ΑΝΕΙΠΩΤΕΣ ΛΕΞΕΙΣ

Το βρήκα αλλού το τριαντάφυλλο.

Δεν το έκοψα απ’ τον ανθόκηπό μου. 

Το πήρα στο χέρι και το μύρισα.
Έχει υπέροχη ευωδιά.

Και το κείμενο το δανείστηκα.

Άλλοι το πόνεσαν και το έγραψαν.
Απλά εγώ το διάβασα και μου έκατσε στην ψυχή. 

Το πίστεψα, το αισθάνθηκα. Το βρήκα ζωντανό.

Πολύ συγκεκριμένο.

Θέλουμε ή μη, έτσι συμβαίνει στη μικρή μας ζωή.

Όλα τα βρήκα έτοιμα:

Τριαντάφυλλο και κείμενο…

Όμως, τους έκανα μια «επένδυση». Με δικό μου υλικό. Τα φόρτισα με συναισθηματισμό. Με πόνο και αγάπη ψυχής.

Σας τα στέλνω και τα δύο μαζί πακέτο…

Και με μια συμβουλή:

Βουτάτε το τριαντάφυλλο στο ποτήρι της ψυχής σας, για να μην μαραθεί.
Το κείμενο εμψυχώστε το στη σκέψη σας, να λυτρωθεί.

Πείτε, στον αγαπημένο σας (στην αγαπημένη σας), την ανείπωτη αγάπη σας!

Για να μην ραγίσει η καρδιά σας…  

Κρίμα δεν είναι να ραγίζουν καρδιές από ανείπωτες λέξεις;!

Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ

07/07/2014