(Απόσπασμα από αφιερωμένο
κείμενο στον Χρήστο Κολλά, που συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο «Εγκατάλειψη»).
Το 1997, όταν το αλβανικό κράτος διαλύθηκε εντελώς και το
καθετί έπεσε σε χέρια μαφιόζων, συμμοριτών, που σκότωναν, βίαζαν, έκλεβαν,
έκαιγαν, έφερναν άνω - κάτω τα κρατικά αρχεία..., κατάλογοι με ονόματα
συνεργατών των μυστικών υπηρεσιών, βρέθηκαν σπαρμένοι πέρα - δώθε
στους δρόμους της πόλης τ’ Αργυρόκαστρου.
Τυχαίοι διαβάτες έσκυβαν, μάζευαν τα πολυκαιρισμένα χαρτιά
και με δυσκολία άρθρωναν ονόματα «μπιτσουνιών».
Οι πληροφορίες λένε ότι τους καταλόγους αυτούς, τους συμμάζεψαν
με ταχύτητα υπάλληλοι του Ελληνικού
Προξενείου Αργυρόκαστρου και τους εξαφάνισαν.
Πάνω στο συμμάζεμα ο Χρήστος Κολλάς, σωματοφύλακας τότε του Νικόλαου Κανέλου, πρόσεξε πολλά ονόματα
συγχωριανών καταδοτών.
-Τα περισσότερα τα γνώριζε ο ίδιος από παλιά -.
Από κάποια πρωτάκουστα πρόσωπα, που τα καμαρώνουμε, τα
προωθούμε σε αξιόλογες θέσεις, του έγινε το αίμα νερό.
Παρόλο που τον συμβούλεψαν να το ράψει, του διέρρευσε το μυστικό.
Όλη η αλήθεια στην εξομολόγησή του στο Δικαστήριο για τη
δολοφονία του άτυχου Μαρκάκη, μετά και η διαρροή των «μυστικών ονομάτων», ίσως
να είναι μια από τις πολλές αιτίες της ψυχρής δολοφονίας του.
Λένε ότι κάποιοι πλήρωσαν ένα χέρι για να πατήσει μια
σκανδάλη φονικού όπλου και να αφαιρέσει μια ζωή.
Αυτή του άτυχου Κολλά.
Για να του κλείσουν, μια για πάντα,
το στόμα.
Εκείνη την περίοδο παράγινε το κακό. Βάφτηκε με αίμα το
Ελληνικό Προξενείο τ’ Αργυρόκαστρου.
Κι όμως δεν μπήκε αγκάθι κανενός.
Την αλήθεια τη σκέπασε το χώμα.
Την πήραν μαζί - στον τάφο - τα φονευμένα νεκρά σώματα δύο
παλικαριών.
Του Μαρκάκη και του Κολλά.
Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΞΣ
27/06/2015
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου