ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙ Ο ΑΝΕΜΟΣ

(Δεν μπορώ ν’ αφήσω σημαντικό γεγονός ασχολίαστο, αστήριχτο, γιατί δεν είναι λογικό).

Πληθώρα από επιστολές στάλθηκαν στο Σαμαρά για το επίδομα/σύνταξη του ΟΓΑ από Βορειοηπειρώτες.

Για να φτάσουν στα ψίχουλα, που διεκδικούν, διάφοροι κοντυλοφόροι γράφουν τι κάναμε για την Πατρίδα μας το 12, το 14, το 40…

Κουραστική η διαδρομή. Τόσο που πάνω στο διάβασμα ο αποδέκτης ξεχνά το βασικό ζητούμενο.

Χάνεται στο ίσιο.

Ομοσπονδίες, διάφοροι φορείς - σφραγίδες, προσχήματα κομμάτων, που δεν εκπροσωπούν κανέναν, αφού η πηγή τους είναι οι αδελφότητες  - που δεν λειτουργούν, μόνο καμιά φορά χορεύουν -  κρατούν σκοπίμως, με ψεύτικη ελπίδα, απογοητευμένο πολίτη.

Ατέλειωτες οι κουβέντες σε στέκια, σε πλατείες, σε καφενεία…που καταλήγουν στο πουθενά. Αφού πριν φτάνουν στο σπίτι οι συνομιλητές, ξεχνούν το σκοπό και την απόφαση που πήραν στη μάζωξη.

Ο Χρήστος Λιώλης, με ίδια πληγή στο σώμα του, όπως όλοι οι παρήλικες Βορειοηπειρώτες, μάλιστα πιο βαθιά, δεν ασχολείται με αερολογίες.

Σκέπτεται σοβαρά πώς θα βρει το Σαμαρά, για να του τα ψάλει, όπως αρμόζει σε τσιαουσιώτη, που στις φλέβες του ρέει άλικο προγονικό αίμα.

Δεν ψάχνει στρατιά. Από μόνος του έστησε καρτέρι.

Τι κι αν τον αποκαλέσεις λιοντάρι, λεβέντη, παλικάρι...

Δεν αρκεί.

Μεν είναι ένας από μας. Όμως τον ξεχωρίζει απ’ όλους μας η αυθόρμητη, τολμηρή πράξη, που έκανε.

Τον θήλιασε, τον έπνιξε το δίκιο.

Μα… τους άρχοντές μας, δεν τους πνίγει τίποτε;!

Σε επόμενες εκλογές είναι καλά να τους πνίξουμε. Να τους πετάξουμε στο καλάθι των αχρήστων...

Αφού άχρηστοι είναι.

Ότι δεν έκαναν οι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι προεκλογικά, μαζί και με τους υποψήφιους ευρωβουλευτές, το επιχείρησε ο ίδιος.

Ο εγγονός του Θύμιου Λιώλη.

Το θέμα από δω και πέρα είναι πώς λύνεται πρακτικά, το πρόβλημα. Πώς πράττεις συγκεκριμένα. Πώς δρομολογείς λύσεις. Πώς σπρώχνεις παραπέρα την πρωτοβουλία του Χρήστου…

Ασχολείσαι με έργο κι όχι με λόγια, που τα παίρνει ο άνεμος.

Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ

12/06/2014