Αντίλογος

(Επιμένουμε) Αυτή είναι η δεύτερη πρόσκληση (φιλική και τελευταία) για έναν καφέ στο σπίτι μου, στη Δερβιτσάνη, με τα πολιτικά πρόσωπα του τόπου μας: Λεωνίδα ΠΑΠΠΑ, Βαγγέλη ΝΤΟΥΛΕ, Χρηστάκη ΚΙΤΣΙΟ, Αναστάση ΑΓΓΕΛΗ, Ανδρέα ΜΑΡΤΟ και Βαγγέλη ΤΑΒΟ, το Σάββατο, στις 04/06/2016 Θέλω να πιστεύω ότι θα τη σεβαστούν… Όλοι, χωρίς καμιά εξαίρεση, θα ανταποκριθούν στο κάλεσμα. Ο κόσμος μας αγωνιά και περιμένει να μάθει τι θα αποφασιστεί σε αυτή τη συνάντηση. Καλή αντάμωση! Τηλέφωνα επικοινωνίας: 694 6210845,  0884 30040,  0694 643647 Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ 28/05/2016

Ο Βασίλης Γιώργης (ο μικρός) διευθυντής τότε του νοσοκομείου της πόλης τ’ Αργυρόκαστρου, παράγγειλε στα Τίρανα μια μικρή προτομή του Ιπποκράτη.  Ήθελε μ’ αυτή να διακοσμήσει το γραφείο του. Όταν το φιλοτέχνημα ήταν έτοιμο, ειδοποίησε ο γλύπτης να πάνε να το πάρουν. Μετέφερε το γλυπτό από την πρωτεύουσα ο κτηνίατρος, Βασίλης Ζούπας, αφού έτυχε να ήταν με υπηρεσία εκεί. Στην επιστροφή ενημερώνει τηλεφωνικώς το διευθυντή: «Η παραγγελιά είναι στο γραφείο μου, έρχεσαι να την πάρεις!». Φωνάζει αμέσως ο γιατρός τον οδηγό και του λέει: «Θα πας πάνω στο Βασίλη Ζούπα και θα μου φέρεις κάτω τον Ιπποκράτη!». Βάζει μπρος τη βετούρα τύπου Μ oskviç ο Βέλιο κι ανηφορίζει στο Παζάρι. Μπαίνει στο γραφείο του κτηνίατρου και του λέει: -Το και το.  Μου είπε ο διευθυντής να μου δώσεις τον Ιπποκράτη. -Ναι, αλλά περίμενε λιγάκι… Πηγαίνει στο χώρο που είχε τοποθετημένο το καλυμμένο γλυπτό και του το φέρνει. - Πάρτον! - του λέει. -Τι να πάρω;! - ...

Στο Ζερβάτι της Άνω Δρόπολης πριν το '90 συνέβηκε το γεγονός. Σ’ ένα καπνοχώραφο, στα ριζά του χωριού. Πήγε να ελέγξει την ταξιαρχία γεωπόνος από το Τμήμα Γεωργίας της Εκτελεστική Επιτροπή της επαρχίας. Παρακολούθησε από κοντά το σκάλισμα των καπνών. Κάθισε πάνω στο κεφάλι μιας συνεταιρίστριας. Με καλή θέληση, ωραία συμπεριφορά σπουδασμένου ειδικού στο εξωτερικό, που έτρεφε μέσα του σεβασμό για τον αγρότη, είπε στην Ευανθία: - … Μπήξε βαθύτερα το σκαλιστήρι στη γη, μάζεψε γύρω από τη ρίζα περισσότερο χώμα. Έτσι βοηθάς καλύτερα το φυτό…!!! Σηκώνει τη λυγερή μέση της η συνεταιρίστρια, ρίχνει αθώο βλέμμα στο γεωπόνο και του απαντάει… - Αυτή η δουλειά δεν γίνεται τρώγοντας για μεσημέρι ξύδι τριμμένο - με νερό και ζάχαρη. Πάγωσε ο άνθρωπος, δεν ήξερε τι να πει. Έκανε μόνο, με τον έξω κόσμο που σπούδασε, μέσα του τη σύγκριση… Την αντιπαράθεση... Και την έκλεισε τότε μέσα του. Για να μην έκανε ζημιά, δεν την είπε πουθενά. Γιώργ...

  Η συνάντηση της Κυριακής (22/05/2016) - για έναν καφέ στο σπίτι μου -  με τα 6 πολιτικά πρόσωπα του χώρου μας: Λεωνίδα ΠΑΠΠΑ, Βαγγέλη ΝΤΟΥΛΕ, Χρηστάκη ΚΙΤΣΙΟ, Ανδρέα ΜΑΡΤΟ, Αναστάση ΑΓΓΕΛΗ και Βαγγέλη ΤΑΒΟ αναβάλετε, λόγω της δικαιολογημένης απουσίας των τριών. Σύντομα θα σας ανακοινώσουμε την επόμενη ημερομηνία, η οποία δεν θα είναι πολύ μακριά. Κάθε εμπόδιο για καλό, λέει ο σοφός λαός…!!! Σας ευχαριστώ για την κατανόηση! Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ 20/05/2016      

Παρακολουθώ όλο αυτό το διάστημα δύο δίδυμα αδέλφια: Τον Ανδρέα και τον Αναστάση ΜΠΑΡΟΥΤΑ. Και τα χαίρομαι! Τα είδα στο χορό, φορεμένα τσολιάδες.  Να τραγουδούν, να παίζουν στο γήπεδο, να παίρνουν δίπλα τα βουνά της γενέτειρας, να περπατούν στα χωράφια, να επισκέπτονται εκκλησίες και βακούφια. Να προσκυνούν… Να κρατούν στα δυνατά χέρια τους υπερυψωμένη τη γαλανόλευκη… Δεν μπορώ να προσδιορίσω ποιόν από τους δύο συνάντησα τυχαία στο δρόμο και του ζήτησα να μου προσφέρει μια κοινή φωτογραφία. Κι «ήρθε» η πόζα στα χέρια μου όχι από το χωριό, αλλά από το Λυκαβηττό… ( Απ’ τη σεμνότητα δεν μου την έδωσαν…). Μοιάζουν τόσο πολύ τα δίδυμα αδέλφια, που τα μπερδεύουν:  οι συγγενείς, οι φίλοι, οι γείτονες, οι συγχωριανοί, οι δάσκαλοι… Όταν ο δάσκαλος π.χ., ρωτήσει στο μάθημα τον Ανδρέα, στη θέση του μπορεί άνετα να σηκωθεί και να απαντήσει ο Αναστάσης. (Δύσκολα να ξεχωρίσεις το ένα από το άλλο τα δίδυμα...). Αυτό όμως δεν το επιχε...

Φόρεσε την παραδοσιακή δροπολίτικη ενδυμασία η προγιαγιά μου, η γιαγιά μου, η μάνα μου, η αδελφή μου, η γυναίκα μου… Στολίζονται μ' αυτή σήμερα, σχεδόν όλες οι καλλονές… Όσες φορές αντικρίζω αυτή τη νυφική ενδυμασία, χαίρομαι αφάνταστα... Τα χάνω … Χάνομαι κυριολεκτικά. Προσοχή! Αυτή δεν είναι νυφική φορεσιά … !!! Είναι ευαισθησία - δυνατό δροπολίτικο συναίσθημα, που σε παίρνει και σε πάει όπου αναβλύζει η παράδοση. Σ’ όλη την οικουμένη - ποιος την είδε και δεν την θαύμασε;! Μπροστά της δεν μαρμάρωσε;! Η Ρόμπιν, απ’ άλλη ήπειρο, που ερωτεύτηκε τον Μιχάλη ΒΑΡΣΑΜΗ, το συγγραφέα του ελκυστικού βιβλίου: «ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ από ΠΑΡΑΔΟΣΗ ή από ΠΙΣΤΗ;», φόρεσε στο γάμο της τη λαμπερή νυφική δροπολίτικη στολή... ... Κι έγινε πεταλούδα! Την έβγαλαν οι Γοραντζινοί από την πόρτα του Παππά, τη συνόδεψαν οι γαμήλιοι - στο στεφάνωμα - στην εκκλησία του χωριού… Χόρεψαν όλοι μαζί κάτω από το γέρο πλάτανο. Χάρηκε όλο το χωριό… σαν σε κοινή γιορτή. … Αργ...

Η εθνική μας οργάνωση, πρέπει να αποχτήσει τον ξεχασμένο δυναμικό ρόλο της. Το χαμένο κύρος της. Η Ομόνοια είναι δεδομένη, δεν αλλάζει. Τα χέρια που την κρατούν αλλάζουν. Αν δεν ξέρεις να την κρατήσεις, να τη χειριστείς σωστά, τότε την παραδίνεις σε άλλα δυναμικά χέρια. Δεν την προδίδεις. Δεν έχεις κανένα απολύτως δικαίωμα να την εκμεταλλευτείς συγκυριακά… Και το χειρότερο… για προσωπικούς λόγους και σκοπούς… Αν μπορείς, θέλεις και αντέχεις, βάζεις αξιοπρεπώς το κεφάλι σου κάτω από τη σκεπή της. Να προστατευτείς. Αλλά συγχρόνως από την πρώτη κιόλας στιγμή, έχεις ως μέλος της, και καθήκοντα… υποχρεώσεις απέναντί της.  Είσαι υποχρεωμένος να της προσφέρεις. Να την προστατέψεις. Να θυσιαστείς… Έξω απ’ αυτή την κατανοητή, ξεκάθαρη συνεργασία, τη λογική λειτουργία, δεν μπορεί να είσαι με αυτή. Ψάξε να δεις, να βρεις ποιος είσαι και πού ανήκεις. Η Ομόνοια καπελώνει. - Με την καλή σημασία της λέξης -. Δεν κ...

Πριν από μερικές εβδομάδες έριξα την ιδέα για αναβάθμιση της Ομόνοιας σε κόμμα. Όμως, δεν είδα καμιά ανταπόκριση. Δεν αντέδρασε κανένα πολιτικό πρόσωπο  - παράγοντας του τόπου μας. Δεν μένω σε λόγια  - ρίχνω άλλο βήμα: Αναλαμβάνω, εγώ ο αδέσμευτος πολιτικά, αλλά δεσμευμένος δυνατά με την τύχη του τόπου μας, νέα πρωτοβουλία: Καλώ στο σπίτι μου, στη Δερβιτσάνη, για έναν καφέ, την Κυριακή, 22/05/2016, τους κύριους: Λεωνίδα ΠΑΠΠΑ, Βαγγέλη ΝΤΟΥΛΕ, Χρηστάκη ΚΙΤΣΙΟ, Αναστάση ΑΓΓΕΛΗ, Ανδρέα ΜΑΡΤΟ και Βαγγέλη ΤΑΒΟ. Παιδιά που τα νανούρισε στην κούνια Ελληνίδα μάνα, τους τραγούδησε ελληνικά… Καλή αντάμωση! Τηλέφωνα επικοινωνίας: 694 6210845,  0884 30040,  0694 643647                                          Γιώργος ΜΥΤ...

(Στιγμιότυπο) Στην Αυστραλία έμαθε ο Ζέρβας πώς να περιποιείται την κληματαριά. Να τρυγάει, να επεξεργάζεται και να πουλάει το ώριμο, νόστιμο σταφύλι. Να φτιάχνει το μούστο, να βγάζει μπρούσκο κρασί… Όταν   εξοικονόμησε λεφτά, γύρισε πίσω, στον τόπο του. Με την ιδέα να γίνει αμπελουργός. Ανηφόρισε στο βουνό κι αγόρασε πάνω απ’ τη «Μουσιαγιάδα» προσήλια λακιά. Την περιτριγύρισε μ’ οβορό, έφτιαξε ανάμεσα σε δύο βράχους στέρνα, φύτεψε συκιές, κυδωνιές, αχλαδιές… …κλήματα κοντά σε ψηλά δέντρα, που αργότερα σκαρφάλωσαν πάνω τους κι έγιναν ωραίες περγουλιές. Με ξάδελφό μου, που με πήγαινε με κλειστά μάτια στο παρατημένο - για ποιο λόγο, δεν το έμαθα ποτέ - «Αμπέλι του Ζέρβα», τίποτε δεν αφήναμε να ωριμάσει. Ραβδίζαμε π.χ, πρόωρα την αμυγδαλιά και τρώγαμε άγουρους τους καρπούς της. Την πράσινη ξινή φλούδα   και το κουκούτσι - χολή. Το μούδιασμα των δοντιών μ’ οδηγούσε τότε στα σοφά των παλιών: «Τα παιδιά τρώνε τα κούμπουλα...

Φίλος μου έχει την ευκαιρία να επισκέπτεται συχνά δύο πρωτεύουσες: Την Αθήνα και το Παρίσι. Λες του πολυταξιδεμένου να σου πει - μόνο με λίγες λέξεις - τι χωρίζει αυτές τις δύο πρωτεύουσες; Να σου εξηγήσει, λοιπόν, τη διαφορά που υπάρχει μεταξύ τους … Για να σχηματίσεις έτσι, εσύ που ζεις μονίμως στην Αθήνα και δεν επισκέφτηκες ποτέ το Παρίσι, μια εικόνα για την πόλη του φωτός. Στις δύο πολιτισμένες πρωτεύουσες, που ο φίλος μου κινείται συνήθως με μετρό, παρατήρησε παράξενο φαινόμενο. Μιαν κορυφαία πράξη - δείγμα πολιτισμού, αλλά και καθυστέρησης. Ότι στο Παρίσι σπανίζει να βρεις άνθρωπο στο μετρό, που να μην διαβάζει βιβλίο, εφημερίδα, περιοδικό... Στην Αθήνα σπανίζει να συναντήσεις άνθρωπο που να διαβάζει… Ο φίλος μου εντόπισε αυτή τη φοβερή διαφορά…!!!    Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ 06/05/2016

  «Αγαπητοί επιβάτες, παρακαλείστε να προσέχετε τα προσωπικά σας αντικείμενα!». Μόλις ακούς αυτή την ανακοίνωση στο συρμό:  Σε μετρό, σε ηλεκτρικό, σε τραμ, σε σταθμό λεωφορείου στην Αθήνα… πανικοβάλλεσαι. Είναι σαν να σου λέει το ανύπαρκτο ελληνικό κράτος:  «Ανάμεσά σας κινείται ελεύθερος ο λήσταρχος, γιατί εμείς δεν μπορούμε…, δεν έχουμε τι να του κάνουμε!». Ενστικτωδώς ελέγχεις τις τσέπες σου, προσέχεις τις επισκευές σου… Ταυτοχρόνως κοιτάς τσαντισμένος τριγύρω σου, μπας και πιάσει το μάτι σου φάτσα ύποπτου. Έρχονται στο νου σου - σε τέτοιες στιγμές φοβίας - ιστορίες με κλέφτες και θηράματα: Φίλου μου σε λεωφορειακό σταθμό, σε κλάσμα δευτερολέπτου, του αφαίρεσαν το τσαντάκι που είχε μέσα λεφτά,  ακριβό τάμπλετ, διαβατήριο, ταυτότητα, εισιτήριο, κλπ… Αναγκάστηκε ο άνθρωπος ν’ ακυρώσει το ταξίδι του. Να μην πάει εκείνη την ημέρα στο χωριό του. Θα ήταν Αφγανοί οι ληστές, Βούλγαροι, Πακιστανοί, Έλληνες, Αλβανοί… πώς να τ...

(Κάπως έτσι λειτουργεί η κοινωνία μας…) Κοίτα πώς είναι φτιαγμένη η σημερινή κοινωνία μας! Πώς λειτουργεί στη γενικότητα! Σε παρακολουθεί και σε κρίνει όπως νομίζει αυτή. (Όποιος δεν συμφωνεί να μου πει την άλλη άποψη!) Όταν διαπιστώνει τη φτώχεια σου, τη δυστυχία σου, σε λυπάται... Σου απλώνει το χέρι, σε βοηθάει. Μόλις σε δει να πάρεις μπρος, ξεπετάξεις, αλλάζει στάση. Αυτός που σου συμπαραστάθηκε χθες, αρχίζει να σε ζηλεύει φοβερά. Επιθυμεί να βελτιωθεί η ζωή σου, να αποφύγεις τη δύσκολη κατάσταση,  αλλά όχι και να βγεις μπροστά του με γραβάτα! Ούτε καν ν’ αλλάξει τελείως το δέρμα του προσώπου σου… Συμβαίνει αυτό, γιατί ο συμπαραστάτης σου πάντα σε θέλει υπό... Να σε εκμεταλλεύεται...!!!     Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ 03/05/2016

  Η Εθνική Οδός από την Κακαβιά κι ως το Δυρράχιο πρόσφατα δεντροφυτεύτηκε  με εξόρμηση από τις δύο πλευρές. Απασχολήθηκαν με δουλειά - καλό αυτό - αρκετοί εργαζόμενοι και μηχανήματα… Το καλοκαίρι για να κρατηθεί στη ζωή όλο αυτό το πράσινο, θα χρειαστεί να βγει όλη η Αλβανία με τους κουβάδες να ποτίσει… Διαφορετικά τα δέντρα θα ξηραθούν... Τα χαίρομαι τα δέντρα που έβγαλαν κιόλας φύλλα, αλλά συνάμα λυπάμαι και το φτωχό, που δεν έχει δουλειά. Που παίρνει το ψωμί γράφοντας τ’ όνομα σε τεφτέρι. Και λες: Πώς μπορεί Πρωθυπουργός μιας χώρας, μια Κυβέρνηση του 2016… να νοιάζεται τόσο πολύ για την καλαισθησία του δρόμου, σε περίοδο έντονης κρίσης, που η πείνα θερίζει;! Την πράξη αυτή δεν μπορώ να την διανοηθώ... Υστερόγραφο:  Θυμηθείτε, όταν ο Rama ήταν Δήμαρχος, χρωμάτισε παρδαλά όλες τις πολυκατοικίες της Πρωτεύουσας. Μας εκπλήσσει πάντα με τρελά καμώματα…!!! Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ 02/05/2016