζωντανός. Έτοιμος να σου μιλήσει … !». Σε μέρα βαθιού πόνου, πένθους γίνεται η συζήτηση. ...

ΠΡΟΒΟΛΗ

Αν ...  χορός, τραγούδι και στολή βάζαν ψηλά τον πήχη. Θα 'ταν τεράστια η προβολή,  του τόπου στον πλανήτη. Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ  27/09/2017

ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΜΕ ΠΟΝΟ ΨΥΧΗΣ

Είναι έργο ζωής το βιβλίο «Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ, Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΜΑΣ», του Βασίλη ΛΑΧΑΝΑ. Βαρύ σε περιεχόμενο, αλλά και σε όγκο. Βαραίνουν στο χέρι σου, ακόμα κι ως χάρτινο υλικό, οι 321 σελίδες. (Προσθέτεις εδώ και τις 259 ασπρόμαυρες και έγχρωμες φωτογραφίες που συμπεριλαμβάνονται στο έργο και του ανεβάζουν περισσότερο την αξία). Είναι άφθονα, αλλά και σωστά τεκμηριωμένα όλα τα στοιχεία. Στο σφιχτοδεμένο βιβλίο νομίζεις ότι αν ακουμπήσεις ανάλαφρα πάνω στο σώμα του μύτη μαχαιριού, θα δεις να  « ρέει »  αδιάκοπα άφθονο ποιοτικό απόσταγμα. Για το μικρό Βοδίνο, ο Βασίλης, το τέκνο του, μίλησε μέσω τού γραπτού του λόγου, με πόνο ψυχής. Η σωστή συντακτική και ορθογραφική επιμέλεια των Αλκιβιάδη Σ. ΓΚΑΖΙΚΑ και Μάρθας ΤΣΙΟΥΡΗ - ΘΑΝΑΣΗ, προσέθεσαν ομορφιά στις πολύτιμες σελίδες τού βιβλίου. Όταν τελείωσα τη σύνταξη όλου του υλικού, κατέληξα ενθουσιασμένος στο εύλογο συμπέρασμα: ότι από μικρή βατιά, βγήκε μεγάλος λαγός. Σε κάθε σειρά συναντάς την τεράστια υπομονή τ...