Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΣΚΟΡΠΟΧΩΡΙ… ΟΙ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΚΑΙ Σ’ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

(Μετεκλογική διαπίστωση και δίδαγμα)

Οι πιο κρίσιμες βουλευτικές εκλογές στην ιστορία του ελληνικού έθνους επισφράγισαν τη βαθιά ήττα του Σαμαρά και τη σαρωτική νίκη του Τσίπρα.

Έπεσαν οι δεξιοί και ορθοπόδησαν οι αριστεροί…

Μ’ άλλα λόγια:

Στην Ελλάδα απέτυχε ο φόβος - επένδυση της Νέας Δημοκρατίας για να κρατηθεί στην εξουσία και να βαθύνει τη λιτότητα και πέτυχε η «ελπίδα που έρχεται» του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ., που έχει πλέον την ευκαιρία να κυβερνήσει τον τόπο.

Να φέρει την «πρόοδο». Ν’ «αλλάξει» κυριολεκτικά τη ζωή τ’ απλού πολίτη.

Αυτή είναι τουλάχιστον η προεκλογική δέσμευση…

Εμείς οι Βορειοηπειρώτες, όμως, που συμμετείχαμε σ’ αυτό το Βατερλό, με περισσότερες δυνάμεις από ποτέ, χάσαμε παταγωδώς.

Κι αποδείξαμε άλλη μια φορά τον κακό μας εαυτό. Κι ότι είμαστε σκορποχώρι.

Πανταχαμένοι:

Από πατρίδα…

Από ιδεολογία.

Από ηγέτες…

Ακόμα… κι από ιστορία…

Λοιπόν, είμαστε τελειωμένοι…

Αποδείξαμε έμπρακτα ότι λειτουργούμε προσωπικά. Χωρίς αρχές και κανόνες… Όταν ο κόσμος, πλέον, στηρίζεται πάνω σε ιδέα ενότητας και σε μηχανισμό.

Όλα τα εξυπνάκια, να μην τ’ αραδιάσω μ’ ονοματεπώνυμο, γιατί δεν μου έρχεται καλά κι ούτε το αξίζουν, δήθεν δυνατά και γρήγορα άλογα, ν’ αποκλειστούν.

Αφού οι προσωπικές πρωτοβουλίες - άρρωστες φιλοδοξίες τους, μας βλάπτουν συνολικά.

Μας κάνουν ρεζίλι…

Οι υποψήφιοι μας επανειλημμένα αγνοούν θεσμό και κοινό. Δύο βασικά στοιχεία, πάνω στα οποία στηρίζεσαι εξαναγκαστικά, για να βγεις βουλευτής.

Έριξα μια ιδέα προ καιρού για δημιουργία νέου φορέα με ρόλο Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα. Τάραξα τα στεκούμενα νερά…

Είναι η στιγμή, μετά την ανατροπή, την υπέρβαση στην Ομόνοια, ο νέος πρόεδρός της, Λεωνίδας Παπάς, να δει κατάματα τους προβληματισμούς μας και ν’ αναλάβει έγκαιρα την πρωτοβουλία.

Να μας βάλει όλους κάτω από την ίδια σκεπή κι ας είμαστε διαφορετικοί… Αφού μας ενώνουν τα κοινά προβλήματα…

Αποκλειστικά και μόνο απ’ αυτό το ενωτικό σχήμα να βγαίνει μετά ο κάθε υποψήφιος.  


Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
28/01/2015




   

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«ΟΜΟΡΦΟΣ ΝΕΚΡΟΣ»

(Κοινωνικό θέμα) Φέρνω στο νου μου δύο συγκινητικές στιγμές, που σχετίζονται με το μοιραίο. Με το θάνατο. Τη μία την αποτύπωσα σε συζήτηση με τον οφθαλμίατρο, Χρηστάκη Τζούμπη. Λέει ο φίλος μου: «Δε φοβάμαι το θάνατο, αλλά τον τάφο. Το παράχωμα. Το χώμα που ρίχνει πάνω στο νεκρό ο νεκροθάφτης. Απ’ αυτό πανικοβάλομε. Κι η μάνα μου δεν φοβόταν το θάνατο. Εσένα, αγόρι μου, πονώ, μου έλεγε πριν φύγει. Σε σκέφτομαι στεναχωρημένο με το δάκρυ στο μάτι, να κάθεσαι πάνω από το στολισμένο φέρετρό μου στη μέση του οντά και θλίβομαι». Ο Χρηστάκης καταλήγει:  «Ακόμα και στα τελευταία της, η καλή μου μάνα, είχε όμορφη ψυχή!»      Η δεύτερη στιγμή: Μου έχει συμβεί να ακούω, συνήθως γυναίκες, βγαίνοντας από παρηγοριά, από οικογένεια που έχασε αγαπημένο πρόσωπο, ανάμεσα στα διάφορα, να λένε: «Όμορφος νεκρός. Σαν να κοιμόταν. Σαν να ήταν ζωντανός. Έτοιμος να σου μιλήσει … !». Σε μέρα βαθιού πόνου, πένθους γίνεται η συζήτηση. ...

ΠΡΟΒΟΛΗ

Αν ...  χορός, τραγούδι και στολή βάζαν ψηλά τον πήχη. Θα 'ταν τεράστια η προβολή,  του τόπου στον πλανήτη. Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ  27/09/2017

ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΜΕ ΠΟΝΟ ΨΥΧΗΣ

Είναι έργο ζωής το βιβλίο «Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ, Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΜΑΣ», του Βασίλη ΛΑΧΑΝΑ. Βαρύ σε περιεχόμενο, αλλά και σε όγκο. Βαραίνουν στο χέρι σου, ακόμα κι ως χάρτινο υλικό, οι 321 σελίδες. (Προσθέτεις εδώ και τις 259 ασπρόμαυρες και έγχρωμες φωτογραφίες που συμπεριλαμβάνονται στο έργο και του ανεβάζουν περισσότερο την αξία). Είναι άφθονα, αλλά και σωστά τεκμηριωμένα όλα τα στοιχεία. Στο σφιχτοδεμένο βιβλίο νομίζεις ότι αν ακουμπήσεις ανάλαφρα πάνω στο σώμα του μύτη μαχαιριού, θα δεις να  « ρέει »  αδιάκοπα άφθονο ποιοτικό απόσταγμα. Για το μικρό Βοδίνο, ο Βασίλης, το τέκνο του, μίλησε μέσω τού γραπτού του λόγου, με πόνο ψυχής. Η σωστή συντακτική και ορθογραφική επιμέλεια των Αλκιβιάδη Σ. ΓΚΑΖΙΚΑ και Μάρθας ΤΣΙΟΥΡΗ - ΘΑΝΑΣΗ, προσέθεσαν ομορφιά στις πολύτιμες σελίδες τού βιβλίου. Όταν τελείωσα τη σύνταξη όλου του υλικού, κατέληξα ενθουσιασμένος στο εύλογο συμπέρασμα: ότι από μικρή βατιά, βγήκε μεγάλος λαγός. Σε κάθε σειρά συναντάς την τεράστια υπομονή τ...