ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΕΝΟΣ ΟΡΦΑΝΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Σ’ όλη τη διαδρομή, για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας, η διαδικασία σε αστυνομικό τμήμα, για την έκδοση της ταυτότητας - μέχρι χθες ήταν πανεύκολη.

Μέσα σε λίγη ώρα, έλυνες το πρόβλημα. 

Χαλάρωνες από το πολυετή άγχος και πήγαινες σπίτι σου.

Τώρα είναι χρονοβόρα κι αυτή. 

Φάρδυνε, βάθυνε περισσότερο το χαντάκι. Έγινε σχεδόν απροσπέραστο.

Κι ούτε υπάρχει καν άλλο μονοπάτι.

Αν μ’ ένα «πήγαινε» έλυνες το πρόβλημα. Τώρα θα χρειαστούν δύο, ίσως και τρία…

Αντί ενός ή και δύο επισήμων εγγράφων, θα έχεις πια ολοκληρωμένο φάκελο από δικαιολογητικά στα χέρια σου.

Βασικά περνάς πάλι σε κόσκινο...ψιλό. 

Στο δεύτερο σημείο των δικαιολογητικών, που υποχρεώνεσαι να παρουσιάσεις στην αστυνομία, μ’ έντονα μαύρα γράμματα διαβάζεις:

«Η Υπηρεσία μας προβαίνει σε υποχρεωτική αυτεπάγγελτη αναζήτηση, ύστερα από αίτηση του ενδιαφερόμενου και δεν γίνεται δεκτό κανένα πιστοποιητικό που προέρχεται από τα Κ.Ε.Π. ή το Δήμο».

Νάτο ξανά το καρτέρι! Το στενό μαρκάρισμα…!

Για να χαλαρώσω, πάω σε φίλο στενό να εξομολογηθώ. Να πω τον πόνο μου.

Αλλού πού να τον πω;!

Στο βουνό; Δεν μ’ ακούει!

Όσα, λοιπόν, με ακρίβεια περιγράφω παρακάτω, είναι θέση σκεπτικού, ανήσυχού μας ανθρώπου:

«Βάζεις, φίλε μου, πρώτα στο κείμενό σου τον τίτλο: «Το παράπονο ενός ορφανού παιδιού». Κι έπειτα αναπτύσσεις το θέμα. Σημειώνεις: Κατάκτηση της ελληνικής ιθαγένειας με αίτηση πολιτογράφησης αλλοδαπού.

Τι είναι αυτή η λογική;! Πώς να τη χωνέψεις! 

Ο χαρακτηρισμός «αλλοδαπός» και «αίτηση πολιτογράφησης», είναι δύο απαράδεκτες έννοιες και πράξεις.  

Η απογραφή του πληθυσμού από τους Τούρκους κατακτητές, κατά την περίοδο 1431 - 1520, λέει ξεκάθαρα την ελληνικότητα του πληθυσμού των χωριών μας στην περιοχή της Βορείου Ηπείρου. Σε συνέχεια, γεωγράφοι και ιστοριογράφοι, τον 17^ο - 18^ο - 19^ο…αιώνα, τα ίδια ξανά περιγράφουν. Το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας, οι Βαλκανικοί Πόλεμοι, το ίδιο μας βρήκαν. Οι κυβερνήσεις του Ζώγκου και το δικτατορικό καθεστώς του Ενβέρ Χότζια, μας αναγνώριζαν σαν Έλληνες…

Ερχόμαστε εδώ στην Ελλάδα, την Πατρίδα μας κι η μάνα μας αγνοεί. Δεν μας αναγνωρίζει για παιδιά της;!

Κοίτα τι αντίθεση!».

Πρόσφατα έγινε μιαν κίνηση συγνώμης. Στην διαδικασία για την απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας αποφασίστηκε να μην εντάσσεται πια σε ορκωμοσία ο βορειοηπειρώτης. 

Αργά, αλλά… τουλάχιστον το αντιλήφθηκαν οι Ελλαδίτες πολιτικοί το λάθος. Κι αποφεύχθηκε, κατ’ αυτόν τον τρόπο, το διπλό βάφτισμα.

Μακάρι, σε συνέχεια, να αποφευχθούν κι άλλα μεγάλα, βαριά λάθη. Που μας μαχαιρώνουν! Μας σπρώχνουν στο γκρεμό!

Μακάρι!

Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ

09/05/2014