ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΘΑΡΣΗ. ΟΧΙ ΚΑΘΑΡΣΗ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ

(Αφηγείται ο Φώτος Μπάρκας από τη Βόδριστα)

Για άλλο πρόβλημα επισκεφτήκαμε το Φώτο Μπάρκα στο σπίτι του και σε άλλο ρίξαμε το βάρος την περισσότερη κουβέντα.

Ξεκινήσαμε από το χορό, που τον έριχνε στα νιάτα του στο ‘να δάχτυλο του ποδιού και την ελπίδα ότι το χωριό του δεν θα ξεριζωθεί τελείως και περάσαμε στην πολιτική.

Είχε ράμματα ο άνθρωπος για τη γούνα των πολιτικών…

-Του τα λάλησα του Βαγγέλη Ντούλε στα Βρυσερά - λέει. - Τίποτε δεν κρατάω μυστικό. Τα λέω όλα. Όμως για το καλό. Για ν’ αλλάξουμε πορεία. Γιατί μου κακοφαίνεται που δεν βρισκόμαστε σε καλό δρόμο.

Μίλησε καλά το παιδί. Όταν του είπα: Ολοένα καλά τα λες, αλλά δεν πράττεις το ίδιο, μου απάντησε:

-Δεν με ακολουθούν - μπάρμπα - Φώτο!

Ποιοι και πώς να τον ακολουθήσουν, όταν δεν δίνει σήμα κινδύνου και δεν σηκώνει ο ίδιος τη σημαία της αντίστασης;!

-Όσα είπες, Βαγγέλη - του λέγω - είναι όλα νοητά, αλλά η δουλειά μας δεν είναι δεν πάει καλά.

-Γιατί ; - με ρωτάει - σαν με απορία.

-Δείχνουν τα πράγματα - του απαντώ. - Ο Χότζα άφησε πίσω του αχνάρια, πολλά. Αυτά ακόμα καταστρέφουν. Προτείνω σε όλους σας να γίνει γενική κάθαρση. Το συντομότερο, μάλιστα, για να μπορέσουμε να πάμε μπροστά. Διαφορετικά έτσι κούτσα - κούτσα, θα πάει η δουλειά. Κύματα - κύματα.

(Είπα να του πω: Καλύτερα πέντε και να είναι κωνσταντινάτα, παρά χίλια και βεζιανάτα).

Συμφώνησε. Με γνωρίζει από την καλή εμένα…

Ξανά στα Βρυσερά τον είχα νταγιακώσει. Λοιπόν του λέω:

-Τι θα γίνει; Μπορούμε να προχωρήσουμε. Ο Λένιν έλεγε στον καιρό του: Δύο βήματα μπροστά κι ένα πίσω. Γύρισε κοίταξε και πίσω. Τι αφήνεις. Και δεν είναι μόνο τι αφήνεις, μα και τι κάνεις.

Εμείς το πάμε φωνάζοντας: Θα κάνουμε εκείνο, θα κάνουμε το άλλο… Και σχεδόν τίποτε στην πράξη. Καμιά αντίσταση. Καμιά κινητοποίηση. Σάμπως δεν βλέπουμε γύρω μας τι γίνεται στον κόσμο.

Δεν είμαστε άξιοι ούτε να αντιγράψουμε. Αφού δεν έχουμε περισσότερο μυαλό.

Γενική κάθαρση πρέπει να γίνει στην ηγεσία της Ομόνοιας. Ριζική. Πέντε και λάγαροι. 

Άμα πας ίσια, σε καταλαβαίνει ο κόσμος. Τον παίρνεις μαζί σου.

Άμα πας στραβά, δεν σε ακολουθεί με τίποτε. Μάλιστα σου κάθεται απέναντι και σε πετροβολάει…

Μετά από τη συνάντηση στα Βρυσερά πάλι δεν έχω εμπιστόσύνη ότι θα βαδίσουμε καλύτερα…

Υστερόγραφο: Δημοσιευμένο κείμενο στο «ΔΙΚΑΙΩΜΑ». 15/04/2003

Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ

12/12/2014