Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ΨΗΦΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΠΛΟ ΓΙΑ Ν’ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙΣ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

(Συντοπίτη μου, προσοχή στην κάλπη!)

Έγκαιρα ανέλαβα πρωτοβουλία να στηρίξω ορισμένους Βορειοηπειρώ-τες υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους: φίλους, γνωστούς, πρόσωπα ιδιαίτερης εκτίμησης. 

Που κάνουν αέρα στα πανιά των κομμάτων εξουσίας.

Στα κόμματα - δολοφόνους.

Στόχος μου να προβάλω ανθρώπινες και καθόλου κομματικές αξίες.

Πριν ξεκινήσω να ενεργήσω δυναμικά, τα βρήκα μπαστούνια!

Ο κόσμος μας - βουτηγμένος περισσότερο από ποτέ άλλοτε στην γενική κρίση, πνιγμένος από τη λιτότητα και εξοργισμένος από το μαχαίρωμα του επιδόματος/σύνταξης του ΟΓΑ από τους καλούς μας παππούδες - άθλια πράξη της Κυβέρνησης που αντιστοιχεί σε προσβολή, σε διάκριση από τους υπόλοιπους Έλληνες - με αποδοκίμασε σκληρά.

Δεν ξαναδοκίμασα. Δεν προσπάθησα πια να επηρεάσω.

Άφησα το Βορειοηπειρώτη ελεύθερο στην επιλογή του.

Γνωστό τι θα σκεφτεί μπροστά στην κάλπη.

Θα είναι επαλήθευση αυτών που περνάει στην καθημερινή του ζωή:

Θα είναι νωπή στο νου η ανεργία του, η πολύχρονη ταλαιπωρία του, η αδιαφορία των διαχρονικών κυβερνήσεων για την επίλυση των ζωτικών ζητημάτων του, οι τυχοδιώκτες που προσπαθούν να ωφεληθούν προσωπικά από τις φανφάρες και την «υπέρ ευαισθησία» Σαμαρά, με το άστοχο - άψυχο σλόγκαν και για τους Βορειοηπειρώτες… « παραμένοντας μέχρι τέλους Έλληνες τους αγαπάμε δυο φορές…».

Ας μας αγαπούσε μια φορά κι ας μας βοηθούσε έμπρακτα άλλη μια.

Θα μας αρκούσε.

Έπιασε το νόημα της πολιτικής αλητείας ο κόσμος μας. Με την ψήφο του - δυνατό όπλο αντίστασης στα χέρια του - θα απαντήσει μέσω κάλπης.

Δύο Κυριακές απανωτές.

Διδάχτηκε από τις φθορές του. Τις ταλαιπωρίες του. Την σταδιακή καταστροφή. Καταστάλαξε, λοιπόν, καλά στο πού θα βάλει το σταυρό προτίμησης!

Σίγουρα σε μικρά, άφθαρτα κόμματα και σε σεμνά παιδιά.

Έχει αποφασίσει πια.

Δεν θέλει συμβουλάτορες…


Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ

16/05/2014

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«ΟΜΟΡΦΟΣ ΝΕΚΡΟΣ»

(Κοινωνικό θέμα) Φέρνω στο νου μου δύο συγκινητικές στιγμές, που σχετίζονται με το μοιραίο. Με το θάνατο. Τη μία την αποτύπωσα σε συζήτηση με τον οφθαλμίατρο, Χρηστάκη Τζούμπη. Λέει ο φίλος μου: «Δε φοβάμαι το θάνατο, αλλά τον τάφο. Το παράχωμα. Το χώμα που ρίχνει πάνω στο νεκρό ο νεκροθάφτης. Απ’ αυτό πανικοβάλομε. Κι η μάνα μου δεν φοβόταν το θάνατο. Εσένα, αγόρι μου, πονώ, μου έλεγε πριν φύγει. Σε σκέφτομαι στεναχωρημένο με το δάκρυ στο μάτι, να κάθεσαι πάνω από το στολισμένο φέρετρό μου στη μέση του οντά και θλίβομαι». Ο Χρηστάκης καταλήγει:  «Ακόμα και στα τελευταία της, η καλή μου μάνα, είχε όμορφη ψυχή!»      Η δεύτερη στιγμή: Μου έχει συμβεί να ακούω, συνήθως γυναίκες, βγαίνοντας από παρηγοριά, από οικογένεια που έχασε αγαπημένο πρόσωπο, ανάμεσα στα διάφορα, να λένε: «Όμορφος νεκρός. Σαν να κοιμόταν. Σαν να ήταν ζωντανός. Έτοιμος να σου μιλήσει … !». Σε μέρα βαθιού πόνου, πένθους γίνεται η συζήτηση. ...

ΠΡΟΒΟΛΗ

Αν ...  χορός, τραγούδι και στολή βάζαν ψηλά τον πήχη. Θα 'ταν τεράστια η προβολή,  του τόπου στον πλανήτη. Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ  27/09/2017

ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΜΕ ΠΟΝΟ ΨΥΧΗΣ

Είναι έργο ζωής το βιβλίο «Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ, Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΜΑΣ», του Βασίλη ΛΑΧΑΝΑ. Βαρύ σε περιεχόμενο, αλλά και σε όγκο. Βαραίνουν στο χέρι σου, ακόμα κι ως χάρτινο υλικό, οι 321 σελίδες. (Προσθέτεις εδώ και τις 259 ασπρόμαυρες και έγχρωμες φωτογραφίες που συμπεριλαμβάνονται στο έργο και του ανεβάζουν περισσότερο την αξία). Είναι άφθονα, αλλά και σωστά τεκμηριωμένα όλα τα στοιχεία. Στο σφιχτοδεμένο βιβλίο νομίζεις ότι αν ακουμπήσεις ανάλαφρα πάνω στο σώμα του μύτη μαχαιριού, θα δεις να  « ρέει »  αδιάκοπα άφθονο ποιοτικό απόσταγμα. Για το μικρό Βοδίνο, ο Βασίλης, το τέκνο του, μίλησε μέσω τού γραπτού του λόγου, με πόνο ψυχής. Η σωστή συντακτική και ορθογραφική επιμέλεια των Αλκιβιάδη Σ. ΓΚΑΖΙΚΑ και Μάρθας ΤΣΙΟΥΡΗ - ΘΑΝΑΣΗ, προσέθεσαν ομορφιά στις πολύτιμες σελίδες τού βιβλίου. Όταν τελείωσα τη σύνταξη όλου του υλικού, κατέληξα ενθουσιασμένος στο εύλογο συμπέρασμα: ότι από μικρή βατιά, βγήκε μεγάλος λαγός. Σε κάθε σειρά συναντάς την τεράστια υπομονή τ...