ΔΙΔΑΓΜΑ ΑΠΟ ΤΣΙΓΓΑΝΟΥΣ

(Από το αδημοσίευτο βιβλίο «Τρικλοποδιές»

Στημένη είναι η τέντα. Το τσαντίρι τους. Κάπου εκεί, στο πάρκο «Αντώνης Τρίτσης» στους Αγίους Αναργύρους.

Τσούρμο τσιγγάνων κατάκλυσε το χώρο αυτό.

Όλοι είναι στα χάη τους. Ζουν την ατέλειωτη χαρά…! Μετά την  τράμπα σαν να έπιασαν λεφτά με το τσουβάλι.

Οι διοργανωτές ετοιμάζουν ανοικτή σύναξη κάτω από τσαντίρι.

Κάτι καλό πάει να γίνει…

Οι τσιγγάνοι, φορεμένοι στα γιορτινά, γεμάτοι χαμόγελο. Συνεννοούνται ήρεμα στη γλώσσα τους και στα ελληνικά.

«Τι είμαστε εμείς; - λένε. - Αλβανοί που ήρθαν χθες και δεν προσανατολίζονται  εύκολα;

Εμείς είμαστε ντόπιοι κάτοικοι…!

Μας πέρασαν οι Αλβανοί, όμως, στον τρόπο διοργάνωσης. Διατυμπανίζεται ότι θα ιδρύσουν κόμμα.

Συσπειρώνονται, για ν’ αντιμετωπίσουν τη ρεμούλα τους. Θα ενώσουν τη φωνή, για να την απευθύνουν σ’ αποδέκτη…».

Οι τσιγγάνοι, όπως μας λένε, επιχειρούν  ν’ αναδείξουν τον πρόεδρο της «Βουλής» τους.

Προτού, φαίνεται, είχαν προηγηθεί εκλογές: Σε κάθε συνοικία, σε κάθε σόι, σε κάθε τσαντίρι. Κι έχουν αναδειχθεί οι εκπρόσωποι.

Κι ακολούθησε, μετά, η μεγάλη σύναξη, για ανάδειξη προέδρου. Για να έχουν κι οι τσιγγάνοι λόγο, θέση στην κοινωνία αυτή. Να απαιτούν.

Αυτά πιάνει το αυτί μας κι ο νους στριφογυρίζει.

Πάει στα δικά μας προβλήματα. Στα δικά μας πρόσωπα. Στις δικές μας κατσιποδιές. Κι απορούμε με την ασυνεννοησία. Τις ασυνάρτητες συμπεριφορές. Τον εγωισμό και το νταϊλίκι:

Χωρίς να έχουμε καν  φωνή, απαιτούμε σαν Βορειοηπειρώτες, ν’ ακουστούμε δυνατά.

Με τα μυαλά που κουβαλούμε, συνέχεια φόλα θα τρώμε. Θα μένουμε χιλιόμετρα πίσω από Αλβανούς, Βούλγαρους, Ρουμάνους... Ακόμα κι από Πακιστανούς. 

Όλοι συσπειρώνονται, κάθονται μαζί. Εμείς σκόρπιοι σαν τ’ άχυρο στ’ αλώνι. Σαν τα παιδιά του λαγού.

Χωρίς να θέλουμε να υποτιμήσουμε τους τσιγγάνους, διαπιστώνουμε ότι δεν συγκρινόμαστε ούτε μ’ αυτούς.

Με την πράξη τους, την πείρα τους, ακόμα και  οι τσιγγάνοι μας διδάσκουν.

Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ

20/10/2014