ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΚΛΑΡΙΝΑ…!

(Αυτή είναι η «χοροεσπερίδα» των Βορειοηπειρωτών…»

Καλώς που διοργανώνουμε χοροεσπερίδες, ξεφαντώματα, φαγοπότια…

Δεν έχω καμιά αντίρρηση.

Μάλιστα τ’ αρέσω κι εγώ αφάνταστα.

Βασικά τα κλαρίνα.

Όταν τ’ ακούω γίνομαι άλλος άνθρωπος.

Νιώθω να μου ευφραίνεται η ψυχή.

Είναι θετικό να σμίγουμε μεταξύ μας: το χωριό, η περιοχή, η νεολαία…

Να διασκεδάζουμε πολιτισμένα από κοινού…

Αν θα ‘ταν παρόμοια η ανταπόκριση του κόσμου μας και στον κοινωνικό αγώνα, θα πετυχαίναμε έκδηλα αποτελέσματα.

Όμως, στο γενικό πλαίσιο, σαν Βορειοηπειρωτική Κοινότητα αποτυγχάνουμε παταγωδώς...

Εμείς που, ως Ευρωπαίοι πολίτες, έχουμε πλέον δικαίωμα διπλής ψήφου, σε δύο χώρες, σ’ Ελλάδα κι Αλβανία - μας μεταφέρουν με μισθωμένα λεωφορεία - το διπλό βόλι…, δεν το εκμεταλλευόμαστε σωστά, αξιοπρεπώς…

Γιατί είμαστε εντελώς ανεύθυνοι…

Σ’ όλη τη διάρκεια της 28χρονης περιόδου εκδημοκρατισμού, μ’ έντονα προβλήματα, με προκλήσεις και απρόοπτα - μέσα κι έξω από τον τόπο μας -  δεν μπορούμε να ενωθούμε.

Ν’ αντισταθούμε.

Να υψώσουμε ανάστημα, να δείξουμε πυγμή…

Με την αδράνεια, το ξεπούλημα, την εγκατάλειψη του τόπου μας, το πολιτικό ξεμυάλισμα…, η γενιά του χορού, του κλαρίνου είναι ένοχη.

Στην Ελλάδα, γίναμε φανατικοί οπαδοί της πολιτικής, των κομμάτων .

Στις συνομιλίες μας υπερέχει ο έντονος πολιτικός χρωματισμός.

Διατηρείται μόνο ελάχιστο ως καθόλου, λόγω αδράνειας, άρωμα Πατρίδας, που χάνεται, που συρρικνώνεται…

Οι πολιτικοί μας, στην μικρή μας Πατρίδα, έχουν χώρια τα τσανάκια τους.

Ο καθένας αλυχτάει από κει που τρέφεται.

Ποτέ δεν θα γίνουν μαζί.  

Αντί να τους είχε ενώσει προ καιρού η Πατρίδα, οι κοινές ανησυχίες, οι φθορές, τα καυτά ζωτικά προβλήματα, η επίλυση τους, για να ζούσαμε ομαλά, τους χωρίζουν τα ιδιοτελή συμφέροντα.

Κατάφεραν να μην μιλούν μεταξύ τους, δήθεν από πολιτικές διαφορές…

Λέει η μάνα μου:

«Εδώ δεν τα βρίσκεις κάτω από την ίδια σκεπή, μέσα στην οικογένεια, θα τα βρουν οι πολιτικοί μας….!».

Αυτή, δυστυχώς, είναι η «χοροεσπερίδα» μας…!

Είμαστε μόνο για τα κλαρίνα…!

Τι λέω;! Ίσως... ούτε και γι' αυτά!

Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ

24/02/2015