Αυτές τις μέρες, στην πιο κρίσιμη διαπραγμάτευση για την επίτευξη της πολυπόθητης Συμφωνίας, ενώ στην Ελλάδα έκλεισαν οι Τράπεζες, για
ν’ αποφευχθεί η ανεξέλεγκτη απόσυρση των καταθέσεων, έκανα μια ανάλυση, μια
τοποθέτηση.
Έγραψα, παλιά και νέα συνήθεια μου αυτή, στο ημερολόγιο μου:
Παραδέχομαι το σύστημα, που δίνει την ευκαιρία στους ικανούς
ανθρώπους να προχωράν.
Να διακρίνονται στο σύστημα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Ν’ ανοίγουν θέσεις εργασίας, να προσφέρουν δουλειά - μεροκάματο
σε συνανθρώπους.
Να συμμετέχουν αν μπορούν και στο Τραπεζικό Σύστημα. Να
έχουν της Τράπεζά τους, είτε μετοχές σε κοινή Εταιρία.
Τι δεν μου αρέσει όμως.
Να σου λέει το αφεντικό, στο οποίο εργάζεσαι και σε πληρώνει κανονικά:
-Τις
οικονομίες κατάθεσέ τες στην τράπεζά μου.
Κι εσύ το κάνεις.
Τώρα όμως να σου περιορίζει τις συναλλαγές, να κουρεύει τις
καταθέσεις… Και το χειρότερο να σου μηδενίζει το λογαριασμό....!!!
Πού το βρήκε αυτό το δικαίωμα αυτός;!
Αυτή είναι παράλογη, καταδικαστέα συμπεριφορά.
Μέσα στην κρίση έχασε πλέον την αξιοπιστία το Τραπεζικό
Σύστημα.
Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
19/07/2015
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου