ΤΟ DNA «ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ…»

(Σκιτσογράφημα σε διπλή γιορτή - Ελληνισμού και Ορθοδοξίας -  για δύο Βαγγέληδες - εγγονό και παππού)

Όταν έμαθα την αποκορύφωση της όλης προσπάθειας του Βαγγέλη Μέτσε

- το κατόρθωμά του για να μπει και να εργαστεί σε Ερευνητικό Πανεπιστήμιο της Αμερικής -

αυθόρμητα ο νους μου πήγε στον παππού του, που δεν τον πρόλαβε.

- o ένας είχε φύγει από τη ζωή, όταν ο άλλος ερχόταν -

στο Βαγγέλη Μέτσε τον παλιό.

Κι είπα:

«Να τι κάνουν τα γονίδια!».

Γυρνάω χρόνια πίσω, στη σταδιοδρομία του παππού. Βρίσκω πλούσιο αρχείο και το καταγράφω πιστά:

«Έβγαλε στην Κωνσταντινούπολη τη «Μεγάλη του Γένους Σχολή». Σπούδασε οικονομικά στην «Ανωτάτη Εμπορική Σχολή Αθηνών».

Έκανε ένα φεγγάρι δάσκαλος στο χωριό του.  

Εργάστηκε ως οικονομολόγος στην Τράπεζα της Ελλάδος.

Το πετυχημένο λογιστικό μολύβι του, προσπάθησε να το αξιοποιήσει και ο Ζώγκου.

Μάλιστα, ο Βασιλιάς, ήθελε να προωθήσει το Βαγγέλη στην πολιτική. 

Ως συμβολαιογράφος - κάτοχος επτά ξένων γλωσσών, μέσα και η ιταλική - μεσολάβησε κι ήρθαν από την Ιταλία οι σωλήνες για την κατασκευή του υδραγωγείου της Δολιανής.

Με το κύρος του, κάποια στιγμή, έπεισε τους τζαντάδηδες, λόγω των χρωστικών στους μπέηδες, να μην κάψουν το κοτσέκι του χωριού.

Φεύγοντας δήλωσαν: «Η Δερβιτσάνη σήμερα γλιτώνει χάρη του Βαγγέλη Μέτσε».

Το ‘46, τον συνέλαβε το καθεστώς του Χότζα και τον φυλάκισε, ως μέλος του Βορειοηπειρωτικού Συλλόγου. Μετά την απόλυσή του, του έδωσαν φτυάρι να γεμίζει τις λακκούβες του ντερβενιού.

Όταν του πήραν δια της βίας το οικόπεδο - φιλέτο - στο κέντρο του χωριού, δεν άντεξε, είπε τον πόνο του:

«Βελανιδιά πεσμένη όλοι την ξυλεύουν!».

Όταν πέθανε, ήταν καιρός που δεν χτυπούσε καμπάνα, κι η είδηση έφτασε σε αυτί γνωστικού, βούρκωσε, έσκυψε το κεφάλι του ο άνθρωπος κι είπε:

«Σήμερα η Δερβιτσάνη δεν ξέρει τι έχασε...!».

Στη ζωή του ποτέ δεν έβλαψε κανέναν.

Μόνο τον έβλαψαν.

Η ανοδική πορεία, του νέου Βαγγέλη:

Αρίστευσε στο σχολείο της Δερβιτσάνης, σε αυτή της Δουραχάνης, σε λύκειο της Αθήνας, στο Τμήμα Πληροφορικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Του έγινε συνήθεια, ν’ ανεβαίνει σκαλοπάτια, να παίρνει μόνο ανηφόρες,…

Η αύρα του παππού του -  όπως λέει ο ίδιος - τον ακολούθησε καθ' όλη τη διάρκεια των σπουδών του.

Μετά την αποφοίτηση, δούλεψε, περίπου δυο χρόνια, στο μεγαλύτερο Δημόσιο Ερευνητικό Κέντρο της Ελλάδας, στο ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος».

Από 'κει και πέρα η συνέχεια του είναι στην Αμερική, όπου ξεκίνησε και τελείωσε το διδακτορικό του.

Τώρα κατέχει θέση Επίκουρου Καθηγητή στο Δημόσιο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Τέξας.

Διδάσκει και διεξάγει έρευνα σε τομείς της πληροφορικής, με εφαρμογές στην ιατρική.

Βαδίζοντας στα χνάρια του παππού του, έστω κι από μακριά, ελπίζει κι είναι διακαής του πόθος, να βοηθήσει το χωριό του, τη Δερβιτσάνη,

Βασικά τη νέα γενιά, μ’ ό,τι περνάει από το χέρι του.

Ενσαρκωμένος στον εγγονό του, «βρίσκεται» τώρα στην Αμερική ο παππούς Βαγγέλης Μέτσες.

Το DNA ταξιδεύει, δεν σταματά…!!!

Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ

24/03/2016