Ν'
απαλλάξει τον συνεταιριστή από το μαγείρεμα και απ' τα σακούλια που κουβαλούσε στο
μέτωπο εργασίας.
Πήγαινε
στον κάμπο της Δρόπολης και ο Πρώτος Γραμματέας της Κομματικής Επιτροπής, για να
συζητήσει γι' αυτό και για άλλα θέματα, αλλά δεν συνεννοούνταν εύκολα με τον
κόσμο.
Οι
γυναίκες δεν καταλάβαιναν, ούτε μιλούσαν καλά τ' αλβανικά.
Τις
συμβούλεψε:
-Να παρακολουθήσετε όλες το φροντιστήριο που ανοίξαμε και λειτουργεί
στα Σωφράτικα! "Σαν η τάδε", είχε και το συγκεκριμένο παράδειγμα.
Σε
σύσκεψη, που διοργανώθηκε με συμμετοχή και μειονοτικών κομμουνιστών, ανέφερε ο
Ράπο Ντερβίσι την παραπάνω ανησυχία του, που ήταν και ανησυχία όλου του
κομματικού μηχανισμού.
Πήρε
και θέση. Εξέφρασε τη γνώμη του:
"Την
πεθαμένη ελληνική γλώσσα, την παλιά, απ’ την εποχή του Ομήρου, τι τη θέλουμε;
Ακόμα
θα τη μιλάμε;! Μετά από τόσα χρόνια λευθεριάς στον τόπο μας, να την είχαμε
παρατήσει".
Έχουμε
την όμορφη γλώσσα μας, του Ναϊμ, του Σαμί...
Σηκώθηκαν
και δικοί μας άνθρωποι, σαν κουτορνίθια, και τον υποστήριξαν.
Ήταν
στην αίθουσα και ο Χρήστος Ντρίτσος, ως δημοσιογράφος.
Αυτός,
σιωπή!
Μετά
τη σύσκεψη, τον φωνάζει στο γραφείο του ο Ράπο και του λέει:
-Χρήστο,
ενώ προέβλεπα ότι θα σηκωνόσουν πρώτος, ήσουν και εκπαιδευτικός και τα
καταλαβαίνεις καλύτερα τα πράγματα, δεν μίλησες καθόλου...;!
-Έκανα
καλά - του απαντάει ο Χρήστος -γιατί αν θα μιλούσα, θα σού έβγαινα απέναντι.
- Να μού 'βγαινες και να σταματούσα την συζήτηση. Να μάθαινα από σένα και
να μην έκανα κι αλλού το ίδιο λάθος.
Ο
Χρήστος, απ' τη μετάνοια του Ράπο, πήρε θάρρος και συνέχισε:
-
Η ελληνική είναι πηγή πολλών γλωσσών σ' όλον τον κόσμο, κλπ, κλπ...
Την
αλβανική, όμως, δεν τού την έβρισε.
Καμιά
γλώσσα δεν βρίζεται!
Γιώργος
ΜΥΤΙΛΗΣ
31/10/2017
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου