(...Σαν να είμαστε η τελευταία τρύπα της φλογέρας)
Από το διπλανό τραπέζι, στο ευρύχωρο καλλωπισμένο προαύλιο της φημισμένης οικογενειακής
ταβέρνας του Στέφανου Γιωβάνη στο Γεωργουτσάτι, ενώ πίνω ένα γνήσιο τσίπουρο με γευστικό
μεζεδάκι, έρχεται στ’ αυτί μου ο διάλογος που ακολουθεί:
“Λέει ξεκάθαρα ο ΣΥΡΙΖΑ, πονάει ή δεν πονάει το γεγονός:
Πρέπει να πληρείς τα κριτήρια ανασφάλιστε Βορειοηπειρώτη υπερήλικα, για να πάρεις το
Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης".
Κριτήρια κομμένα - ραμμένα στην παράλογη λογική της σημερινής Ελληνικής Κυβέρνησης.
“Αυτοί μείωσαν τις συντάξεις τους, πώς να προσέξουν εμάς. Σηκώνουν ανάχωμα, μας
εξαιρούν, μας διαφοροποιούν, μας υποτιμούν...
Εμείς τους δίνομε την αφορμή, το δικαίωμα, με τη στάση μας, την κατάντια μας και μας
χειρίζονται σαν να είμαστε η τελευταία τρύπα της φλογέρας...”.
Ακούγοντας το διάλογο αυτό ανάμεσα δύο ταλαιπωρημένων Άνω Δροπολιτών κάτω από το
βαθύσκιωτο πλατάνι, πήγε ο νους μου στην αδιαφορία των εκπροσώπων μας.
Τρέχουν οι υπερήλικες ν’ αποκομίσουν τα δικαιολογητικά. (Ακολουθεί ο ένας τον άλλο σαν τα πρόβατα).
Πληρώνουν αδρά:
Χαρτιά, σφραγίδες, εισιτήρια, μεταφράσεις... διάφορες υπηρεσίες...
χωρίς να ξέρουν καν θα πάρουν ή όχι τα τρίμματα…
Κανείς δεν τους ενημερώνει, δεν τους συμβουλεύει...
Δεν τους συμπαραστέκεται.
Τι αδιαφορία!!!
Τι ορφάνια είναι αυτή!!!
Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
29/08/2016
Από το διπλανό τραπέζι, στο ευρύχωρο καλλωπισμένο προαύλιο της φημισμένης οικογενειακής
ταβέρνας του Στέφανου Γιωβάνη στο Γεωργουτσάτι, ενώ πίνω ένα γνήσιο τσίπουρο με γευστικό
μεζεδάκι, έρχεται στ’ αυτί μου ο διάλογος που ακολουθεί:
“Λέει ξεκάθαρα ο ΣΥΡΙΖΑ, πονάει ή δεν πονάει το γεγονός:
Πρέπει να πληρείς τα κριτήρια ανασφάλιστε Βορειοηπειρώτη υπερήλικα, για να πάρεις το
Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης".
Κριτήρια κομμένα - ραμμένα στην παράλογη λογική της σημερινής Ελληνικής Κυβέρνησης.
“Αυτοί μείωσαν τις συντάξεις τους, πώς να προσέξουν εμάς. Σηκώνουν ανάχωμα, μας
εξαιρούν, μας διαφοροποιούν, μας υποτιμούν...
Εμείς τους δίνομε την αφορμή, το δικαίωμα, με τη στάση μας, την κατάντια μας και μας
χειρίζονται σαν να είμαστε η τελευταία τρύπα της φλογέρας...”.
Ακούγοντας το διάλογο αυτό ανάμεσα δύο ταλαιπωρημένων Άνω Δροπολιτών κάτω από το
βαθύσκιωτο πλατάνι, πήγε ο νους μου στην αδιαφορία των εκπροσώπων μας.
Τρέχουν οι υπερήλικες ν’ αποκομίσουν τα δικαιολογητικά. (Ακολουθεί ο ένας τον άλλο σαν τα πρόβατα).
Πληρώνουν αδρά:
Χαρτιά, σφραγίδες, εισιτήρια, μεταφράσεις... διάφορες υπηρεσίες...
χωρίς να ξέρουν καν θα πάρουν ή όχι τα τρίμματα…
Κανείς δεν τους ενημερώνει, δεν τους συμβουλεύει...
Δεν τους συμπαραστέκεται.
Τι αδιαφορία!!!
Τι ορφάνια είναι αυτή!!!
Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
29/08/2016
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου