«Αγαπητοί επιβάτες, παρακαλείστε να προσέχετε τα προσωπικά
σας αντικείμενα!».
Μόλις ακούς αυτή την ανακοίνωση στο συρμό:
Σε μετρό, σε
ηλεκτρικό, σε τραμ, σε σταθμό λεωφορείου στην Αθήνα… πανικοβάλλεσαι.
Είναι σαν να σου λέει το ανύπαρκτο ελληνικό κράτος:
«Ανάμεσά
σας κινείται ελεύθερος ο λήσταρχος, γιατί εμείς δεν μπορούμε…,
δεν έχουμε τι να του κάνουμε!».
Ενστικτωδώς ελέγχεις τις τσέπες σου, προσέχεις τις επισκευές
σου…
Ταυτοχρόνως κοιτάς τσαντισμένος τριγύρω σου, μπας και πιάσει το
μάτι σου φάτσα ύποπτου.
Έρχονται στο νου σου - σε τέτοιες στιγμές φοβίας - ιστορίες
με κλέφτες και θηράματα:
Φίλου μου σε λεωφορειακό σταθμό, σε κλάσμα δευτερολέπτου, του
αφαίρεσαν το τσαντάκι που είχε μέσα λεφτά, ακριβό τάμπλετ, διαβατήριο, ταυτότητα, εισιτήριο,
κλπ…
Αναγκάστηκε ο άνθρωπος ν’ ακυρώσει το ταξίδι του. Να μην
πάει εκείνη την ημέρα στο χωριό του.
Θα ήταν Αφγανοί οι ληστές, Βούλγαροι, Πακιστανοί, Έλληνες,
Αλβανοί… πώς να το μάθεις;!
Σε λέσχη χαρτοπαιξίας συγγενής μου συναντάει παλιό του φίλο.
Πάνω στη συζήτηση, του λέει χαμογελώντας ο συμφοιτητής του, ότι η δουλειά του στην
Αθήνα είναι βοηθός κλέφτη.
Προσφέρει προστασία στ’ «αφεντικό» του έναντι παχουλού μηνιαίου
μισθού.
Το θήραμά μας, εξηγεί, είναι κυρίως ξεκουτιάρηδες
υπερήλικες, που κινούνται με τα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Είναι φορεμένος σικ ο Αγκρόν, με ωραίο κοστούμι και γραβάτα.
(Έχει κι ένα καλό η κρίση, σου λέει καταστηματάρχης.
Αυξάνονται οι κλοπές, αυξάνεται και η δουλειά σε μαγαζιά
πώλησης συναγερμών.).
Χρόνια τώρα, στο καθημερινό μας ταξίδι, ακούμε την ίδια
ανακοίνωση:
«Αγαπητοί επιβάτες, παρακαλείστε να προσέχετε τα προσωπικά
σας αντικείμενα!».
Τι διάολο... ακόμα δεν πιάστηκε ο κλέφτης;!
Δεν πρέπει να πιαστεί, ποτέ δεν θα πιαστεί, για να έχουμε
μέσα μας συνέχεια τη φοβία...
Τον πανικό…
Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
05/05/2016
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου