Καιρό τώρα ρίχνω την ιδέα για αναβάθμιση, μετατροπή της εθνικής μας οργάνωσης, της “Ομόνοιας” σε Κόμμα.
Ένα βασικό στοιχείο, χειροπιαστό παράδειγμα, στο οποίο στηρίζω την ιδέα και δεν την αποχωρίζομαι με τίποτε, δεν την αφήνω ορφανή, είναι ότι αυτή η οργάνωση στο ξεκίνημά της, ως ΚΟΜΜΑ, αφού είχε συσπειρώσει το μεγαλύτερο κομμάτι του κόσμου μας γύρω της, κατόρθωσε να βάλει στα έδρανα του Αλβανικού Κοινοβουλίου 5 βουλευτές.
Κι αγωνίστηκε τότε, γνωστές είναι οι επιτυχίες, καλύτερα από ποτέ άλλοτε.
Τι δεν έχει η σημερινή “Ομόνοια” ως Εθνική Οργάνωση και θα το πετύχει η Ομόνοια ως Εθνικό Κόμμα;
Δεν έχει ούτε είχε το βασικό: την ΕΝΟΤΗΤΑ. Κι είχε γίνει δεκανίκι, μοχλός, γρανάζι ενός παναλβανικού κόμματος, του ΚΕΑΔ.
Λίγοι είναι, κυρίως απλοί πολίτες, που στηρίζουν ανοιχτά την ιδέα αυτή. Ο περισσότερος κόσμος σιωπά ή μάλλον δεν τον νοιάζει διόλου η πρωτοβουλία.
Ένας, όμως, ο πρώην βουλευτής του ΚΕΑΔ, καλός μου φίλος και συγχωριανός μου, ο Κώστας Μακαριάδης, αποκλείει την ιδέα.
Αναφέρει και τους λόγους της άρνησης. Τους κανόνες, τις αρχές, τις θεωρίες, γιατί η Ομόνοια πρέπει μόνο να αναδιοργανωθεί. Κι ότι θα είναι σοβαρό το λάθος, έως εχθρική η μετατροπή της “Ομόνοιας” σε κόμμα.
Γιατί θ’ αντιμετωπίσουν μεγάλο “πρόβλημα” οι ιδεολόγοι μας, οι πολιτικοί μας, οι κομματικοί μας. Θα “χάσουν” το χρώμα τους, την ταυτότητά τους, την οικολογική τους πρόθεση, το φιλελεύθερο, συντηρητικό, ριζοσπαστικό, σοσιαλιστικό, κομμουνιστικό τους “πιστεύω”.
Όλες αυτές οι πεποιθήσεις και προτιμήσεις, λέω εγώ και επιμένω, δεν θα είναι πλέον ευκαιριακές, ατομικές … αλλά ΕΘΝΙΚΕΣ.
Και τα δύο κόμματά μας - ρωτάει ο πρώην βουλευτής μας - τι θα γίνουν;
Η απάντησή μου είναι:
-Να είχαν γίνει κιόλας ΕΝΑ προ καιρού. Η αργοπορία κατέστρεψε πολύ.
-Να είχαν γίνει κιόλας ΕΝΑ προ καιρού. Η αργοπορία κατέστρεψε πολύ.
Η δημοκρατία στον τόπο μας πρέπει να λειτουργήσει ελληνικά. Να διεξαχθεί αγώνας για την προστασία των συμφερόντων της ταλαιπωρημένης μας Μειονότητας, μέσω Εθνικής Συσπείρωσης.
Τα αλβανικά κόμματα έχουν ποιος να τα στηρίξει. Οι πολλοί Αλβανοί. Το ένα και μοναδικό ελληνικό κόμμα μας, πρέπει να το στηρίξουμε όλοι εμείς, οι Έλληνες Μειονοτικοί.
Ενώ στενεύει κάθε μέρα και περισσότερο ο τόπος μας, συνεχίζουμε ακόμα να ψαχνόμαστε.
Σκεπτόμαστε τον όγκο, τις αποστάσεις, τις διαστάσεις: Κοιτάμε ποιο τάχα είναι μεγαλύτερο ή μικρότερο σχήμα; Το κόμμα ή η οργάνωση κι αν υπάρχει στον κόσμο άλλο πρότυπο της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας;
Εκφράζουμε και το παράπονο: Αν διαλύσουμε την “Ομόνοια” (που δεν την διαλύουμε) πού θα πάει η ιστορική της αξία;!
Αυτό μας μάρανε !!!
Συμβαίνουν αυτά σ' έναν καιρό που η Εθνική μας Οργάνωση είναι μόνον ιδέα, άδειο κοφίνι.
Εκφράζουμε και το παράπονο: Αν διαλύσουμε την “Ομόνοια” (που δεν την διαλύουμε) πού θα πάει η ιστορική της αξία;!
Αυτό μας μάρανε !!!
Συμβαίνουν αυτά σ' έναν καιρό που η Εθνική μας Οργάνωση είναι μόνον ιδέα, άδειο κοφίνι.
Σχεδόν όλα τα μέλη της, στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές, στήριξαν αλβανικά κόμματα.
(Για την πράξη αυτή, καυχιούνται κιόλας)
Δεν ψήφισαν ΕΘΝΙΚΑ.
Δεν ψήφισαν ΕΘΝΙΚΑ.
Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
22/08/2017
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου