ΟΤΑΝ ΒΡΕΧΕΙ ΣΤΗ ΣΚΟΔΡΑ, ΦΕΥΓΟΥΝ ΤΑ ΦΩΤΑ ΣΤΗ ΔΡΟΠΟΛΗ

Αν υποστείς τις καθημερινές διακοπές του ηλεκτρικού στη Δρόπολη, κυρίως τη νύχτα, όσο υπομονετικός κι αν είσαι, θα σου σπάσουν τα νεύρα…

Μια ζωή αυτή η δουλειά. Και σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Στο μονισμό και στη δημοκρατία.

 

Ο κόσμος σατιρίζει την κατάσταση - μπάχαλο με την έκφραση:

«Όταν βρέχει στη Σκόδρα, φεύγουν τα φώτα στη Δρόπολη».

Και σκάει στα γέλια από το κακό του…!

Αργυροκαστρίτης εργαζόμενος στη Δρόπολη λέει στ' αφεντικό του: «Η πόλη έχει ηλεκτρικό. Έχει ακόμα και το Λιαζαράτι, που δεν πληρώνει. Μόνο εσείς δεν έχετε.

Κι ας καλοπληρώνετε…»

Εδώ, σε μας, ασκείται συγκεκριμένη πίεση, για να μπει λουκέτο στις λίγες βιοτεχνίες μας, που αντιστέκονται.

Αφέθηκε σκοπίμως ρημαδιό το ηλεκτρικό δίκτυο. Αυτό το λένε έμπρακτα τα χειροπιαστά στοιχεία: Η περιοχή ανεφοδιάζεται με τα φθαρμένα καλώδια του πρώην συστήματος.

Σε πολλές ηλεκτρικές κολόνες οι σπασμένοι μονωτήρες αντικαταστούνται από κομμάτι πλαστικής σωλήνας...

Οι λογαριασμοί φτάνουν διογκωμένοι σε νομοταγείς καταναλωτές, που τους πληρώνουν χωρίς δεύτερη κουβέντα. Χωρίς καμιά αντίρρηση...

   

Οι εκλεκτοί του χώρου μας, αγναντεύουν από μακριά την άθλια κατάσταση. Μένουν απλοί παρατηρητές του ζητήματος…

Δεν κουνάν πέτρα από τον τόπο.

Το δημότη τον θεωρούν πολίτη άλλου πλανήτη…

Κλείνω το σκεπτικό μου μ’ ένα λακωνικό σχόλιο της Τατιάνας Νίκα, που είναι συνάμα και κραυγή διαμαρτυρίας:

«Το νερό νεράκι και το φως κεράκι τα λένε στην περιοχή μας. Μόνο στον «Άγιο Λάζαρο» έχει φως και νερό άφθονο. Ενώ σε μας, οι μισοί τσακώνονται με τους άλλους μισούς, για έναν κουβά νερό.

Καιρός να γίνει κάτι…!»

Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ

05/06/2014